H 7η Ιανουαρίου του 2015 θα μείνει στην ιστορία ως μια από τις πιο μαύρες ημέρες για την Γαλλία και για την Ευρώπη. Οι σκιτσογράφοι και οι δημοσιογράφοι του σατιρικού εντύπου Charlie Hebdo πλήρωσαν βαρύ τίμημα γιατί αποφάσισαν να επιμείνουν στον αγώνα τους για προάσπιση της ελευθερίας της σάτιρας απέναντι στον ολοκληρωτισμό και στην θρησκευτική τύφλωση. Πλήρωσαν το τίμημα της «σάτιρας που δεν έχει όρια».
Δράστες του μακελειού υπήρξαν τρεις υποστηρικτές του Ισλαμικού Κράτους, εκ των οποίων οι δύο καταζητούνται ακόμη. Δεν είναι κάποιοι τρελοί, δεν είναι κάποιοι σχιζοφρενείς και η πράξη τους δεν ήταν μια εν θερμώ προσπάθεια εκδίκησης. Αντιθέτως, πρόκειται για μια ευθεία και συνειδητή επίθεση που σκοπό έχει τη φίμωση της ελευθερίας της γνώμης, στο όνομα της θρησκευτική πίστης και του Αλλάχ. Υπό αυτή την έννοια έχασαν. Το διαδίκτυο κατακλείστηκε από την πρώτη στιγμή με τα σκίτσα των δολοφονηθέντων, με μηνύματα αλληλεγγύης και συμπαράστασης και με καλλιτεχνικές δημιουργίες που χτυπούσαν το μίσος και τον φανατισμό.
Το μακελειό, χάρη σε αυτή την αυθόρμητη αντίδραση εκατομμύρια χρηστών, δεν κατάφερε να πετύχει αυτό που ενστικτωδώς ήθελαν οι δράστες του. Τα «προσβλητικά» σκίτσα προωθήθηκαν παντού και θα δημοσιεύονται σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Το Charlie Hebdo, υπό αυτή την έννοια, σκότωσε τους δολοφόνους του. Μόνο ένα πράγμα μπορεί να κάνει τους φανατικούς να νιώσουν νικητές. Το μόνο που τους απέμεινε, εκτός από την φυσική εξόντωση των αντιπάλων τους, θα είναι η προώθηση του μίσους τους. Κάθε ισλαμοφοβικό στάτους στο fb, κάθε ρατσιστική επίθεση σε Μουσουλμάνους, κάθε τρομοκρατημένο βλέμμα ενός δυτικού απέναντι σε έναν Άραβα αποτελεί μια μικρή νίκη των δολοφόνων. Οι κατηγοριοποιήσεις σε Θεούς του Μίσους και σε Θεούς της Αγάπης είναι νίκη των δολοφόνων. Η ταύτιση των δραστών με την λέξη «Μουσουλμάνος» είναι ακόμα μεγαλύτερη νίκη των δολοφόνων. Τα συντηρητικά αντανακλαστικά της Ευρώπης απέναντι σε οτιδήποτε δεν είναι δυτικό θα αποτελέσει ένα ακόμα βήμα στον παράδεισο του κάθε Τζιχαντιστή, στον πόλεμο μεταξύ των δύο κόσμων. Άλλωστε, οι πρώτοι που υποφέρουν τα πάνδεινα από το Ισλαμικό Κράτος είναι μουσουλμανικοί πληθυσμοί.
Την ώρα που δεκάδες ηγέτες κρατών από όλον τον κόσμο καταδίκαζαν την προσπάθεια φίμωσης της αντίθετης άποψης, ο Έλληνας πρωθυπουργός από την Χαλκίδα έδινε ακριβώς το παράδειγμα της στάσης που δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να υιοθετήσει η Ευρώπη. Σε μια πραγματικά αδιανόητη ομιλία του ταύτισε τους δολοφόνους του Παρισιού με τους μετανάστες. Στο πλάι του διάφορα ξενοφοβικά και ρατσιστικά κόμματα που αρχίζουν όλο και περισσότερο να κάνουν αισθητή την παρουσία τους.
Ως απάντηση σε προηγούμενη τρομοκρατική επίθεση που είχε δεχτεί τοCharlie Hebdo είχε δημοσιεύσει έναν πρωτοσέλιδο με τίτλο: «L’amour est plus fort que la haine», δηλαδή «η αγάπη είναι πιο δυνατή από το μίσος». Δεν ξέρω αν είναι τυχαίο το ότι –μέσα σε ένα έντονα μισαλλόδοξο και ξενοφοβικό Παρίσι και με μια Λεπέν να έχει κερδίσει στις Ευρωεκλογές– οι Τζιχαντιστές επέλεξαν να χτυπήσουν ένα αριστερό έντυπο. Δεν ξέρω αν συνδέει τους μεν με τους δε μια μεταφυσική συμπάθεια σαν εκείνη τη στιγμιαία υποσυνείδητη συμπάθεια που μπορούν να νιώσουν δύο εχθροί την ώρα που βγάζουν από τη μέση –ο καθένας από την πλευρά του– όσους τους εμποδίζουν να φτάσουν στην τελική σύγκρουση.
Σε κάθε περίπτωση, η ελευθερία θα νικήσει τον σκοταδισμό. Η σάτιρα θα επιζήσει όσο και αν ενοχλεί διάφορους που μπαίνουν στο στόχαστρο της. Το Charlie Hebdo έδειξε τον δρόμο και όλοι εμείς κρύβουμε την θλίψη μας πίσω από την ταύτιση μαζί του. Je suis Charlie.
Social Links: