Οι Clash στην Καισαριανή: το τέλος της καθεστωτικής μισανθρωπίας

Αυτό που μας έκανε εντύπωση στην αρχή της νεοφιλελεύθερης επιβολής, που μας έπιασε ίσως ex abrupto, ήταν το ότι οι καθεστωτικοί γραφιάδες, όχι απλά πολεμούσαν την αριστερά, άλλα έβγαζαν έναν τρομερό μισανθρωπισμό για κάθε τι το λαϊκό, το συλλογικό, το απλό. Το καθημερινό.

Αυτό δεν ήταν τυχαίο, ούτε μεμονωμένο και προσωπικά, άργησα να καταλάβω τι σήμαινε. Πάντως δεν ήταν απλή μισαλλοδοξία, κινήθηκαν έξυπνα και μεθοδικά. Οι καθεστωτικοί ήξεραν πολύ καλά πως η ελευθερία του νεοφιλελευθερισμού, είναι μια πολύ ιδιαίτερη ελευθερία απολύτως ανελεύθερη και είναι ακριβώς όπως το είπε η Θάτσερ· δεν μπορείς να πλασάρεις αυτό το Frankenstein ιδεολόγημα σε καιρό δημοκρατίας και να το δεχθούν. Και δεν αρκούσε μόνο το δόγμα του σοκ που περιέγραψε η Ναόμι Κλάιν.

Χρειαζόταν ο Χομπσιανός μισανθρωπισμός. Ο αντιδραστικός μισανθρωπισμός του Χόμπς, έτσι όπως καταγράφτηκε στο έργο του,Λεβιάθαν που ήταν πολύ στοχευμένος. Ήθελε να επιβάλλει πολιτισμικά την ιεράρχηση και την απολυταρχία, γιατί θεωρούσε πως χωρίς το χαλινάρι, ο άνθρωπος θα αφεθεί στο φυσικό του state. Tην αναρχία. Κάτι που ισχύει όπως λέει και ο Malatesta ή ο Alan Moore, απλά χωρίς το αρνητικό πρόσημο.

Πως εκφράστηκε αυτή η χομπσιανή μεθοδική μισανθρωπία; Γράφτηκαν άρθρα ακόμα και ενάντια του φραπέ. Όλα πλήρως ιδεολογικοποιημένα και στρεψόδικα. Άρθρα με επίθεση στον φραπέ, με επίθεση στο τάβλι, με επίθεση στα πανηγύρια, την λαϊκή μουσική, τον δημόσιο θηλασμό κ.α. πολλά. Οτιδήποτε το ανθρώπινο, το λαϊκό, το συλλογικό, οτιδήποτε σε φέρνει σε επαφή με τον ρου της ευρύτερη αλήθειας και ισορροπίας, έπρεπε να πολεμηθεί ως εφηβικό κατάλοιπο ή ως ελληνική τεμπελιά και μη διαφωτισμένη μενταλιτέ.

Αυτές οι επιθέσεις έχουν την σημαντικότητά τους γιατί από μόνες τους χτίζουν μενταλιτέ και λειτουργούν ως ιδεολογία. Από μόνες τους συνιστούν κουλτούρα. Δεξιά μισανθρωπική κουλτούρα που το στοίχημα ήταν να την δεχθεί η κοινωνία. Επιστράτευσαν γραφιάδες, ψυχολόγους, φιλοσόφους, διανοούμενους κάθε είδους. Γιατί δεν έχει σημασία αν είναι ή δεν είναι αριστερή παρένθεση ο ΣΥΡΙΖΑ, στο long run, στη μεγάλη εικόνα, σημασία έχει η δεξιά και το ακραίο κέντρο από δίπλα να κληροδοτήσουν την δική τους παράδοση. Να ηγεμονεύσουν πολιτιστικά.

Με αυτά κατά νου, δεν είναι καθόλου απλή σημειολογία η πολιτική ορκωμοσία του Τσίπρα, η κατάθεση λουλουδιών στην Καισαριανή, οι Clash στα προπύλαια. Είναι η ανατροπή όλων των προηγούμενων.