Ε λοιπόν όχι, κύριοι, το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο γυαλιά ηλίου, επιτηδευμένο γρέζι και άνοιγμα χεριών για να φανούν λίγο μεγαλύτερες οι στενές πλάτες. Το ποδόσφαιρο μπορεί να είναι και ένα σύστημα συνεχών αναφορών για να κάνεις πλάκα, μια συναισθηματική απόλαυση καθώς και μικρές-μικρές ιστορίες που μοιάζουν κάπως συγκινητικές ακριβώς γιατί εγγράφονται σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο «πραγματικότητας» και δεν προέρχονται από τη φτηνή πένα ενός βαθύπλουτου μέτριου σεναριογράφου.
Μια τέτοια ιστορία είναι όλο αυτό που πέτυχε η Leicester με την κατάκτηση της Premier League. Αν ήταν μια ταινία που έπαιζε μεσημέρι στο MEGA, κανείς δεν θα ασχολιόταν. Άλλη μια φορά που τα underdogs κατάφεραν να ανατρέψουν την εις βάρος τους κατάσταση και να κερδίσουν τα ψωνισμένα φαβορί. Τέτοια ήταν και η ιστορία του Βάρντι που στα 25 του έπαιζε ακόμη σε ερασιτεχνικά πρωταθλήματα ή του Drinkwater, που έκανε καριέρα με τέτοιο όνομα. Πλάι σε αυτές τις πάμπολλες ωραίες ιστορίες υπάρχουν και τα παράξενα στατιστικά, λιγότερα και καμιά φορά spooky. Πρόκειται για αυτές οι συμπτώσεις που στην πραγματικότητα δεν σημαίνουν τίποτα, αλλά που τελικά γίνονται φανταστικά trivia και ευκαιρία για τον εκφωνητή ενός ματς να καλύψει χρόνο σε ένα βαρετό ματς όπου δεν γίνεται τίποτα.
Οι παλαιότεροι θα θυμούνται –φράση που πάντα ήθελα να πω– τον Πίτερ Σμάιχελ, έναν από τους καλύτερους τερματοφύλακες όλων των εποχών: μέλος της Εθνικής Δανίας που κατέκτησε το Euro 1992 και βασικός τερματοφύλακας της μεγάλης Manchester United του τρεμπλ και της επικής ανατροπής απέναντι στην Μπάγιερν. Ο Πίτερ Σμάιχελ έχει και ένα γιο που μέχρι πρόσφατα συγκαταλέγονταν στις κλασικές λίστες των γιων διάσημων ποδοσφαιριστών που δεν πέτυχαν, όπως οι γονείς τους –η δεύτερη πιο κλασική λίστα μετά τις αποτυχίες όσων ο Μαραντόνα έχει ορίσει ως διαδόχους του, οι μισοί εκ των οποίων έχουν παίξει ως μεταγραφές στον Ολυμπιακό. Μέχρι πρότινος βασάνιζε εαυτόν στις μικρές κατηγορίες της Αγγλίας έχοντας πάντα τη σκιά του πατέρα του να καλύπτει όλη την ύπαρξή του.
Και όμως, ο Κάσπερ Σμάιχελ ανέτρεψε τα πάντα έχοντας κεντρικό ρόλο σε μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου και αναδείχθηκε πρωταθλητής Αγγλίας με τη Leicester, μόλις πριν από λίγες μέρες. Και το κατάφερε ακριβώς όπως ο πατέρας του: πήρε το πρώτο πρωτάθλημά του στις 3 του Μάη, σε ηλικία 29 ετών, χωρίς καν να χρειαστεί να πατήσει το πόδι του στο χορτάρι. Απλά περίμενε από το σπίτι του το στραβοπάτημα της 2ης στη βαθμολογία ομάδας (τότε ήταν η ήττα της Άστον Βίλα, τώρα η ισοπαλία της Τότεναμ) που θα τον έχριζε και επίσημα πρωταθλητή Αγγλίας. Ψάχνετε διαφορές; Ο Σμάιχελ ο πρεσβύτερος φόραγε τη φανέλα της Manchester United, ενώ ο Σμάιχελ ο νεότερος την μπλε της Leicester. Δεύτερη διαφορά; Ο πατέρας Σμάιχελ τα κατάφερε ακριβώς 23 χρόνια πριν από τον γιο.
Δεν ξέρω τι κάνει αυτή τη στιγμή ο Πίτερ Σμάιχελ. Φαντάζομαι τι θα κάνει ο Κάσπερ. Αυτό που σίγουρα ξέρω όμως είναι ότι αυτή η ιστορία θα αναφερθεί από τον σημερινό πεντάχρονο μελλοντικό sportscaster σε έναν αγώνα του αγγλικού πρωταθλήματος, μια βροχερή Κυριακή του 2059, όταν το δεξί μπακ της μελλοντικής υπερδύναμης Όλνταμ θα πέσει στο κόρνερ μετά από σκληρό μαρκάρισμα αντιπάλου. Πλάι στην ιστορία του Γκούντιονσεν που έκανε αλλαγή τον πατέρα του σε φιλικό της Φινλανδίας, κόντρα στην Εσθονία.
Social Links: