Σήμερα η υπόθεση της εξαφάνισης του Βαγγέλη Γιακουμάκη έληξε με τον πλέον τραγικό τρόπο. Ο νεαρός φοιτητής βρέθηκε νεκρός κοντά στη λίμνη των Ιωαννίνων, λίγα μόλις μέτρα μακριά από τη Σχολή του. Στο μεταξύ δεκάδες αποκαλύψεις έρχονταν στο φως της δημοσιότητας για τη συμπεριφορά μιας συγκεκριμένης παρέας Κρητικών που τον περιτριγύριζαν.
Λίγα λεπτά μετά τη διάδοση του γεγονότος χιλιάδες χρήστες των social media σοκαρισμένοι πόσταραν την είδηση μαζί με κάποια μικρά σχόλια για τον Βαγγέλη. Ποιος άνθρωπος δεν θα επηρεαζόταν από όλο αυτό το σκηνικό; Μετά την σπασμωδική αντίδραση της έκφρασης λύπης και θυμού, όμως, άρχισαν οι αυτόκλητοι ντετέκτιβ να κάνουν τις υποθέσεις τους ενώ ταυτόχρονα καταπιαστήκαμε για ακόμη μια φορά στη θρησκευτικού τύπου επισήμανση του κακού της ρίζας μας.
Ένα γενικότερο αυτομαστίγωμα άρχισε, λοιπόν, να εντοπίζεται ως μια πρώτη συστηματική αντιμετώπιση της είδησης. «Όλοι κάποτε έχουμε πειράξει έναν πιο αδύναμο/κοντό/χοντρό. Όλοι έχουμε πληγώσει κάποιον» και άλλα συναφή κείμενα βρίσκονται πλέον στην αρχική σελίδα του fb ως αντίδραση(;) προς όσους εμμονικά ζητάνε τον «οφθαλμό αντί του οφθαλμού του Βαγγέλη». Έλα που, όμως, ούτε εγώ ούτε κανείς γνωστός μου δεν έχει κάνει ποτέ τα πράγματα που διάβασα ότι έχει υποστεί ο Βαγγέλης από τα παλικάρια μας. Έλα που στο κάτω-κάτω δεν είμαστε όλοι ίδιοι απέναντι στο κακό.
Λες και πρέπει να τα ρίξουμε γενικά στην ανθρώπινη τη φύση και στην κενωνία την άτιμη. Λες και αυτοί που όντως κάνουν bullying δεν είναι συγκεκριμένα άτομα με συγκεκριμένες ιδέες, πρακτικές και συμπεριφορά. Λες και πρέπει, αντί να απομονώσουμε κοινωνικά αυτά τα παλικάρια, να τα αναγάγουμε σε ένα κακό παράδειγμα μιας παρηκμασμένης κοινωνίας θυτών και θυμάτων που «πρέπει κάποτε να αλλάξει αλλά δεν θα αλλάξει τελικά ποτέ».
Ας πάρουμε, λοιπόν, το καμτσίκι μας και ας αυτομαστιγωθούμε όλοι μαζί για την καταραμένη τη φύση του Ανθρώπου και για το προπατορικό αμάρτημα. Ποιος ξέρει; Ίσως κάποτε μας λυπηθεί η Ανωτέρα η Δύναμη και ξεριζώσει το κακό που βρίσκεται στα σωθικά μας. Μέχρι τότε, δεν μπορούμε να κάνουμε και κάτι άλλο.
Όταν σκοτώνονται έτσι αθώα παιδιά, όμως, η γενικολογία είναι ένα μικρό αλλά πολύ επώδυνο «έγκλημα». Το bullying δεν εμφανίζεται τυχαία, ούτε αφορά τον οποιονδήποτε. Το bullying κατευθύνεται αποκλειστικά σε αυτόν που θεωρείται πιο αδύναμος, σε αυτόν που μοιάζει να διαφέρει με τρόπο που ενοχλεί. Και οι θύτες του bullying πρέπει να αντιμετωπιστούν ως μια κοινωνική ομάδα που πρέπει να σταμπαριστεί και όχι ως κάποιες μεμονωμένες εκφάνσεις μιας αφηρημένης κοινωνίας που είναι κακιά και πάσχει από «έλλειμα (sic) παιδείας».
Το bullying είναι εδώ, βασανίζει και σκοτώνει. Για αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά πρέπει να νοηθεί ως αυτό που είναι στην πραγματικότητα, δηλαδή ως μια επίθεση προς τον άνθρωπο που διαφέρει.
Υ.Γ: Μερικά θλιμμένα πρόσωπα στα τηλεοπτικά παράθυρα δεν δικαιολόγησαν, δεν δικαιολογούν και δεν θα δικαιολογήσουν ποτέ το σπρώξιμο των ρεπόρτερ για το ποιος θα πάρει το πιο σπαρακτικό πλάνο.
Social Links: