Οι Black Angels ανήκουν στην κατηγορία των συγκροτημάτων του εξωτερικού στις οποίες το ελληνικό κοινό έχει δείξει ιδιαίτερη συμπάθεια. H ίδια η μπάντα φαίνεται να αγαπά τη χώρα και τους ανθρώπους της καθώς την προτιμά σταθερά στις περιοδείες της από το 2013 έως σήμερα. Στις 6 και 7 Σεπτεμβρίου οι Μαύροι Άγγελοι από το Τέξας θα παίξουν για 4η φορά στην Ελλάδα σε 2 συναυλίες, στο Principal Club Theatre της Θεσσαλονίκης και στο Piraeus 117 Academy της Αθήνας. Έχοντας γίνει πολλές φορές μάρτυρας της ψυχεδελικής ενέργειας που εκπέμπουν μέσω της μουσικής τους στις συναυλίες, η κουβέντα που είχα με τον τραγουδιστή της μπάντας Άλεξ ήταν κάτι παραπάνω από απολαυστική για εμένα. Αν δεν έχετε ήδη τριπάρει με τη μουσική τους, οι σκέψεις του Άλεξ είναι μια καλή αφορμή να τους γνωρίσετε και ίσως πιστείτε πως αξίζει να τους ακούσετε live
Έρχεστε από το Τέξας, ένα μέρος πολύ διαφορετικό από την Ελλάδα, την οποία όμως έχετε επισκεφθεί πολλές φορές, οπότε έχετε μάλλον μια καλή εικόνα της χώρας και των ανθρώπων εδώ. Υπάρχει κάτι στην Ελλάδα που θα μπορούσε να σας χρησιμεύσει ως έμπνευση για τη μουσική σας;
Η Ελλάδα και η Αμερική έχουν πολλά παρόμοια προβλήματα. Και στις δύο χώρες έχουμε διεφθαρμένες κυβερνήσεις – δεν εμπιστευόμαστε όλοι τους πολιτικούς μας. Βρισκόμαστε και στις δύο χώρες σε μια οικονομική αναταραχή. Ποιο μπορεί να είναι το μέλλον; Ποιον εμπιστευόμαστε; Τι συμβαίνει; Ποιος βρίσκεται στην εξουσία; Ποιος έχει τον έλεγχο; Όλα αυτά λοιπόν είναι ένα μέρος της έμπνευσής μας που μας συνδέει με την Ελλάδα. Αγαπώ πολύ την Ελλάδα και την ιστορία της. Είσαστε σε έναν λατρεμένο τόπο, και είστε ακόμη μια χώρα μετά από τόσες χιλιάδες χρόνια. Και πραγματικά μας εμπνέετε. Όταν πρωτοήρθα στην Ελλάδα, πριν βγω στη σκηνή σκεφτόμουν ότι και οι δύο χώρες μας έχουν περάσει από προγράμματα διάσωσης, και οι δύο χώρες μας είναι διεφθαρμένες, και ότι είναι πολύ δύσκολο για σας να αντέξετε όλη αυτή την χρηματική κατάσταση και να ανταγωνίζεστε με τη Γερμανία.
Γι’ αυτό λοιπόν ξαναέρχεστε στη χώρα μας;
Ναι, σχεδόν είχα ξεχάσει πόσο ωραία είναι να βρίσκεται κανείς στην Ελλάδα. Οι άνθρωποι εκεί είναι πολύ γενναιόδωροι και ευγενικοί, και ανταποκρίνονται σ’ αυτό που κάνουμε.
Πέρα από τα μέλη του ελληνικού σας φαν κλαμπ, οι υπόλοιποι σας μάθαμε από το True Detective όπου έπαιξε το τραγούδι σας Young Men Dead. Τι σας λέει το γεγονός ότι μια σειρά είναι ο λόγος που τόσοι πολλοί αγαπήσαμε τη μουσική σας;
Ήταν για μένα έκπληξη να μάθω πως πολλοί άνθρωποι σε διάφορες χώρες έμαθαν για μας από το True Detective, γιατί δεν ήξερα πόσοι πολλοί παρακολουθούν αμερικανικές σειρές. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν “Ουάου!”. Και ακόμη δεν το χωράει ο νους μου ότι ο Matthew McConaughey και ο Woody Harelson που παίζουν στη σειρά είναι εδώ και κάμποσο καιρό φαν της μουσικής μας – θυμάμαι που τους είδα σε μια από τις συναυλίες μας. Φαντάζομαι λοιπόν ότι η ιδέα να μπει η μουσική μας στο True Detective ήταν δική τους. Ο McConaughey μάλιστα είπε σε μια συνέντευξή του ότι είμαστε η αγαπημένη του μπάντα – κι αυτό είναι φοβερό!
