Είναι γεγονός πως τα τελευταία χρόνια όλους μας, λίγο πολύ, μας έχει χτυπήσει την πόρτα η «φρενίτιδα» των σειρών εξ Αμερικής προερχομένων. Θα ήθελα, λοιπόν, να σας μεταφέρω την προσωπική μου άποψη για μία εξ’ αυτών, τοSuits. Πρέπει, βέβαια, να διευκρινίσω πως, όπως κάθε “American series fan” που σέβεται τον εαυτό του, έτσι και εγώ δεν αρκέστηκα στην παρακολούθηση μιας και μόνο σειράς από την πλειάδα που προσφέρει η αμερικανική τηλεόραση, αλλά αφιέρωσα αρκετές ώρες παρακολουθώντας τις παραγωγές της σύγχρονης αμερικανικής τηλεοπτικής βιομηχανίας, για τις οποίες πιθανότατα θα γίνει λόγος σε ακόλουθα άρθρα.
Ας επιστρέψουμε, όμως, στο «κουστουμάτο» Suits. Το καλοκαίρι που μόλις τελείωσε, το Suits, πραγματοποίησε το mid–season finale της 3ης season ανανεώνοντας, ταυτόχρονα, το ραντεβού του με τους τηλεθεατές της σειράς για τις 6 Μαρτίου 2014. Το Suits έκανε πρεμιέρα στις 11 Ιουνίου 2011 στο USA Network και από τότε, με κάθε επεισόδιο κερδίζει όλο και περισσότερο τις εντυπώσεις. Για αρχή, δυο λόγια για όσους δεν έχουν δει ακόμα τη σειρά (και πιστέψτε με, θα το κάνουν άμεσα). Το Suits είναι μια σειρά δράσης, η οποία επικεντρώνει στις ζωές δύο δικηγόρων της Νέας Υόρκης που εργάζονται για μία από τις μεγαλύτερες δικηγορικές εταιρείες της πόλης, την Pearson Hardman. Μέχρι εδώ όλα φαίνονται φυσιολογικά, μόνο που δεν είναι καθόλου. Ο ένας, εκ των δύο, πρωταγωνιστών της σειράς, ο ειδικός στο «κλείσιμο» υποθέσεων, Harvey Specter (Gabriel Macht) είναι ένας εκκεντρικός, εγωιστής και οξυδερκής δικηγόρος, απόφοιτος του Harvard, στον οποίο δίνεται η δυνατότητα από την εταιρεία, λόγω των συνεχών δικαστικών επιτυχιών του, να προσλάβει τον προσωπικό του βοηθό. Κάπου εδώ τα πράγματα αρχίζουν να περιπλέκονται. ΟHarvey αναζητά το «νέο» Harvey και τον βρίσκει στο πρόσωπο του Mike Ross (Patrick J. Adams), ενός αποτυχημένου νέου, ο οποίος έχει το ταλέντο να απομνημονεύει οτιδήποτε διαβάζει. Το πρόβλημα είναι ότι ο Mike δεν είναι δικηγόρος…
Η πρώτη season επικεντρώνει στην προσαρμογή του Mike στην Pearson Hardman, στη γνωριμία του με τους συναδέλφους του, στην αγωνία του Mike και του Harvey να καλύψουν το γεγονός ότι ο Mike δεν είναι δικηγόρος και φυσικά στην επίλυση νομικών υποθέσεων. Από όλο αυτό το πακέτο δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα ερωτικά μπερδέματα. Η δεύτερη και η τρίτη season κινούνται στο ίδιο μοτίβο με την προσθήκη, όμως, νέων χαρακτήρων, με αλλεπάλληλες ανατροπές αλλά και με συνεχή flashback, στην πρότερη της γνωριμίας τους, ζωή των δύο πρωταγωνιστών.
Αυτά ως μια πρώτη γεύση σχετικά με το τι διαδραματίζεται στη σειρά. Πάμε όμως στο δια ταύτα. Γιατί να δει κανείς το Suits; Πολύ απλά, γιατί το Suits δεν αναλώνεται στη βαρετή, κατ’ εμέ, απαρίθμηση νόμων και παραγράφων του ποινικού και αστικού δικαίου προκειμένου να εμπλουτίσει την πλοκή του. Αντίθετα, χρησιμοποιεί τους νόμους μόνο όποτε χρειάζονται. Έχει γρήγορη εξέλιξη που δεν κουράζει και οι δύο πρωταγωνιστές καταφέρνουν, συνεχώς, με την εφευρετικότητά τους να ανατρέπουν καταστάσεις και γεγονότα.
Προφανώς τη σειρά δε μονοπωλούν ο Harvey και ο Mike, οι οποίοι πλαισιώνονται από δυναμικούς και «αυτόφωτους» χαρακτήρες όπως, η Jessica Pearson (Gina Torres), πρόεδρος και ιδρυτικό στέλεχος της Pearson Hardman, oLouis Litt (Rick Hoffman), ειδικός στα οικονομικά και αντίπαλος του Harvey (τουλάχιστον έτσι φαντάζεται εκείνος), η πανέξυπνη και δυναμική γραμματέας του Harvey, Donna Paulsen (Sarah Rafferty) και τέλος η ξεχωριστή, από πολλές απόψεις, νομική βοηθός της εταιρείας, Rachel Zane (Meghan Markle).
Το Suits, είναι αλήθεια, πως θα μπορούσε, άνετα, να ονομάζεται «Ο κόσμος του Harvey Specter», «Ο Harvey και οι άλλοι» ή όπως αλλιώς θέλετε με το όνομα του Harvey, φυσικά, στον τίτλο. Απ’ την άλλη μεριά, όμως, αυτό είναι και το πιο δυνατό σημείο της σειράς, ο δυναμικός χαρακτήρας του Specter και η αρτιότητα με την οποία τον έχουν διαμορφώσει οι σεναριογράφοι. Μην περιμένετε να διαβάσετε κάτι αρνητικό, τουλάχιστον από μένα, για τη σειρά, άλλωστε, όπως ήδη είπα, τη συστήνω ανεπιφύλακτα!
Social Links: