Δοξάζοντας τον Ύψιστο με headbanging στη Βραζιλία

Το Maré είναι μια από τις πλέον πολυτάραχες φαβέλες στα βόρεια του Ρίο Ντε Τζανέιρο. Κλοπές, εμπόριο ναρκωτικών και επεισόδια μεταξύ αστυνομίας και τοπικών συμμοριών είναι σχεδόν καθημερινότητα για αυτή τη γειτονία που βρίσκεται στις πιο σκοτεινές πλευρές του Ρίο. Πριν το Μουντιάλ του 2014 μάλιστα ο έλεγχος του Mare υπήρξε ένα από τα εντονότερα προβλήματα για τη βραζιλιάνικη κυβέρνηση.

Το Maré, ωστόσο, μπήκε στο επίκεντρο για έναν τελείως διαφορετικό λόγο. Μια μικρή αλλά διαρκώς αυξανόμενη χριστιανική κοινότητα με το βαρύγδουπο όνομα Metanóia έχει βαλθεί να ανατρέψει παντελώς τη πρωτοτυπική εικόνα που έχεις για τον Καθολικισμό στη Λατινική Αμερική.

Σε ένα μικρό όροφο ενός παλιού κτιρίου μια ομάδα νεαρών Βραζιλιάνων εκφράζουν την αγάπη τους για τον Θεό με έναν αντισυμβατικό μέσο, τη μέταλ μουσική. Κάποιες δεκάδες άτομα με piercing, μπλούζες metal συγκροτημάτων και μακριά μαλλιά και μούσια σπάνε το πρότυπο του καλού Χριστιανού με τη χωρίστρα, το κοντό παντελονάκι και τα τεράστια γυαλιά.

Η λειτουργία μοιάζει με έναν παράξενο συνδυασμό εκκλησιαστικών συμβάσεων και underground μουσικών σκηνών. Έτσι, αφού τελειώσει το κήρυγμα από έναν ιεροκήρυκα με tattoo στη σκηνή ανεβαίνουν 4 μπάντες σε ένα εύρος που ξεκινάει από λάιτ christian rock και φτάνει σε χαρντοκορίλα death metal.

Ο Galvão, o ιεροκήρυκας που λέγαμε παραπάνω δήλωσε ως προς τον περίεργο αυτό τρόπο προσευχής: «Eίναι πιθανό να υπάρχει ιερό μέταλ. To πραγματικά σημαντικό είναι να είναι φτιαγμένο για τον Θεό».

Η Metanóia δεν είναι καθόλου μόνη στην προσπάθεια ανάμειξης του μέταλ με τον χριστιανισμό. Υπάρχουν άλλες 3 εκκλησίες μεταλάδων στο Ρίο και αρκετές ακόμα απομονωμένες σε διάφορες περιοχές της Βραζιλίας. Βασικός σκοπός τους είναι να αποδείξουν ότι η σχέση μεταξύ metal και εκκλησίας δεν είναι αποκλειστικά μια σχέση που διέπεται από φλόγες και αφορισμούς.

«Κάποιες φορές ένας άγγελος έρχεται εδώ έχοντας πάρει την εικόνα ενός headbanger», ισχυρίζεται ο Galvão στον Guardian «φοράει μπότες, μαύρο παντελόνι με αλυσίδες και βραχιόλι. Έχει μακριά μαλλιά και δεν φοράει μπλούζα. Είχαμε οράματα ότι ήταν ανάμεσα μας και χόρευε μαζί μας. Λογικά είναι ο προστάτης-άγγελός μας».

Kαι μπορεί τώρα να το βλέπουμε αρκετά περίεργo όλο αυτό αλλά γιατί να μην πιστέψουμε τον Galvão; Στο κάτω-κάτω ποιος μπορεί να μιλήσει με σιγουριά για τις μουσικές προτιμήσεις των αγγέλων;