Πώς φαντάζεσαι το ιδανικό κοινό; Ποιοι είναι για σένα οι καλύτεροι φαν;
Δεν μου αρέσει να λέω στον κόσμο πώς να συμπεριφέρεται. Ως μουσικός όμως μου αρέσει να βλέπω οι άνθρωποι να δείχνουν σωματικά ότι περνάνε καλά. Το ιδανικό μου κοινό είναι αυτό που μπορεί να αισθανθεί ακριβώς τα ίδια πράγματα με μένα, κι αυτό είναι πολύ δύσκολο να το βρεις. Θα μπορούσα να πω ότι ιδανικό κοινό για μένα είναι οι Έλληνες. Υποστηρίζετε απίστευτα τη μουσική μας και ξέρετε να το δείχνετε αυτό σωματικά. Και είναι πολύ συγκινητικός ο τρόπος με τον οποίο ανταποκρίνεστε σ’ αυτό που κάνουμε. Όταν γράφει κανείς τραγούδια, δεν μπορεί παρά να σκεφτεί “Μήπως είμαι ο μόνος που το καταλαβαίνει αυτό;”. Έτσι όταν άλλοι άνθρωποι, όπως εσείς οι Έλληνες ,συνδέονται με τους στίχους και τη μουσική σου και μπορούν να αισθανθούν αυτό που εσύ αισθάνεσαι, αυτό είναι για μένα το ιδανικό κοινό.
Στις συναυλίες σας, συχνά χρησιμοποιείτε οπτικά εφέ ή ειδικό φωτισμό για να δημιουργήσετε μια ατμόσφαιρα ψευδαίσθησης στο κοινό σας. Τι σας οδήγησε σ’ αυτή την επιλογή; Σχετίζεται μήπως αυτό με τις επιρροές σας από τη δεκαετία του 1960;
Πάντα, από την αρχή, βλέπαμε τις συναυλίες μας ως μια multimedia εμπειρία και πάντα το διατηρήσαμε αυτό ως ένα μέρος του σόου, ως ένα μέλος της μπάντας μας. Αν σκεφτείτε τους Velvet Underground, ή το Exploding Plastic Inevitable, ή τους πρώιμους Pink Floyd της εποχής του Syd Barett, οι μπάντες αυτές πάντα είχαν ένα οπτικό μέρος. Και έτσι είναι πολύ πιο ενδιαφέρον, γιατί πιστεύω ότι μπορεί να βοηθήσει τον κόσμο να ξεφύγει και να μπει σε μια άλλη διάσταση πέρα από το πλήθος. Ακόμη, αυτό βοηθά να βγει η μπάντα από το επίκεντρο, πράγμα που είναι ωραίο γιατί είναι πολύ περίεργο να είσαι στη σκηνή. Σαφώς είναι ένας φόρος τιμής στους προκατόχους μας, τις μπάντες που υπήρξαν πριν από μας. Μ’ αρέσει να το βλέπω αυτό και, όταν το βλέπω σε μπάντες όπως οι Radiohead, ένα από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα, είναι συγκλονιστικό.
Πιστεύεις ότι σήμερα υπάρχει μια τάση αναβίωσης της ψυχεδελικής ροκ του ’60; Κι αν όντως συμβαίνει αυτό, πού το αποδίδεις;
Πιστεύω ότι υπάρχουν πολλοί λόγοι γι’ αυτό. Υπάρχουν πολλές αναβιώσεις. Πιστεύω ότι γίνονται κύκλοι. Τα πάντα είναι κυκλικά. Περιστρεφόμαστε γύρω από τον ήλιο – ένας κύκλος. Η σελήνη περιστρέφεται γύρω από τη γη – κι αυτός κύκλος. Τα παντελόνια-καμπάνες θα ξανάρθουν στη μόδα σε πέντε χρόνια. Κι αυτό είναι κύκλος. Πιστεύω ότι ένας ακόμη κύκλος είναι το γεγονός ότι κάθε 30 ή 40 ή ίσως κάθε 5 χρόνια συμβαίνει μια κοινωνικοοικονομική αφύπνιση. Πιστεύω ότι τώρα τα πράγματα είναι τρομακτικά και ο κόσμος αφυπνίζεται πολιτικά. Η κυβέρνηση μας λέει τι να κάνουμε και τι όχι με τα σώματά μας κι αυτό είναι τρομακτικό. Έχουμε για Πρόεδρο έναν γαμημένο ηλίθιο. Κανείς δεν εμπιστεύεται τους ηγέτες, την εξουσία τους και τον τρόπο με τον οποίο την απέκτησαν. Όλα αυτά τα ερωτήματα που έχουμε. Ο κόσμος φαίνεται να θέτει ερωτήματα. Αυτό γεννά μια επανάσταση στην τέχνη. Οι τέχνες ξυπνούν γιατί προσπαθούν να εκφράσουν, προσπαθούμε μέσα απ’ αυτές να καταλάβουμε τι στο καλό συμβαίνει. Πολύς κόσμος ψάχνει να ξεφύγει ή να βρει λύσεις. Και μπορεί κανείς να τα κάνει και τα δύο αυτά μαζί. Η μουσική είναι τρόπος διαφυγής. Μου αρέσει αυτό το κομμάτι της διαφυγής, αλλά μου αρέσει επίσης με τη μουσική μου να δίνω θάρρος στους ανθρώπους, να έχουμε ένα κάποιο μήνυμα. Έτσι λοιπόν βλέπω αυτούς τους κύκλους και πιστεύω ότι η ψυχεδέλεια έχει γίνει περισσότερο mainstream.
Μου άρεσε πολύ η απάντησή σου. Έχει πολύ ενδιαφέρον ο τρόπος με τον οποίο συνδέεις τη μουσική και το πώς λειτουργεί η Ιστορία. Θέλω τώρα να σε ρωτήσω κάτι άλλο: Πώς βλέπεις τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η μουσική βιομηχανία το 2017 και τι ελπίδες έχεις για το μέλλον των συγκροτημάτων που παίζουν το ίδιο είδος μουσικής με σας;
Απλώς ελπίζω να συνεχίσουμε να κάνουμε μουσική. Αυτό είναι όλο: να συνεχίσουμε να κάνουμε μουσική, να ζούμε απ’ αυτό – ελπίζω να συνεχίσουμε να πηγαίνουμε ολοένα και βαθύτερα και να λειτουργούμε κατά κάποιον τρόπο θεραπευτικά για τους ανθρώπους που μας ακούν. Αυτό μόνο ελπίζω.
Πιστεύεις ότι ο τρόπος που λειτουργεί σήμερα η μουσική βιομηχανία το κάνει αυτό δύσκολο;
Ναι, το πιστεύω. Γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο. Διακρίνω μια τάση, όπως ακριβώς όλα είναι κυκλικά, έτσι κι εδώ οι άνθρωποι φοβούνται να δώσουν χρήματα για μουσική. Σκέψου το αυτό. Τι θα έκανες χωρίς μουσική; Πώς θα ήταν το μυαλό σου; Κατά πάσα πιθανότητα, θα τρελαινόσουν. Αν κάποια στιγμή φτάναμε στο σημείο όλοι οι καλλιτέχνες να λέγανε “το σιχάθηκα όλο αυτό” και να προκαλούσαν έτσι τους λάτρεις της μουσικής και τους ακροατές, τότε οι άνθρωποι θα πλήρωναν τα χρήματα. Τώρα, πληρώνει κανείς 10 δολάρια το μήνα ή λιγότερο κι ακούει μουσική – οι περισσότεροι δεν πληρώνουν τίποτα, κάποιοι τουλάχιστον πληρώνουν τουλάχιστον αυτά τα 10 δολάρια. Σκέψου πόσο φτηνό είναι αυτό. Μπορεί ένα μόνο τραγούδι μας, το Young Men Dead να ακουστεί 125.000 στο Spotify κι εμείς να πάρουμε 30 δολάρια γι’ αυτές τις 125.000 ακροάσεις. Αν οι άνθρωποι αγόραζαν αυτό το τραγούδι, θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε και να κάνουμε περισσότερη μουσική. Αυτό που συμβαίνει λοιπόν είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ξέρουν ότι οι μουσικοί δεν μπορούν να συνεχίσουν να κάνουν τη μουσική που αγαπάμε όλοι μας γιατί δεν τα βγάζουμε πέρα οικονομικά.
Social Links: