Τέτοιες ημέρες του Απρίλη και πιο συγκεκριμένα στις 2 Απριλίου του 742 μΧ γεννιέται ο Κάρολος ο Μέγας, γνωστότερος σε εμάς ως Καρλομάγνος. Ο Καρλομάγνος, λόγω των μεγάλων του εδαφικών κατακτήσεων, της μεγάλης διάδοσης που γνώρισε ο Χριστιανισμός επί των ημερών του καθώς και τελικά της στέψης του ως αυτοκράτορα από τον πάπα της Ρώμης το 800 μΧ , μέσω της μακράς διαδικασίας συγκρότησης της Ευρωπαϊκής ταυτότητας, θεωρήθηκε ο πατέρας και θεμελιωτής αυτού που ονομάζεται σήμερα Δύση. Ως αναγνώριση της «συνεισφοράς» του στη φαντασιακή συγκρότηση της Ενωμένης Ευρώπης, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο από το 2008, θέσπισε το βραβείο «European Charlemagne Youth Prize», το οποίο αποδίδεται σε νέους που δρουν υπέρ της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Όλα αυτά θα είχαν ίσως πρωτεύουσα σημασία στη διαδικασία συγκρότησης της ιστορικής μνήμης που αφορά τον Καρλομάγνο, εάν δεν είχε συντελεστεί κάτι ακόμα σημαντικότερο από την πολιτισμική συγκρότηση της Ευρώπης. Αναφέρομαι φυσικά, στην κυκλοφορία δύο metal δίσκων, που αφηγούνται την άνοδο και την πτώση του Καρλομάγνου, από τον τεράστιο ηθοποιό – αφηγητή – συγγραφέα – τραγουδιστή, και pop culture icon, Sir Christopher Lee.
Ο πρώτος δίσκος, Charlemagne: By the Sword and the Cross τον οποίο θα μπορούσαμε να τον κατηγοριοποιήσουμε ως Symphonic Metal, κυκλοφόρησε το 2010. Ενώ ο δεύτερος, Charlemagne: The Omens of Death, o οποίος εμπεριέχει μια πιο heavy στροφή και κατά βάση εμπλουτίζει κάποια σημεία της αφήγησης του πρώτου δίσκου, κυκλοφόρησε το 2013. Άξια αναφοράς εδώ, η ηλικία του Christopher Lee, όπου στον πρώτο δίσκο ήταν 88 ετών, καθώς και ο ισχυρισμός του ότι είναι απόγονος του Καρλομάγνου.
Ο δίσκος είναι δομημένος θεατρικά, όντας χωρισμένος σε πράξεις. Η αφήγηση, η οποία εναλλάσσεται μεταξύ πρώτου και τρίτου προσώπου, ξεκινά και ολοκληρώνεται στον πρώτο δίσκο, Charlemagne: By the Sword and the Cross, στον οποίο ο Καρλομάγνος υποδυόμενος από τον Christopher Lee, βρίσκεται στο νεκροκρέβατό του και λίγη ώρα πριν πεθάνει κάνει μια ανασκόπηση των μεγάλων στιγμών της ζωής του. Έτσι, έχουμε μια αναφορά στην επανάσταση της Ακουιτανίας και στην εκστρατεία κατά της Λομβαρδίας στις πρώτες δύο πράξεις.
Παράλληλα, στην τρίτη πράξη, η οποία αποτελεί και την επικότερη στιγμή του δίσκου, διαδραματίζεται η σφαγή του Βερντέν, στην οποία 4000 Σάξονες, οι οποίοι αρνήθηκαν να ασπαστούν το Χριστιανισμό, αποκεφαλίστηκαν, με το στίχο “I shed the blood of 4 thousand Saxon Men”, να αποτελεί την απόλυτη κορύφωση. Το φυσικό τέλος λαμβάνει χώρα στην τέταρτη και πέμπτη πράξη, στις οποίες ο Καρλομάγνος καθώς ξεψυχάει, τυραννιέται από αιώνια ερωτήματα, όπως το πώς θα τον θυμούνται οι επόμενες γενιές, καθώς και αν τελικά οι πράξεις του είχαν θετικό ή αρνητικό αντίκτυπο στα μάτια του Θεού.
Social Links: