Η βροχή έχει την τιμητική της, τα φυλλώματα αρχίζουν και παίρνουν όλες τις αποχρώσεις του κιτρινομπορντωροδοκόκκινου και τα εγκλωβισμένα φούτερ βγαίνουν από τα έγκατα της ντουλάπας. Sweater weather λοιπόν και…

6+1 φθινοπωρινά ακούσματα

Η βροχή έχει την τιμητική της, τα φυλλώματα αρχίζουν και παίρνουν όλες τις αποχρώσεις του κιτρινομπορντωροδοκόκκινου και τα εγκλωβισμένα φούτερ βγαίνουν από τα έγκατα της ντουλάπας. Sweater weather λοιπόν και φυσικά η κατάλληλη μουσική υπόκρουση πρέπει να συνοδεύει, συν τοις άλλοις, τα βήματά σου ενώ γυρνάς σπίτι τροχάδην, γιατί έχεις ξεχάσει την ομπρέλα για χιλιοστή φορά.  7 μουσικές για να συνοδέψουν κάθε ώρα των φθινοπωρινών ημερών και των μοναχικών, ατέρμονων βραδιών. Ο Αύγουστος είναι για δροσιστικό black, όμως το φθινόπωρο μυρίζει κατά κόρον doomίλα και heavy ήχους.

 

 

1) Paradise Lost – Draconian Times

Και φυσικά η αρχή θα γίνει με τους τεράστιους. Οι πρώτες νότες των πλήκτρων είναι και το σινιάλο. Είναι το καλωσόρισμα για το φαινόμενο που λέγεται Draconian Times. Ιδανική στιγμή ακρόασης του δίσκου είναι κατά τη διάρκεια μιας αμέριμνης, απογευματινής βόλτας στην πόλη, με τη μετέωρη μυρωδιά της βροχής στον αέρα και την γνώριμη αίσθηση που αφήνει ένα πρωτοφορεμένο μακριμάνικο στο σώμα σου.

 

 

2) Gojira – From Mars to Sirius

Ένα διαγαλαξιακό ταξίδι με αφετηρία τη Γαλλία και με οδηγό την πανέμορφη μπλε φάλαινα. Δυναμικοί ήχοι εναλλάσονται με αρμονικές μελωδίες, με έναν ξεχωριστό τρόπο που λίγοι εκτός των Gojira καταφέρνουν.

 

 

3) Primordial – Spirit the Earth Aflame

Αρχέγονες κραυγές που θα κάνουν τα κόκαλά σου να τρίξουν. Ένας δίσκος που σπαρταράει από μελαγχολία και δίνει (ανελέητο) πόνο, σαν να καταπίνεις υγρή θλίψη.

 

 

4) Deadsoul Tribe – A Murder of Crows

Το παιδί-θαύμα των Psychotic Waltz που δυστυχώς παραμένει στην αφάνεια. Είναι σαν κάποιες μέρες του φθινοπώρου που διακατέχονται μόνο από μουντίλα και βροχή, που προσπερνάνε η μία την άλλη με αργούς, σταθερούς ρυθμούς και που σου φαίνονται βαρετές. Όταν όμως τις θυμάσαι αναδρομικά, διαπιστώνεις την υποφαινόμενη και μελαγχολική ομορφιά τους και, κρυφά, περιμένεις πότε θα ξανάρθουν.

 

 

5) Anathema – The Silent Enigma

Ο παλιός και γνώριμος ήχος των Anathema, σε συνδυασμό με τους στίχους, που αγγίζουν τα όρια της ποίησης, είναι μία από τις κλασικότερες συνταγές ακρόασης για ένα φθινοπωρινό βράδυ, όταν νιώθεις πως υπάρχει μια αφόρητη ζέστη στον χώρο σου και νομίζεις πως έχεις πυρετό.

 

 

6) Neurosis – Souls at Zero

Για να νιώσεις την κάθαρση, πρέπει πρώτα να νιώσεις τη νεύρωση  (see what I did there?) στα αυτιά σου. To auditory complex του εγκεφάλου θα υποστεί μία μόνιμη καθήλωση στον συγκεκριμένο ήχο και θα βρεις τον εαυτό σου να αναζητάει τη δόση του όλο και συχνότερα.

 

 

Bonus: Yob – Clearing the Path to Ascend

Εξαιρετικά βαρύ για το αυτί και την ψυχή, αυτό το άλμπουμ είναι ένας ασυγκράτητος χείμαρρος μελωδιών με μόνο σκοπό να σε βυθίσουν στα πιο απομακρυσμένα σημεία του εαυτού σου. Το κομμάτι “Marrow” είναι το ιδανικότερο κομμάτι για να κλείσει αυτή η μυσταγωγική λειτουργία. Με το τέλος της, απομένεις να κάθεσαι φορώντας ακόμη τα ακουστικά σου, χωρίς να ξέρεις τι πρέπει να κάνεις. Δεν δύναται να ακούσεις κάτι άλλο μετά –απλά παραδίδεις τα όπλα και σηκώνεις τα χέρια, κλείνεις τα πάντα και ξαπλώνεις σε εμβρυική στάση.