Θα είμαι ειλικρινής μαζί σας. Η αρχική μου σκέψη ήταν να γράψω κάτι για τον νέο δίσκο των Iron Maiden. Γύρω στη μέση της ακρόασης όμως με πήρε ο ύπνος. Όταν ξύπνησα κατάλαβα ότι το καλοκαίρι είχε, οριστικά πλέον, φύγει. Απογοητευμένος από αυτή την αλλαγή των εποχών αποφάσισα να συμβιβαστώ και να συνεχίσω αυτό που το ΣΚΡΑ-punk ξεκίνησε τον Αύγουστο. Θα είναι, αν μη τι άλλο, ένας δεσμός με το καλοκαίρι η μεταβατική μου πλέιλιστ.
Όπως και η ανάγνωση λογοτεχνίας, έτσι και η ακρόαση της μουσικής έχει μια αυτοτέλεια ως εμπειρία, που ξεκινάει μεν από το περιεχόμενο της ίδιας της μουσικής, αλλά αυτονομείται πολύ γρήγορα. Σε όλο αυτό παίζει τεράστιο ρόλο η ώρα της ήμερας και η εποχή. Εδώ λοιπόν το ταξίδι είναι κυρίως βαλτώδες.
1 Sumac– Hollow King
Ο –τηρουμένων των αναλογιών– Frank Zappa του sludge metal, Aaron Turner σε ένα ακόμα πρότζεκτ που φανερώνει ότι η δημιουργικότητά του δεν έχει όρια. Ακούγεται πολύ καλά ξάπλα μεσημέρι με ακουστικά, όσο ακόμα η ζέστη δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες
2 Minsk- To the Garish Remembrance of Failure
Άλλος ένας οργασμός δημιουργικότητας, σε έναν από τους καλύτερους δίσκους του 2015 μέχρι τώρα. Πολυάσχολος δίσκος, το peak της ημέρας του ταιριάζει πολύ.
3 Deafheaven– Sunbather
Πολλοί τους χαρακτήρισαν χίπστερς και προϊόν μάρκετινγκ. Για μένα είναι απλώς το απαραίτητο λιθαράκι σε κάθε τοίχο βαλτώδους μεταβατικότητας. Απόγευμα λίγο πριν πέσει ο ήλιος, όταν η φασαρία έχει σταματήσει, αλλά ο ήλιος είναι ακόμα εκεί.
4 Battle of Mice- Bones in the Water
Μια από τις καλύτερες φωνές της σύγχρονης μουσικής∙ ένα συνεχές σπάραγμα που μόνο σε αυτό το είδος θα μπορούσε να βρει τόσο ταιριαστό σπίτι. «A Day of Nights» λέγεται άλλωστε ο δίσκος. Τι πιο ταιριαστό για να ντύσεις την αναπόφευκτη γνώση του περάσματος, για άλλη μια φορά, στην ανυπαρξία φωτός;
5 C R O W N- Natron (ολόκληρο)
Η αποκάλυψη της χρονιάς. Το συγκρότημα το έμαθα επειδή έπαιζε support στους Agalloch στις 23 Αυγούστου (νάτο πάλι το καλοκαίρι). Στο λάιβ με συγκλόνισαν όσο λίγοι. Βιομηχανικός θόρυβος, βαλτωμένη απόγνωση, και στο βάθος οι τελετουργικές απαγγελίες-φόρος τιμής στον μεγάλο Al Cisneros. Ακούγεται ως τελετή εισόδου στη νυχτερινή ζώνη∙ η αναταραχή ως αντίδοτο στην ησυχία της νύχτας∙ ο θόρυβος και η στασιμότητα σε τέλεια συναρμογή δημιουργούν το σπουδαίο.
6 Phantom Winter- Avalanche Cities
Τον Αύγουστο πέρασα μερικές μέρες στη Λάρισα. Το βράδυ, ολομόναχος σ’ ένα σπίτι στα προάστια της πόλης –εν μέσω απόλυτης ησυχίας- άκουγα αρκετές φορές αυτόν τον δίσκο. Απόλυτη ησυχία, απόλυτο σκοτάδι. That is all.
7 Wolves in the Throne Room- Ahrimanic Trance
Η βαλτώδης κατάσταση δεν επαρκεί πάντα. Καμιά φορά χρειάζεται στο peak της απουσίας φωτός να περιπλανηθείς σε μονοπάτια απολύτως μαύρα. Αλλά ακόμα και το απόλυτο μαύρο έχει μια καθαρότητα που νερώνει την απόγνωση, την κάνει ζητούμενο. Γι’ αυτό τέτοιου είδους μονοπάτια σε οδηγούν αναγκαστικά πάλι στον δρόμο από τον οποίο ξεκίνησες.
8 Amenra- Thurifer + Sun of Nothing- Hearthealer
Αυτός είναι ο δρόμος απ΄ τον οποίο ξεκίνησες∙ σε αυτόν θα βρεθείς πάλι. Έχεις φτάσει στην απόλαυση της απόγνωσης, του σπαράγματος και της διάλυσης στην πιο απόλυτη καλλιτεχνική της μορφή. Μείνε εδώ όσο χρειαστεί, γιατί από δω και πέρα ο δρόμος μόνο κατηφορικός μπορεί να είναι.
9 Neurosis- Stones from the Sky
Το ταξίδι μπορεί να κλείσει μόνο με τη λύτρωση. Όλος ο δρόμος που σε οδήγησε μέχρι εδώ, από το εγκεφαλικό ξεκίνημα μέχρι την σπαρακτική κορύφωση, πρέπει τώρα να σε πάει στο άδειασμα, στην κάθαρση. Και αυτό μπορούν να το κάνουν μόνο οι Πατέρες. Οι Μύστες. Αυτοί που τα ξεκίνησαν όλα –και που θα τα λήξουν, πάλι, όλα.
Social Links: