Τα τελευταία χρόνια οι σειρές με πρωταγωνιστές εφήβους έχουν καταλάβει την τηλεοπτική κουλτούρα. Η λίστα μεγαλώνει όλο και περισσότερο: από το νορβηγικό Skam μέχρι το 13 Reasons Why κι από το «guilty pleasure» Riverdale μέχρι το νεοαφιχθέν On My Block του Netflix δημιουργείται μια νέα γενιά σειρών.
Ωστόσο, αυτές οι σειρές δεν είναι κάτι καινούριο για τον κόσμο της τηλεόρασης, πόσο μάλλον της αμερικανικής. Ένα γνωστό παράδειγμα είναι το Beverly Hills, 92010 (γνωστό κι ως «Χτυποκάρδια στο Beverly Hills»), που γνώρισε επιτυχία τη δεκαετία του ’90. Τα ‘00s άφησαν κληρονομιά τη σειρά The O.C. – και μαζί της την τάση να ακούγεται το Hide N Seek της Imogen Heap σε σκηνές φόνων -, το βρετανικό Skins, αλλά και σειρές που σημάδεψαν τα εφηβικά χρόνια πολλών milennials, όπως το στυλάτο Gossip Girl και το Pretty Little Liars.
Η ειδοποιός διαφορά των εφηβικών σειρών των ‘90s και των ‘00s με τις σειρές της δεκαετίας που διανύουμε είναι, σε μεγάλο βαθμό, το ποια μερίδα εφήβων επιλέγουν να αναπαραστήσουν. Στις προηγούμενες δεκαετίες το θεματικό βάρος έπεφτε σε παρέες κυρίως μεσοαστών εφήβων, σε αισθηματικά, σχεσιακά και μερικές φορές οικογενειακά δράματα, ακολουθώντας ένα στυλιζαρισμένο μονοπάτι που περιλαμβάνει ακριβά ρούχα και μοδάτη indie και pop μουσική. Η νέα γενιά εφηβικών σειρών είναι λιγότερο στυλιζαρισμένη και πιο «ωμή», ασχολείται με διαφορετικές κατηγορίες εφήβων, διαφορετικής τάξης, φυλής, φύλου και σεξουαλικότητας, που αντιμετωπίζουν σοβαρότερα προβλήματα – διαλυμένες οικογένειες, κατάθλιψη, βιασμό, bullying κτλ.
Ένα αρκετά αξιόλογο παράδειγμα τέτοιας σειράς είναι το βρετανικό The End Of The Fucking World του Netflix. Η υπόθεση είναι απλή: ο James, ένας 17χρονος που πιστεύει ότι είναι ψυχοπαθής, κι η αντικοινωνική Alyssa, το σκάνε από τα σπίτια τους μαζί κι αντιμετωπίζουν πολλές περιπέτειες στο ταξίδι τους. Το ταξίδι αυτό δεν αφορά μόνο τους μπελάδες που αντιμετωπίζουν – αφορά και το χτίσιμο της σχέσης τους, με όλες τις διαδικασίες και τις νευρώσεις που περιλαμβάνει αυτό. Ενώ βασίζεται στο ρομαντικό premise του εφηβικού roadtrip, δίνει μια ωμή και πλήρη εικόνα του τι μπορεί να συμβεί όταν δύο άτομα με σύνθετες νευρώσεις συνάπτουν μία σχέση, χωρίς ωστόσο να λείπουν οι στιγμές αλληλοϋποστήριξης ή οι ερωτικές στιγμές. Ο κώδικας της εφηβείας εδώ χρησιμοποιείται ακριβώς λόγω του αφιλτράριστου χαρακτήρα της ηλικίας – οι έφηβοι είναι άμεσοι και σκληροί, δεν κρύβονται πίσω από τα φίλτρα της ενήλικης ζωής. Εν ολίγοις, το The End Of The Fucking World είναι μια περιπέτεια που περιγράφει μέσω των χαρακτήρων δύο εφήβων σχέσεις που συναντάς στην ενηλικίωση – σχέσεις που ενέχουν αγάπη, συνεργασία και κατανόηση, ακόμα και με τους ιδιότυπους τρόπους, αλλά βασίζονται σε νευρώσεις που μπορούν να ενώσουν και να χωρίσουν τα άτομα αυτά.
Έτσι, τα προβλήματα των εφήβων αποκτούν πιο ρεαλιστικές διαστάσεις κι η τηλεοπτική κουλτούρα ασχολείται με μοτίβα τους, τα οποία εφαρμόζονται και στην ενήλικη ζωή, εξερευνώντας με αυτόν τον τρόπο τις απαρχές τους. Ο κώδικας της εφηβείας χρησιμοποιείται για την εξέταση πιο σοβαρών ζητημάτων, ξεφεύγοντας από ωραιοποιημένες αναπαραστάσεις του παρελθόντος, όπου οι έφηβοι μπορούσαν να γλιτώσουν από τα πάντα λόγω της υψηλής οικονομικής και ταξικής τους κατάστασης. Επίσης, δεδομένης της στροφής των τηλεοπτικών σειρών σε πιο ρεαλιστικές αναπαραστάσεις και σε πιο σύνθετα κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα, είναι αδύνατο να μείνουν ανέπαφες οι σειρές που πρωταγωνιστούν έφηβοι. Αυτό, βέβαια, δε σημαίνει ότι η εφηβεία δε συνδέεται με ρομαντικές αναμνήσεις και νοσταλγία – η ευθύτητα κι ο ρομαντισμός των εφήβων αφορά και τις σχέσεις τους, κάνοντας το θεατή να αναπολεί την περίοδο αυτή, που μπορούσε να πει ή να κάνει πράγματα πιο παρορμητικά και χωρίς να πέφτει στην παγίδα της πολυπλοκότητας και του overthinking.
Social Links: