Η είδηση για την επικείμενη διεξαγωγή του «1ου Συνεδρίου Γονιμότητας και Αναπαραγωγικής Αυτονομίας: Όρια και Επιλογές» με βρήκε να αντιμετωπίζω ένα γυναικολογικό ζήτημα ξαπλωμένη και οδυρόμενη στο κρεβάτι του πόνου….

 του Αλέξανδρου Δανιηλίδη Ήταν, θαρρώ, κάπου στο 1967 – στο απόγειο του περιβόητου British summer – όταν με τον Ginger έτυχε να βρεθούμε σε ένα από τα θρυλικά All Nighters του Notting Hill. Εκεί γνωρίσαμε τον Kwame, πρώτης γενιάς μετανάστης από την Γκάνα, δραστήριος…

Με τον Θανάση Σαμαρά συναντηθήκαμε ένα κρύο μεσημέρι στα γραφεία του περιοδικού. Άπαντες εξοπλισμένοι με φραπέδες, ήμασταν έτοιμοι για μια συνέντευξη, για την οποία ουδείς στη πραγματικότητα ήταν προετοιμασμένος. Απλός…

Ομολογώ ότι δεν πολυκατάλαβα γιατί μου ανατέθηκε να γράψω άρθρο για τα «καλύτερα του 18», παρ’ όλα αυτά ιδού! Το 18 που λέτε ήταν μια σχετικά καλή και ήσυχη χρονιά…

Στο τέλος του προηγούμενου μέρους, είπαμε πως θα μιλήσουμε για την αναρχική κοινωνική και ταξική πάλη, την διαφορά της τελευταίας από την αντίστοιχη των άλλων σοσιαλιστικών σχολών σκέψης, την κατανόηση…

Στα 23 μου, αδυνατώ να θυμηθώ κάποια χρονιά με τόσο αρνητική πρόσληψη. Κατά γενική ομολογία το 2016, έχει καλυφθεί από ένα πυκνό μαύρο νέφος το οποίο κουβαλάει παραστάσεις θλίψης, θανάτου…

Η ερωτική κωμωδία του Βασίλη Νεμέα αποτελεί ένα σαφέστατο τηλεοπτικό απότοκο της εκσυγχρονιστικής περιόδου Σημίτη που σημάδεψε ανεξίτηλα την κουλτούρα της ελληνικής κοινωνίας από τα μέσα της δεκαετίας του 1990…