Η περίοδος του οικειοθελούς (μπορεί και όχι) εγκλεισμού είναι δύσκολη οπότε και αναγκαζόμαστε να ακονίσουμε τις introverted δεξιότητές μας. Σειρές, βιβλία, games και μουσικές μας κρατάν συντροφιά όταν δεν το ρίχνουμε στις διαδικτυακές συναντήσεις.
Με αυτό κατά νου, λοιπόν, ορίστε 10 μουσικοί (και οι δισκογραφίες τους) below the radar που αξίζει να τσεκάρετε:
- Earthgang
Το δίδυμο από Ατλάντα με τρελά Outkast vibes, μετράει 3 δίσκους και κάμποσα mixtapes. Πλέον είναι μέλη της οικογένειας της Dreamville, μιας ανεξάρτητης δισκογραφικής που ξεκίνησε ο J. Cole και έχουν εξελιχθεί σε ένα από τα πιο ελπιδοφόρα σχήματα της νέας γενιάς που είναι μεν new school αλλά περιεχομενικά δεν μοιράζεται τη flex κουλτούρα των υπόλοιπων Νότιων.
Σίγουρα αξίζουν παραπάνω από μια ακρόαση.
- Flatbush Zombies
Πολλοί ιντερνετικοί θρύλοι και μύθοι κυκλοφορούν για το πώς πήραν την ονομασία τους οι συγκεκριμένοι. Ο πιο διαδεδομένος είναι η καταγωγή τους από το Flatbush της Νέας Υόρκης και έπειτα το zombies αναφέρεται σε μια ψυχεδελική εμπειρία που είχαν όλοι μαζί όταν αποφάσισαν να κουμπώσουν αδιανόητες ποσότητες μανιταριών και έφαγαν μαζικό και υπαρξιακό bad trip (ego death ο «επιστημονικός» όρος). Δεν γνωρίζουμε αν είναι αλήθεια, αυτό που γνωρίζουμε όμως είναι πως τα παιδιά το ’χουν πάρα πολύ. Γαμάτα beats α λα East Coast και στίχοι για εξωγήινους, κόμιξ, ναρκωτικά και αστυνομική βία. Στενοί συνεργάτες της Pro Era ( Joey Badass, STEEZ) και των Underachievers.
- Mick Jenkins
Μια μεγάλη έκπληξη της τελευταίας πενταετίας, κατευθείαν από την πόλη των ανέμων με 2 δίσκους και 4 mixtapes, ο Jenkins φέρνει έναν γνώριμο ήχο επηρεασμένο εμφανώς από τους Wu Tang με στοιχεία jazz, πιο mellow beats και ένα λυρικό πλαίσιο που ασχολείται αρκετά με τον υπαρξισμό, με ζητήματα πνευματικότητας και με την καθημερινότητα ενός μαύρου στο Σικάγο.
- Rival Schools
Θα κάνουμε μερικές παρεκκλίσεις και δεν θα μιλήσουμε μόνο για χιπ χοπ γιατί ακούμε και άλλα πράγματα καμιά φορά και αν δεν είναι Radiohead. Κυρίως αν δεν είναι Radiohead.
Οι Rival Schools είναι μια post hardcore μπάντα από τη Νέα Υόρκη και έχουν πάρει το όνομά τους από ένα μισοπετυχημένο fighting game της Capcom που βγήκε το 199κάτι στο PS1. Ο ήχος τους είναι αρκετά επηρεασμένος από την post grunge σκηνή, έχουν αρκετές εναλλαγές μεταξύ λίγο πιο brutal και αρκετά mellow φωνητικών και φυσικά θεωρούνται από τους πρωτεργάτες του είδους, που όμως δεν πήραν καθόλου αγάπη γιατί δεν ήταν ιδιαίτερα MTV friendly. 3 δίσκοι και ο πρώτος δίσκος είναι αριστούργημα.
- Nothing
Μια από τις καλύτερες μπάντες που ανακάλυψα στην ενήλικη ζωή μου, οι Nothing από τη Φιλαδέλφεια, σχηματίστηκαν το 2010 και είναι ένα περίεργο κράμα shoegaze, grunge, metal και noise, νομίζω; Δεν ξέρω πώς να τους περιγράψω, μου θύμισαν πάρα πολύ τους Deftones χωρίς όμως τα πιο σκληρά breakdowns. Αξίζουν πολλές ακροάσεις.
- Hallway Swimmers
Εδώ μπαίνουμε σε αχαρτογράφητα hipster territories, δηλαδή φάσεις με φοιτητές και φοιτήτριες που σπουδάζουν audio & visuals και γουστάρουν darkwave postpunk remix της Λένας Πλάτωνος που όμως είναι unreleased.
Electropop μπάντα από Γαλλία μεριά (μάλλον) με έντονες επιρροές από Depeche Mode και She wants Revenge (τουλάχιστον αυτά μου θύμισαν εμένα). Έχουν 2 δίσκους και μπορούν να συντροφεύσουν ευχάριστα όποια άλλη δραστηριότητα κάνετε παράλληλα. Τσεκάρετέ τους.
- Husker Du
Εντάξει δεν είναι ιδιαίτερα below the radar αλλά να τους ακούσετε παρ’ όλα αυτά. Από το μακρινό 1979 οι Husker Du είναι από τους πρωτοπόρους της πανκ σκηνής. Δεν συνέχισαν για πολλά χρόνια μετά το ’79 γι’ αυτό και οι νεότερες γενιές δεν τους έχουν ακούσει ιδιαίτερα, τουλάχιστον όχι όσο αντίστοιχες μπάντες εκείνης της περιόδου. Αν θέλετε να δείτε μια οπτική της πανκ μακριά από τη φάση των Black Flag ή τη βρετανική πανκ σκηνή, τότε οι Husker Du αξίζουν σίγουρα ένα άκουσμα, ίσως και τρία και τέσσερα.
- Vagina Lips
Αν και δεν είμαι ιδιαίτερα φαν της ελληνικής σκηνής (σε κανένα μουσικό είδος) πού και πού βγαίνουνε διαμαντάκια και το θεσσαλονικιώτικο πρώην ντουέτο, νυν solo act, είναι ένα καλό παράδειγμα. Με 6 releases (αν δεν κάνω λάθος) σε διάφορα μήκη και πλάτη (EPs, mini albums, albums) οι/ο Vagina Lips μπλέκει αρκετά όμορφα με garage, shoegaze, indie και ψυχεδέλειες (έχει και άλλα λολ) φτιάχνοντας μια αρκετά πρωτότυπη φάση. It’s some really good shit man, αναζητήστε σε Spotify και YouTube.
- The Internet
Καλιφορνέζ@ που θα μπορούσαμε ίσως να κατατάξουμε στη neo-soul με r’n’b επιρροές, τα παιδιά είναι τρομερά. Προέρχονται από την οικογένεια των Odd Future (Tyler the Creator, Earl Sweatshirt, Frank Ocean etc) και η frontwoman τους, η Syd, έχει βγάλει και μερικούς ραπ σόλο δίσκους.
Ο ήχος τους είναι μια πάρα πολύ φρέσκια οπτική γωνία σε ένα σχετικά παλιό είδος που αγκαλιάζει το σύγχρονο ραπ και το ενσωματώνει σε μια πολύ όμορφη συμμετρία. 4 δίσκοι και κάποια EP, τι κάθεστε εδώ ακόμα, πηγαίνετε να τους ακούσετε.
- BADBADNOTGOOD
Ε, οκ, πάλι όχι ιδιαίτερα below the radar αλλά τι να κάνουμε. Jazz μπάντα από τον Καναδά που έχει καταφέρει να κάνει χιπ χοπ το jazz, όχι παίρνοντας samples αλλά κυριολεκτικά βάζοντας τα live instrumentals μέσα στη ραπ μουσική. Έχουν δουλέψει με όλα τα μεγαλύτερα ονόματα της ραπ σκηνής, της country σκηνής και της soul σκηνής. Ήρθαν στην Ελλάδα και τους έχασα γτχμ.
Δεν πειράζει, προχωράμε. Πέρα από τους δικούς τους, κάμποσους προσωπικούς δίσκους, έχουν βγάλει επίσης και καμπόσους δίσκους με διάφορους ράπερ όπου αντί για beats όπως είπαμε, έχουμε live instrumentals.
- Thundercat
It’s ya boi, Thundercat. Ο πρώην μπασίστας της hardcore μπάντας Suicidal Tendencies, που το μόνο που ήθελαν ήταν μια Pepsi, έπαθε soul και εμείς πάθαμε ζημιά μαζί του. Ο κύριος ενορχηστρωτής του To Pimp A Butterfly (aka του καλύτερου ραπ δίσκου όλων των εποχών), ο Thundercat παρέα με το μπάσο του μας έχει δώσει 3 άλμπουμ και άπειρες συνεργασίες με παρόμοιους βετεράνους του είδους, δηλαδή του εκχιπχοπισμένου soul (Kamasi, BABADNOTGOOD, Flying Lotus) ενώ έχει και άπειρες συνεργασίες με διάφορους καθαρόαιμους ράπερ. Αξίζει οπωσδήποτε να τσεκάρετε όχι μόνο τη δισκογραφία του αλλά και τα κομμάτια που έχει συνθέσει μαζί με άλλους.
Social Links: