Προλεγόμενα
Εκ της διευθύνσεως:
Ζητήσαμε από την επίλεκτη μουντιαλική μας ομάδα τις προβλέψεις της για το αθλητικό γεγονός της χρονιάς εν όψει της πρώτης του μέρας. Κρίνοντας και από την προχτεσινή ραδιοφωνική τους παρουσία, μπορείτε να καταλάβετε περίπου τι πανηγύρι ακολουθεί. Η συντακτική ομάδα λαμβάνει ακέραια την ευθύνη που απελευθέρωσε στον κόσμο την κάτωθι απειλή. Ξεκινάμε με ένα σύντομο σχόλιο το καθενού (sic) και μετά περνάμε στις προβλέψεις.
***
Ο Γιάννης ο Μπρόκος: Καλησπέρα μουντιαλοφάνς. Απόψε αποφάσισα να εκτεθώ παραθέτοντας συμπάθειες και προβλέψεις, ώστε μετά από μέρες να ξεκινήσει το αγαπημένο σπορ της καζούρας, το οποίο γνωρίζετε από τα διαλείμματα στο δημοτικό. Mία υποσημείωση για το φετινό μουντιάλ: Προφανώς δεν είναι το καλύτερο μου να σπάσω το μποϋκοτάζ μου στην ΥΕΝΕΔ-ΝΕΡΙΤ και να παριστάνω ότι αγνοώ τα αίσχη που γίνονται στη Βραζιλία. Χειρότερα κι απ’τα δικά μας του 2004, γιατί δεν μιλάμε απλά για μία χώρα που θα καταχρεωθεί οικονομικά και θα γίνει δέσμια, ήδη μιλάμε για τριτοκοσμικές καταστάσεις με παιδική εργασία και εκμετάλλευση.
Σέβομαι την απόφαση των τρου ποδοσφαιρόφιλων που το εννοούν ότι δεν θα παρακολουθήσουν φέτος τη διοργάνωση (και φυσικά γράφω εκεί που δεν πιάνει η μελάνη όσους λένε παπατζιλίκια ή άτομα που δεν έχουν ασχοληθεί ποτέ με την ιεροτερελεστία της καλοκαιρινής αυτής φάσης), όμως στην παρούσα φάση επιλέγω να διατηρήσω για όσο μπορώ ακόμα την δική μου παιδικότητα και το μουντιάλ είναι τα παιδικά μας χρόνια.
Καλή απόλαυση.
***
Γιώργος Παναγιωτόπουλος: Σε λίγες μέρες ξεκινά εκείνο το ιερό τελετουργικό της τετραετίας όπου όλοι μαζευόμαστε μπροστά από μια οθόνη με αλκοόλ και φαγητό και περιμένουμε να δούμε σε ποιο γύρο θα αποκλειστεί η Αγγλία. Σε ποιο γύρο η Ολλανδία θα φτάσει ως τα πέναλτι και θα καταρρεύσει από το άγχος της. Πόσες φορές οι Γερμανοί θα αποκληθούν Πάντσερ και πόσες φορές οι Βραζιλιάνοι θα «χορέψουν σάμπα τις αντίπαλες άμυνες». Πάνω απ’ όλα όμως θα έρθουμε σε επαφή με εκείνο το συναίσθημα που μας γεννούσε η παρακολούθηση του μουντιάλ όταν ήμασταν πιτσιρικάδες και βλέπαμε το χαμένο πέναλτι του Μπάτζιο ή τις κούρσες του «ημίγυμνου» (Καφού) ή το ανέμισμα της χαίτης του Ερνάντεζ. Οι παρακάτω προβλέψεις στηρίζονται εν μέρει στην ποδοσφαιρική λογική και εν μέρει στις προσωπικές μου προτιμήσεις.
Θα ήθελα να τονίσω την μικρή αλλά σαφή διαφορά μεταξύ της αγάπης για το ποδόσφαιρο και της passive–aggressive υποστήριξης στις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις των βραζιλιάνων αστυνομικών στις φαβέλες και το ξεσπίτωμα ολόκληρων οικογενειών για την «καλυτέρευση» της εικόνας της χώρας κατά την διάρκεια της διοργάνωσης. Βλέπουμε το μουντιάλ για την μπάλα και μόνο. Για τον αναστοχασμό και την νοσταλγία που μας προκαλεί και όχι γιατί στηρίζουμε τις άγριες, κατασταλτικές και ταξικές επιθέσεις της βραζιλιάνικης κυβέρνησης έναντι των φτωχών της.
***
Saint Ironsoul: Κάθε τέσσερα χρόνια έρχεται η στιγμή που οι λαοί όλου του κόσμου περιμένουν. Ο καθένας στη δικιά του γλώσσα μεταφέρει το απλό μήνυμα. Όλη η υδρόγειος ενώνεται και στέλνει ουρανομήκες σήμα: Αμερικάνοι, όσο και να προσπαθήσετε δεν σκαμπάζετε μία. Αναλυτικότερα τι σκέφτομαι για κάθε ομάδα. Το μουντιάλ [και γενικότερα ο αθλητισμός στην εποχή του ίντερνετ είναι μία από τις ελάχιστες περιπτώσεις που άτομα από όλο τον πλανήτη έχουν ταυτόχρονη πρόσβαση στο ίδιο θέαμα, δηλαδή] είναι θεία κοινωνία κι η οθόνη δισκοπότηρο.
Group A (Βραζιλία, Κροατία, Μεξικό, Καμερούν)
Γιάννης Μπρόκος
Η διοργανώτρια χώρα δεν έχει την αντιπαθητική υπερομάδα προηγούμενων χρόνων, αντιθέτως έχει αρκετά ευρωπαϊκό στυλ και πάρα πολλούς ποιοτικούς αμυντικούς. Λογικά θα φτάσει εύκολα ή δύσκολα μέχρι τα ημιτελικά όπου θα την περιμένουν σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου τα «Πάντσερ».
Οι υπόλοιπες ομάδες του ομίλου θα παλέψουν για τη δεύτερη θέση. Μάλλον η Κροατία με τον υπέρ το δέον διαχυτικό Ράκιτιτς και τον σεληνιασμένο Μόντριτς έχει τις περισσότερες πιθανότητες να προκριθεί (ακόμα κι αν δεν έχει τους παιχταράδες του ’98 και εκείνη τη φοβερή καρώ εμφάνιση της lotto). Το Μεξικό έχει έρθει με ομάδα μυστήριο ενώ το Καμερούν θα καθοδηγήσει ο πιο γρήγορος παίχτης του Pro Evolution 07 και 08, αμφίβολης χρονολογίας γέννησης, Σάμουελ Ετό.
Γιώργος Παναγιωτόπουλος
Οι Βραζιλιάνοι κατεβαίνουν να παίξουν στην έδρα τους με μόνο στόχο το τρόπαιο. Παράξενες επιλογές από τον Σκολάρι που άφησε εμφανώς καλούς και φορμαρισμένους παίχτες εκτός ομάδας. Γραφική φιγούρα ο Φρεντ ο οποίος δηλώνει 30 χρονών! Απ’ την άλλη η αγαπημένη μου βαλκανική ομάδα, η Κροατία, λόγω φανέλας και ποδοσφαιρικής «αλητείας», μπορεί να μην έχει την ποιότητα παρελθουσών ομάδων αλλά έχει Σίφο στην άμυνα και Πρανιτς αριτερά. Οι ομάδες του Κουατεμόκ του Μπλάνκο και του «μια ηλικία μόνος του» Σάμουελ Ετό, θα παλέψουν να μπουν σφήνα στους παραπάνω.
Saint Ironsoul
Βραζιλία: Οι περισσότεροι από εμάς το κίτρινο το έχουμε συνδέσει με την ΑΕΚ. Το αυστηρό κίτρινο της βυζαντινής σοβαροφάνειας. Flashback στο καλοκαίρι του ’70. Μουντιάλ Μεξικού. Διαφορά ώρας. Για κάποιους που βλέπουν για πρώτη φορά έγχρωμη μετάδοση η Βραζιλία θα μείνει αξεπέραστη. Πελέ, Ριβελίνο, Ζαϊρζίνιο, Ζέρσον και Τοστάο. Κίτρινες φανέλες να πλέουν κάτω από ντάλα ήλιο. Το κίτρινο των πατεράδων μας.
Μεξικό: Η πατρίδα του Νέρι.
Κροατία: RIP Ντράζεν.
Καμερούν: Η Μεγάλη Αφρικανική Ελπίδα – The sequel: Τα χρυσά εγγόνια του Ροζέ Μιλά. (2000)
Group Β (Ισπανία, Ολλανδία, Χιλή, Αυστραλία)
Γιάννης Μπρόκος
Η Ισπανία έχοντας κατακτήσει τις τρεις τελευταίες διοργανώσεις (2 Εuro και ένα παγκόσμιο κύπελλο), προφανώς και συγκαταλέγεται στα φαβορί. Λογικά θα φτάσει εύκολα μέχρι τα ημιτελικά, όπου θα την περιμένει η Αργεντινή. ΟΜΩΣ, η αποκαθήλωση σπουδαίων ευρωπαϊκών ομάδων συνήθως συμβαίνει σε μουντιάλ μακριά από τη Γηραιά Ήπειρο και ρισκάρω πρόβλεψη ότι θα αποκλειστεί από τον πρώτο γύρο.
Δεδομένου ότι είμαι λάτρης των «Οράνιε» από παιδάκι, θέλω να πιστεύω ότι η Ολλανδία (με Ρόμπεν, Βαν Πέρσι, Σνάιντερ και Κούιτ –πολύ καλός στα σκριν μακριά από τη μπάλα- στην τελευταία τους ευκαιρία) θα έρθει πρώτη στον όμιλο. Η Χιλή ακούγεται ως πολύ σοβαρή ομάδα, παίρνει τη δεύτερη θέση, οπότε το παζλ του ομίλου Β βγαίνει. Η Αυστραλία θα παίξει ράγκμπι και αυτό ίσως την προφυλάξει από συντριβές.
Γιώργος Παναγιωτόπουλος
Εδώ έχουμε την μόνιμη και παντοτινή λατρεία. Τους Οράνιε. Τις Τουλίπες. Τους εμπνευστές του ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου και αυτούς που έγραψαν στο πούλμαν της αποστολής τους: «Οι άντρες φοράνε πορτοκαλί». Αυτούς που δεν έμαθαν από τον Φαν Ντερ Μέιντε και τον Ζέντεν και κάλεσαν τον Κάουτ. Νεανική ομάδα και με δίψα για εκδίκηση έναντι των μισητών Ισπανών. Οι «ρόχας» διαθέτουν μια έμπειρη ομάδα με κέντρο που δαγκώνει και φύσει επιθετική. Θα έχει θέματα στην άμυνα και μακάρι η Χιλή του Ίσλα και του Βιδάλ να την χτυπήσει. Η Αυστραλία θα δώσει το παρών απλά για να δούμε κάποιους οπαδούς της ντυμένους καγκουρώ.
Saint Ironsoul
Ισπανία: Death to tiki-taka.
Ολλανδία: Οι κλίκες στην ομάδα και οι κόντρες με την ομοσπονδία για τα λεφτά. Η χλέπα του Ράικαρντ στον Βόλλερ/Φέλλερ/Βέλλερ… εκείνον τον δυτικογερμανό που έφερνε στον Ποντικομικρούλη. Όλοι οι καλλιτέχνες έχουν τις λόξες τους.
Χιλή: Σάλας & Ζαμοράνο.
Αυστραλία: Λούης Χριστοδούλου & Κρις Καλατζής.
Group C (Κολομβία, Ελλάδα, Ιαπωνία, Ακτή Ελεφαντοστού)
Γιάννης Μπρόκος
Πάρα πολύ αμφίρροπος όμιλος. Δεν είναι ότι συμπαθώ την Ελλάδα, ως δεύτερη αγαπημένη μου ποδοσφαιρική Εθνική και ότι παραμυθιάζομαι ως άλλος Παντελίδης πιο πάνω, όντως θεωρώ ότι έχουμε ελπίδες να περάσουμε. Η Κολομβία μοιάζει αποδιοργανωμένη χωρίς Φαλκάο μπροστά, η παρέα των Ντρογκμπά – Τουρέ x2, είναι απρόβλεπτη και ικανή για το καλύτερο και το χειρότερο και αν μου έλεγε κάποιος να διαλέξω με το πιστόλι στον κρόταφο, θα έλεγα το αιρετικό: Ιαπωνία πρώτη Ελλάδα δεύτερη. Υ.Γ. Λάζος Χριστοδουλόπουλος απ’ότι είδα στα φιλικά είναι σε δαιμονισμένη κατάσταση και με καταπληκτικό ανέμελο μαλλί.
Γιώργος Παναγιωτόπουλος
Ο όμιλος της Εθνικής.Μέχρι στιγμής το καλύτερο που έχει να επιδείξει η Ελλάδα είναι η ερμηνεία του Εθνικού Ύμνου απ’ την Καλομοίρα και η κόντρα ανάμεσα στον «Αντρέα Πίρλο της Πάτρας» και τον «Ρίνο Γκατούζο του Πειραιά». Ο άξονας της είναι πιο αργός και από τον γητευτή των αντίπαλων εστιών, Αλέκου Τάτση. Η Κολομβία διαθέτει και άλλα αστέρια πλην του Φαλκάο και η κουβέντα για το αν και πώς μπορεί να αντεπεξέλθει χωρίς το φορ της, της κάνει μόνο κακό. Η Ακτή Ελεφαντοστού των Τουρέ και Ντρογκμπά αποτελεί αδιαμφισβήτητα το φαβορί του ομίλου. Η Ιαπωνία, η χώρα που μας έχει χαρίσει τα καλύτερα κουρέματα σε τελική φάση παγκοσμίου κυπέλου, θα είναι ο νίντζα που θα προσπαθήσει να πάρει μια από τις δυο θέσεις πρόκρισης στην επόμενη φάση.
Saint Ironsoul
Κολομβία: Οι δυο Εσκομπάρ. Η αφάνα του Βαλντεράμα. Ο σκορπιός του Χιγκίτα. Τώρα χωρίς Φαλκάο είναι σαν τον Τζέιμι Λάννιστερ χωρίς το δεξί του χέρι
Ελλάδα: 20 χρόνια από την αμερικάνικη καταστροφή. 10 χρόνια από την επέλαση της Πορτογαλίας. Κώστα, ας μείνει φάρος αιώνιος το όραμά σου.
Ιαπωνία: Πείτε μου ότι κατεβαίνει ο Καζιγιάμα…
Ακτή Ελεφαντοστού: Η Μεγάλη Αφρικανική Ελπίδα – Part Three: Ο Ντρογκμπά έχει κέφια!!! (2006)
Group D (Αγγλία, Ιταλία, Ουρουγουάη, Κόστα Ρίκα)
Γιάννης Μπρόκος
Να π.χ. άμα η Ελλάδα ήταν εδώ (ή στο B) θα έβγαινε τελευταία. Ο συμπαθής Κάμπελ και η Κόστα Ρίκα θα γίνουν ο σάκος του μποξ, γιατί κατά τα άλλα προβλέπεται μάχη. Θεωρώ ότι η Ιταλία θα προκριθεί ως συνήθως δεύτερη στην ισοβαθμία. Η Αγγλία δε μου γεμίζει ποτέ το μάτι, οπότε βλέπω πρώτη Ουρουγουάη με βρωμόξυλο και μπροστά δυνατή τριάδα Φορλάν, Σουάρες, Καβάνι. Μακάρι δηλαδή, γιατί όλοι θέλουμε νοκ-άουτ αγώνα με Βραζιλία στα προημιτελικα.
Γιώργος Παναγιωτόπουλος
Η μόνη χώρα που ξεπερνά την Ελλάδα σε ποδοσφαιρική γραφικότητα, σε επίπεδο εθνικών ομάδων, είναι η Αγγλία. Σε κάθε μεγάλη διοργάνωση οι Άγγλοι κατεβαίνουν με στόχους διάκρισης και καταλήγουν να μεθάνε από απογοήτευση που ο Ντάουνινγκ δεν ήταν το καλύτερο αριστερό χαφ του κόσμου. Θα βρουν μπροστά τους την πιο σκληραγωγημένη εθνική της Λατινικής Αμερικής. Η Ουρουγουάη διαθέτει τους παίκτες για το φημισμένο σκληρό της παιχνίδι αλλα και τα αστέρια που προσφέρουν θέαμα και γκολ. Οι κονιόρδοι της Ευρώπης Ιταλοί, σε ένα μείγμα εμπειρίας και πιτσιρικάδων με περισσότερα ταττού κι από τρόφιμο των ρώσικων φυλακών, έχουν την ομάδα για να προχωρήσουν στην επόμενη φάση. Η Κόστα Ρίκα θα μας απασχολούσε μόνο αν είχε στο ρόστερ της τον Ρόλαντ Γκόμεζ.
Saint Ironsoul
Αγγλία: Ρώτησαν τον Ραχίμ ποιο είναι το πρώτο μουντιάλ που θυμάται. Του 2010 απάντησε. Σημαίνει ότι δεν έχει περάσει την αγωνία του Σίλτον το ’90, τον αποκλεισμό του ’94, το μετέωρο βήμα του Όουεν το ’98, τη λόμπα στον Σήμαν το ’02, το ένα πέναλτι που πέτυχαν με την Πορτογαλία το ’06. Έχει νιώσει μόνο το τσούξιμο της τεσσάρας από τους Γερμανούς. Ελπίδες.
Ιταλία: Μπουφόν, Πίρλο και Κασσάνο. Ψηλά κυπαρισσόπουλα, χαρά στα κοριτσόπουλα που `χουν κι αγκαλιάζουν τη φωτιά.
Ουρουγουάη: Θα πρέπει να ξεπεράσει το εξώφυλλο της Σαν μετά την Αγγλία, τις αυτοκτονίες των Βραζιλιάνων στα νοκ άουτ και τον πρώτο τελικό που θα τελειώσει 7x7 με την Αργεντινή. Μέσα. Και σου μιλάω ανοιχτά.
Κόστα Ρίκα: Μέλη της μυθικής περιφέρειας κόνκακαφ που στο κέντρο της βρίσκεται το τρίγωνο των Βερμούδων.
Group E (Γαλλία, Ελβετία, Εκουαδόρ, Ονδούρα)
Γιάννης Μπρόκος
Όπως πάντα κωλόφαρδη η Γαλλία, μετά το στραπάτσο του ’10 που αποκλείστηκε τελευταία στους ομίλους και δεν την είχε χαλάσει όπως είχε περάσει από την Ιρλανδία, τη βάλανε σε πανεύκολο όμιλο, παράγκα όπως το πουλημένο του ’98 αστοδιάολ συγνώμη παρασύρθηκα.
Η Γαλλία λοιπόν θα περάσει πρώτη και μετά Εκουαδόρ και Ελβετία (πολυφυλετική ως συνήθως, το Wikipedia λέει ότι έχει μπροστά τους νεαρούς Γιουγκοσλάβους Σεφέροβιτς, Γκαβράνοβιτς, Ντρμιτς) θα παλέψουν για τη δεύτερη θέση ενώ η Ονδούρα δίνει απόδοση να το σηκώσει 4000.
Γιώργος Παναγιωτόπουλος
Η Γαλλία προέβη σε ανανέωση της ομάδας της η οποία διαθέτει την ποιότητα για την έκπληξη αν και η επιθετική της τριπλέτα προκαλεί το γέλιο των αντίπαλων αμυντικών. Η Ελβετία του Χίντσφελντ είναι μια ομάδα με αμυντκούς προσανατολισμούς που, αν και δέχεται δύσκολα γκολ δεν σκοράρει εύκολα. Δεν μπορούμε να πούμε παραπάνω πράγματα για την χώρα που όρισε όριο στους πανηγυρισμούς για μια ώρα μετά το ματς στα γερμανόφωνα καντόνια της. Θα ασχολιόμουν σοβαρά με το Εκουαδόρ αν είχε στην 23άδα της την «κόμπρα του Κίτο», τον άνθρωπο που ήθελε το μισό Καραισκάκη για να κοντρολάρει την μπάλα, Τον Μπόρχα! Οι εξωτικές Ονδούρες θα βρεθούν για δεύτερη σερί φορα σε Μουντιάλ και αυτό από μόνο του είναι επιτυχία.
Saint Ironsoul
Γαλλία: Ανά τα χρόνια οι Γάλλοι έχουν εμποτιστεί με μια κουλτούρα ηττοπάθειας. Ναπολέων στο Βατερλώ, Γραμμή Μαζινό στον Μεσοπόλεμο, 42 μέρες έκανε να πέσει το Παρίσι στον Χίτλερ, Λιζαραζού με τον Ζαγοράκη, βάλτο αγόρι μου. Σ’αυτό το μουντιάλ η Γαλλία έχει δύο προβλήματα όλα κι όλα που αν τα διορθώσει θα πάει ψηλά: Τον προπονητή και τους παίχτες. Τιμή και Δόξα σε Ζιντάν, Πάρκερ και Μπατιστόν. Κουφάλα Σουμάχερ δεν ξεχνάμε.
Ελβετία: Η πατρίδα του Μπλάτερ και έδρα της FIFA. Επίσης έδρα του δικηγόρου του Μποσμάν, το γραφείο του οποίου αναλαμβάνει το 80% των υποθέσεων εκδίκασης του CAS. Επίσης η μόνη χώρα που η επίσημη αθλητική ταινία της, η δικιά της φανέλα με το 9 αν θες, έχει ως πρωταγωνιστές αποκλειστικά τους παράγοντες.
Εκουαδόρ: Παίζουν τα εντός σε τρία χιλιόμετρα υψόμετρο. Πήραν το 88% των πιθανών εντός έδρας πόντων.
Ονδούρα: Στην εμφάνισή της δεσπόζει ένα «H» ως σήμα. Σ’ αυτή τη ζωή είχα και τα τυχερά μου, ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενον φίλος ηρακλειδέας οικογενειακώς. Πρέπει να είσαι πολύ δυνατός για ν’ αντέξεις την απογοήτευση του γηραιού. Και να μην έχεις προλάβει Χατζηπαναγή ή Ίνγκραμ.
Group F (Αργεντινή, Νιγηρία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Ιράν)
Γιάννης Μπρόκος
Η Αργεντινή για μένα είναι το πρώτο φαβορί να το σηκώσει (και μετά Γερμανία), αν και διαφωνώ με την απουσία του Τέβες. Ονειρικός τελικός για κάθε mainstreamποδοσφαιρόφιλο θα ήταν με την γηπεδούχο Βραζιλία, αλλά εμείς στο ΣΚΡΑ-Punk φαντάζομαι ότι θα θέλαμε να δούμε ξύλο με Ουρουγουάη αλά Ιωνικός-Ολυμπιακός.
Η Νιγηρία έχει τρεχαλατζήδες, η Βοσνία τον Χρήστο Τζέκο, όποια κερδίσει στο μεταξύ τους, περνάει δεύτερη. Εκτός αν το Ιράν κατέβει με πυρηνικά και τελειώνουμε μια και καλή.
Γιώργος Παναγιωτόπουλος
Η λατρεμένη Αργεντινή κατεβαίνει στο γήπεδο της αιώνια αντιπάλου της με βλέψεις και με την μισή Ίντερ στο ρόστερ της. Μέσι, Αγκουέρο και Ιγκουαίν υπόσχονται πολλά γκολ και ο Γκάγκο ότι θα πάψει να είναι ο «Τζιόλης των φτωχών». Ακολουθεί η Νιγηρία με μέσο ορο ηλικίας ποδοσφαιριστών τα 65 έτη. Το ντεμπούτο της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης την βρίσκει σε σχετικά βατό όμιλο και διαθέτει το επιθετικό οπλοστάσιο για να κάνει την ζημιά. Το Ιράν με μισή ομάδα απ’ την «Περσέπολις» θα θελήσει να κόψει τα.. χέρια των αντιπάλων της.
Saint Ironsoul
Αργεντινή: Ο Σαβιόλα πού χάθηκε;
Νιγηρία: Η Μεγάλη Αφρικανική Ελπίδα (1994). Ρασίντ Γεκινί σε ρόλο καριέρας. Ο Πελέ δήλωσε εκστασιασμένος όταν το είδε σε ιδιωτική προβολή.
Βοσνία-Ερζεγοβίνη: Πόλεμος.
Ιράν: Πυρηνικά;
Group G (Γερμανία, Πορτογαλία, Γκάνα, Η.Π.Α)
Γιάννης Μπρόκος
Οι Γερμανοί έχουν να πάρουν τίτλο από το ’96 και μουντιάλ από το ’90 και αν όχι τώρα πότε, αν όχι αυτοί ποιοι; Η δεύτερη θέση παίζεται ανοιχτά με τον Πορτογάλο κάγκουρα φετινό κάτοχο χρυσής μπάλας και τσάμπιονλι, αφηνιασμένο, οι Γκανέζοι τα τελευταία χρόνια είναι σε πολύ καλή κατάσταση ενώ οι Αμερικάνοι με τον Γιούργκεν Κλίνσμαν στον πάγκο θα είναι ντοπαρισμένοι μεταφορικά και κυριολεκτικά.
Γιώργος Παναγιωτόπουλος
Η Γερμανία αποτελεί φαβορί για το τρόπαιο. Δεμένη ομάδα με γεμάτο ρόστερ και ισορροπία σε όλες της τις γραμμές. Οι Πορτογάλοι με αστέρι τον Κριστιάνο και βοηθούς τους «φονιάδες» των εστιών, Έλντερ Πόστιγκα και Ούγκο Αλμέιδα, ευελπιστούν να μην δουν πάλι τον Ρονάλντο να κλαίει επειδή σκόραρε ο Μανιάτης. Οι «Μαύροι Αετοί» της Χρυσής Ακτής χωρίς τον Οφορίκουε δεν έχουν μέλλον αν και οι διάφοροι Αγιού και Ασαμόα θα παλέψουν να καλύψουν το κενό του. Για τους Αμερικάνους συμφωνούμε ότι θα αρχίσουμε να τους παίρνουμε στα σοβαρά όταν μάθουν να λένε σωστα το ποδοσφαιρο.
Saint Ironsoul
Γερμανία: Ελπίζουμε όλοι στο πλάνο Σαμαράς-Μέρκελ. Κατά τ’ άλλα η μπάλα είναι ένα άθλημα που οι Γερμανοί και η γνωστή ιστορία.
Πορτογαλία: Όταν κλαίει ο Κριστιάνο αναρωτιέμαι τι γεύση έχουν τα δάκρυά του. Επίσης ο παλιόφιλος ο Έλντερ.
Γκάνα: Η Μεγάλη Αφρικανική Ελπίδα part IV: Τέσσερις αιώνες αποικιοκρατισμού σε έναν όμιλο. (2014)
ΗΠΑ: Straight outta CONCACAF. «Το άθλημα του μέλλοντος» από το 1970. Τότε που η Νέα Υόρκη έπαιρνε πρωταθλήματα στο NBA με τον Φιλ Τζάκσον να παίζει υπό την επήρρεια LSD και στη μπάλα έβλεπαν Πελέ, Κάιζερ, Κάρλος Αλμπέρτο και Γιόχαν Νέσκενς κόντρα σε Κρόϋφ, Μπεστ, Εουσέμπιο, Μουρ, Χαρστ, Γλερντ Μίλλερ. Το πιο ακριβό πρωτάθλημα βετεράνων.
H (Βέλγιο, Ρωσία, Νότια Κορέα, Αλγερία)
Γιάννης Μπρόκος
Το Βέλγιο συζητιέται πολύ φέτος με Κουρτουά τέρμα, Φερμέλεν, Βαν Μπούιτεν, Κομπανί φυλακόβια άμυνα, τρελή αφάνα Φελαϊνί, Αζάρ και Μιραλάς μπροστά. Δεν ξέρω αν θα καεί από τις πολλές προσδοκίες όμως, γιατί η Ρωσία με προπονητή Καπέλο και οι τρελαμένοι ΝοτιοΚορεάτες κατεβαίνουν τα τελευταία χρόνια με αξιώσεις. Όσο για την Αλγερία, αν ο Νασρί και ο Μπενζεμά δεν είχαν προτιμήσει την εύκολη λύση του να γαλλοποιηθούν, θα είχε ελπίδες.
Γιώργος Παναγιωτόπουλος
Το Βέλγιο τελικά υπάρχει και έχει φτιάξει μια ομάδα που έχει βάλει σκοπό να είναι η έκπληξη ης διοργάνωσης. Οι Ρώσοι δεν έχουν περάσει ποτέ από την φάση των ομίλων και η φετνή ομάδα δείχνει ότι το ταβάνι των προσδοκιών τους και των δυνατοτήτων τους είναι χαμηλό. Η Αλγερία έχοντας στην διάθεση της το πυρηνικό όπλο που ακούει στο όνομα Καρλ Μετζανί δεν έχει τίποτα να φοβάται στην άμυνα της. Μεγάλο λάθος βέβαια που δεν προσκλήθηκαν τα ζωγραφιστά ματοτσίνορα του Τζεμπούρ. Η Νότια Κορέα είναι η πιο επιτυχημένη ασιατική ομάδα και έχει στο ρόστερ της πολλούς παίχτες από την Μπουντεσλίγκα.Ταχύτητα και αντοχή χαρακτηρίζουν το παιχνίδι της. Σ ‘ αυτό τον όμιλο θα μπορέσει να πάρει την δεύτερη θέση.
Saint Ironsoul
Βέλγιο: Βλέποντας τα ονόματα δικαιώνεται ο Φωτάρας, δεν τον ξέρετε, που εδώ και τρία χρόνια κάνει λόγο για το «παικτικό Βέλγιο» όποτε παίζουμε FIFA. Αλλά στοFIFA δεν μετράει η γλώσσα των παιχτών. Πώς συνεννοούνται; Στα φλαμανδικά ή στα γαλλικά;
Ρωσία: Υπομονή μέχρι το ‘22 που θα πάρουν την διοργάνωση από το Κατάρ.
Νότια Κορέα: Η ομάδα του Playstation.
Αλγερία: 32 ομάδες είναι πολλές.
Social Links: