Το F.O.S. είναι το φεστιβάλ που μια μερίδα του κοινού περίμενε χρόνια και είναι παραπάνω από εμφανές οτι φτιάχτηκε με μεράκι απ’τη διοργανώτρια 3 Shades Of Black μέχρι την τελευταία…

Skra Archives: Οδηγός επιβίωσης στο Fraternity of Sound Festival 2017 (26 – 29 Oct)

Το F.O.S. είναι το φεστιβάλ που μια μερίδα του κοινού περίμενε χρόνια και είναι παραπάνω από εμφανές οτι φτιάχτηκε με μεράκι απ’τη διοργανώτρια 3 Shades Of Black μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Μένει να το δούμε να παίρνει σάρκα και οστά στη σκηνή του Fuzz. Παρακάτω θα βρείτε κάποιες πληροφορίες ώστε να έρθετε όσο πιο υποψιασμένοι γίνεται (πληροφορίες για τα Opening Rites μπορείτε να βρείτε εδώ)

Tην Παρασκευή 20 Οκτωβρίου στις 22:00 και λίγο πριν τα καθιερωμένα Late Night Archives μπορείτε ν’ακούσετε το mixtape του F.O.S. στον archivist.fm

 

 

F.O.S: DAY I

Μετά το άδοξο τέλος των The Oath και μετά τις τελευταίες αλλαγές στη σύνθεση των Beastmilk/Grave Pleasures, οι Maggot Heart, το καινούριο σχήμα της Linnéa Olsson,  κινούνται μουσικά στα μονοπάτια που μας έχει συνηθίσει φωνητικά και κιθαριστικά. Τσεκάρετε το πρώτο τους φετινό EP

Οι Αθηναίοι Kooba Tercu μας συστήθηκαν το 2015 με το ομώνυμο  LP. Διπλά ψυχεδελικοί στη δεύτερη κυκλοφορία τους όπου συμπεριέλαβαν 6 κομμάτια απ’την πρώτη τους δουλειά σε παραγωγή του Wayne Adams αυτή τη φορά (πριν το Brexit που ήμασταν ακόμα όλοι οι Ευρωπαίοι μια kinky αγκαλιά). Exotic noisy rock από κάποιο υπόγειο της πρωτεύουσας.

Οι Φινλανδοί πατερούληδες της πειραματικής σκηνής Circle μετά από 26 χρόνια παρουσίας και 30 περίπου κυκλοφορίες (χωρίς τα live) είναι απ΄τις μπάντες που χρειάστηκαν τουλάχιστον 20 χρόνια και τη διπλή εμφάνιση (ως Circle και ως Pharaoh Overlord που θα ζήσουμε κι εμείς -αααααααα-) στο Roadburn του 2011 για να κερδίσουν την αναγνωρισιμότητα που τους αξίζει. Δεν μπορείς να περιγράψεις εύκολα μια μπάντα που διατείνεται πως παίζει από ambient και kraut μέχρι NWOFHM (sic). Μια καλή εισαγωγή στον μαγικό και μόνιμα εξελισσόμενο μουσικό τους κόσμο είναι το τελευταίο τους LP “Terminal”, το πρώτο που κυκλοφορεί μέσω της Southern Lord.

Οι Nurse With Wound ιδρύθηκαν το 1978 και το βιογραφικό τους περιλαμβάνει από συνεργασίες με Current93, Coil και Whitehouse μέχρι remixes σε Foetus και Sunn O))). Μετά από 20 χρόνια κρυμμένος πίσω απ’τα tape loops του, το 2005 ο Steven Stapleton αποφασίζει να ξαναρχίσει τις ζωντανές εμφανίσεις των NWW και θα τον ευχαριστούμε αιώνια γι’αυτή την επιλογή. Αν δεν είχατε επαφή με τα έργα και τις ημέρες του κ. Stapleton, το αφιέρωμα του Vinyl Factory είναι μια καλή εισαγωγή.

Τη βραδιά κλείνουν οι Soft Moon που απ΄το 2010 που εμφανίστηκαν και με αποκορύφωμα τον τελευταίο τους δίσκο, τα πήραν όλα παραμάζωμα όπως ο Παντελίδης τις μπάρες στη Βουλιαγμένης #sorrynotsorry. Το Deeper (2015) ήταν τόσο καλό που ακόμα κι η περσινή remixed εκδοχή του ήταν εξίσου αριστουργηματική (δεν δίνει όπου κι όπου τα ρημιξάκια του ο Trentemøller). Ετοιμάστε πανό ‘synthpunk revenge’ κι ελάτε γυμνοί γιατί κατά την ακριβή δήλωση κάποιου fan «οι SM θα μοιράσουν ρόμπες για όλους».

 

F.O.S: DAY II

Οι Pharaoh Overlord είναι το άλτερ ήγκο των Circle τα τελευταία 17 χρόνια, και κουβαλάνε τα πιο μίνιμαλ, επαναλαμβανόμενα και υπνωτιστικά ριφφς που έχετε ακούσει ποτέ. Με το πέρασμα των χρόνων τα μουσικά δάνεια μεταξύ των δύο συγκροτημάτων είναι αναπόφευκτα, όμως οι P.O. παραμένουν stoner oriented.

Το συνθετικό build-up είναι αυτό που ξεχωρίζει τους Omega Monolith απ’την υπόλοιπη εγχώρια σκηνή. Το πρώτο τους ολοκληρωμένο LP κυκλοφόρησε μόλις πέρσι και το mastering έχει αναλάβει ο James Plotkin (Khanate) με το αποτέλεσμα να ξεπερνάει σύνορα και προσδοκίες. Μακροσκελείς συνθέσεις, doom περάσματα, heavy rock ξεσπάσματα και μαύρο σκοτάδι.

Mε την προσθήκη τρίτου μέλους στο μέχρι πρότινος power duo  και με το νέο τους δίσκο να κυκλοφορεί σε λιγότερο από 15 μέρες (τσεκάρετε εδώ), οι Ghold έρχονται πιο ψυχεδελικοί από ποτέ κουβαλώντας ήδη 3 δίσκους στους κομψούς βρετανικούς τους ώμους.

20 χρόνια πριν τους A Storm Of Light, ο Vincent Signorelli μαζί με τον Chris Spencer και τον Charlie Ondras βάζουν διακριτικά τα θεμέλια για μια ολόκληρη σκηνή. Noise, industrial, hardcore κι ένα αποκεφαλισμένο πτώμα στο εξώφυλλο του πρώτου τους δίσκου δίνουν το στίγμα των Unsane και σηματοδοτούν μια πορεία που ξέφυγε απ΄τα στενά όρια του underground. Το τελευταίο τους LP Sterilize κυκλοφόρησε στις 29 Σεπτ.

Το 1988 ήταν μια καλή χρονιά για όλους (εκτός ίσως απ΄την Ε.Σ.Σ.Δ. – ινσερτ σαντ φεης ριαξιον). Είναι η χρονιά που το κόνσεπτ του World Wide Web αρχίζει και παίρνει σάρκα και οστά αλλά κυρίως είναι η χρονιά που οι Godflesh ορίζουν το industrial metal. Αρκεί να αναφέρουμε πως απ’τους Metallica μέχρι τους Faith No More και τους Ministry, οι Godflesh μνημονεύονται σαν βασική επιρροή. Ο καινούριος δίσκος τους Post Self θα κυκλοφορήσει μέσα στο Νοέμβριο.

 

  F.O.S: DAY IIΙ

Έχουν περάσει ήδη 10 χρόνια απ΄το πρώτο δείγμα γραφής των  Afformance οι οποίοι ανοίγουν την τελευταία ημέρα του FOS. Απ΄τις λίγες post-rock μπάντες που στέκονται επάξια δίπλα σε ονόματα όπως οι Maybeshewill και οι Grails, με τους οποίους έχουν μοιραστεί και τη σκηνή. Παράλληλα μ’ αυτή την εμφάνιση και η καινούργια διπλή(!) κυκλοφορία “Music For Imaginary Film #1” και “Pop Nihilism”.

Το Fraternity δίνει ακόμα μια ευκαιρία σε όσους έκαναν το λάθος να χάσουν την περσινή του εμφάνιση, να διορθώσουν την αδικία και να παρεβρεθούν στο σετ του Drew McDowall που γνωρίσαμε μέσα απ΄τους Coil και τους Psychic TV. Μπορείτε να τσεκάρετε εδώ το τελευταίο του LP “Unnatural Channel”

Μία μόνο απ΄τις εκφάνσεις της πολύχρονης συνεργασίας του Broadrick (Godflesh) με τον Kevin Martin (aka The Bug) είναι και οι Zonal, project το οποίο έτρεχαν παράλληλα και λίγο πριν τη παύση των Techno Animal στις αρχές των 00’s. Δείγμα απ΄το μοναδικό CDr που τύπωσαν μπορείτε ν’ ακούσετε εδώ

Απ’την παραγωγή του Ravendeath, 1972 (Tim Hecker) μέχρι το re-scoring του Sólaris σε συνεργασία με τον Brian Eno, οι συμμετοχές του Ben Frost είναι ενδεικτικές. Εδώ ένα δείγμα απ’το τελευταίο LP ‘The Centre Cannot Hold’ σε παραγωγή του Steve Albini

Επιδραστικοί για όλο σχεδόν το φάσμα της rock σκηνής από τις αρχές του ’80 και ενσωματώνοντας πειραματισμούς που καμία indie μπάντα απ’ όσες ακολούθησαν δεν μπόρεσε να διαχειριστεί και να επικοινωνήσει τόσο πετυχημένα όσο αυτοί, οι Sonic Youth και ο Thurston Moore άφησαν τεράστια παρακαταθήκη για όλη την alternative σκηνή. Σημειώνουμε ότι ο τελευταίος δίσκος με το προσωπικό του σχήμα, αγαπήθηκε από κοινό και πιτσφορκικούς μέσα σε 6 μήνες απ΄την κυκλοφορία του.