Δημήτρης Κουτσούκος (toukoutsoukou | Δευτέρα 19:00)
Ακόμα και οι μέτριοι προηγούμενοι δίσκοι τους είχαν πράγματα να προσφέρουν. Πόσο μάλλον τώρα που επιστρέφουν με δίσκο ανάλογης ποιότητας του Shadows of the Sun. Απολαύστε.
Μετά το Enter δεν γινόταν να βγάλεις πολύ καλύτερο δίσκο. Αλλά με τραγούδια όπως αυτό, που είναι από τα καλύτερα που έχουν γράψει μέχρι και σήμερα, σίγουρα αξίζει να ρίξεις μερικές ακροάσεις στο Station.
Μίξη hip-hop με indie; Όχι δεν είναι άθλιο. Είναι κολλητικό.
Χτυπάει ευαίσθητες χορδές.
Όταν βγαίνει στην δημοσιότητα ένας δίσκος του Aphex Twin που ήταν στην αφάνεια 20 χρόνια και πουλιέται για $46,300 καταλαβαίνεις ότι κάτι καλό παίζει.
Γιάννης Ποταμιάνος #rudy (black n white | Δευτέρα 20:00)
Το προπέρσινο ντεμπούτο των Βρετανών δείχνει πόσο απλά εντυπωσιακό -αλλά- και χωρίς ποζεριλίκια μπορεί να είναι το prog rock.
Keep Shelly in Athens – Now I’m Ready
Κυψέλη, hype, chillwave, περιοδείες κυρίως στα εξωτερικά, όμορφη μελαγχολία.
The Light Bright Social Hour – Space Is Still The Place
Οι νεοψυχεδέλειες ήρθαν στο προσκήνιο και οι Τεξανοί φίλοι μας προσθέτουν σ’αυτές blues τραχύτητα. Ωραίο πιάτο, ακούγεται το μπάσο σου.
Η προσωπική αδυναμία από την Τριλογία του Βερολίνου. Αριστούργημα.
Ο τρόπος που επέλεξε να μπει στη νέα χιλιετία ο Bowie, μία ακόμη επιστροφή, ένα ακόμη restart και η πρώτη μου επαφή με τον Καλλιτέχνη, σε τρυφερή τότε ηλικία.
Absentminded Drone (…More Cowbell | Τρίτη 20:00)
The Pi & Phi (Daoine Sidhe & 3,14)
Δεν ξέρω αν το λες downtempo psychedelic, psychill ή psybient, ξέρω ότι θα το βρεις στη συλλογή Orbital Solaris της Sonic Loom και ότι καταργεί διαχωρισμούς ανάμεσα σε φαινομενικά παράταιρα είδη. Written & Produced by Phoebus Noussis & Michael Fourlas.
From The Grave (Umberto)
retro horror synthια. NE TI;
Terror 404 (Pertubator)
80΄s vintage synthια. NE TI;
Eigengrau (Sal Solaris/ Reutoff)
Post-industral dark ambient from mother Russia. Liner notes: This album taken as a whole is a hypothesis, that there is a place where a person can be free from itself.
Τα 4 Επίπεδα Της Ύπαρξης (S/T)
Σεπόλια 1976, proto-stoner. Έχουν παίξει σε συναυλία του περιοδικού «MANINA». Re-release της Wipe Out! Testicles. That is all.
Αλέξης Bathory (Ακραία & Περιθωριακά | Τρίτη 22:00)
Zuriaake – Gu Yan
Μπλάκμεταλ απο την Κίνα, αληθινά ψυχωμένο, στενοχωρημένο, βαθιά ριζωμένο στα όνειρα. Με στίχους στα Κινέζικα φυσικά για ακόμα μεγαλύτερο ψάρωμα. Ακούστε το και χαθείτε στις εικόνες του μυαλού σας.
Από την Αυστρία τα παιδιά με το δεύτερό τους δίσκο, ήρθαν να βάλουν φωτιά στη ματαιότητα της χαζομάρας μας. 4 κομμάτια, 1 λειτουργία. Αν δε σας φτάνει αυτό έχει και Νιτσεϊκούς στίχους.
Με το καλό τα ξαναδεχτήκαμε από την παγωμένη Φινλανδία. Αφού εξερεύνησαν το σύμπαν στον προηγούμενό τους δίσκο, επέστρεψαν να μας διηγηθούν όσα έμαθαν. Χασιματικό, λιγότερο επαναληπτικό, τριπαριστό και πάντα εμπνευσμένο Μπλάκμεταλ.
Η πικρή αλήθεια είναι πως όσα Triptykon κι αν μας χαρίσει ο Warrior, σαν τον νταμπλά που μας βρήκε εδώ δε θα ξανάχει. Μαυρίλα και σαπίλα πριν από 10 χρόνια που προκαλεί τρόμο ακόμα και σήμερα. Αν τυχόν δεν το’χει ακούσει κάποιος, ας τρέξει.
Iron Maiden – The Book Of Souls
Προφανώς και αυτό θα παραμείνει obsession τουλάχιστον για τα επόμενα 5 χρόνια. Ας μαλλιάσει η γλώσσα μου, δεν πειράζει, έτσι δε θα’χετε καμία δικαιολογία να μην το έχετε ακούσει. The Dreamers may die, but the Dreams live on.
Sickfest (eat,sleep,techno,repeat | Τρίτη 00:00)
Πανέξυπνα παταγώδης ρέιβ με κλειστά μάτια σε techno περιπέτειες.
Terence Fixmer – Depth Charged
Εσωστρέφεια και μαυρίλα από τη Γαλλία.
Mr. Jones – Sounds for the Mute
O Dave Clark προτείνει…
Όταν η Νέα Υόρκη μετακόμισε στο Βερολίνο.
Stephan Bodzin – Powers of Ten
Απλότητα, εξέλιξη, μαγεία.
Φώτης Τούργας (Ρηχά είναι μπείτε | Τετάρτη 20:00)
Εμείς ζητήσαμε ποιοτική ποπ και η Grimes μάς έδωσε το Art Angels. Μέσα στους τοπ 5 δίσκους του 2015.
Flight Facilities – Down to Earth
Σε πάει ως τον ουρανό και ακόμα παραπέρα. Μουσική που πάντα σου ανεβάζει την διάθεση.
Run the Jewels – Run the Jewels
Το δίδυμο των Run the Jewels κατάφεραν με αυτόν τον δίσκο να μας χαρίσουν ένα “Instand Classic” της σύγχρονης Hip-Hop σκηνής.
The Raveonettes – Pretty in Black
Επιστροφή στα σχολικά μου χρόνια. Θα έχει πάντα μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου.
Rage against the Machine – Rage against the Machine
Ο παλιός, καλός φίλος που σου συμπαραστέκεται πάντα στις δύσκολες στιγμές.
Χρήστος Λιώτης (Bud Lust | Πέμπτη 23:00)
Yndi Halda – Enjoy Eternal Bliss
Ό,τι καλύτερο έχει κυκλοφορήσει ποτέ με την ταμπέλα Post Rock. Ναι, τόσο απόλυτα. Το χτίσιμο, το συναίσθημα και η κάθαρση που προσπαθούν να πετύχουν τόσοι, διδάσκεται σε αυτό το δίσκο. Και έπεται συνέχεια επιτέλους. Μετά από 11 χρόνια, φέτος το Μάρτιο οι Yndi Halda κυκλοφορούν το δεύτερό τους δίσκο.
Grimpen Mire – A Plague upon Your Houses
Ντεμπούτα που να έχουν χαρακτήρα συναντάω σπάνια. Ντεμπούτα που να έχουν χαρακτήρα και αρχίδια, ακόμα σπανιότερα. Οι Grimpen Mire είχαν όλα τα φόντα να γίνουν σημείο αναφοράς στο Sludge/Doom, αλλά το καλοκαίρι που μας πέρασε ο Paul van Linden δυστυχώς προστέθηκε στη λίστα αυτών που έφυγαν νωρίς.
Ο δίσκος που κλείνει την επική τριλογία, και ο δίσκος που σήμανε το τέλος μιας από τις πιο ξεχωριστές και ιδιαίτερες μπάντες έκει έξω. Κάθε φορά που τελειώνει το The Warren of Snares, κάτι πεθαίνει μέσα μου.
Γνωστός περισσότερο λόγω του hype και της προώθησης που έτυχε με τους HARK και το Crystalline to 2014, ο Jimbob Isaac θα (πρέπει να) μνημονεύεται για το διαμάντι αυτό που μας παρέδωσε το 2005. Πες το sludge, θα το πω groove, και είμαστε όλοι ένα αγαπημένο mosh pit.
Warning – Watching From A Distance
To Doom μου το θέλω αργό και βασανιστικό. Τα φωνητικά στο Doom μου, διεστραμμένα. Μόνο ο Patrick Walker με καταλαβαίνει.
Bonus ένα walkthrough για το τι να κάνετε αφού πατήσετε στο παραπάνω λινκ:
Νίκη & Κάλλια (The Wild Side | Κυριακή 18:00)
Dave Gahan and Soulsavers – Angels & Ghosts
Ο δίσκος κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2015. Είναι ο πέμπτος κατά σειρά των δύο Άγγλων παραγωγών Soulsavers και η δεύτερη συνεργασία τους με τον frontman των Depeche Mode, Dave Gahan. Ο δίσκος κινείται σε alternative rock και ηλεκτρονικά μονοπάτια. Η εμμονή μου με τη φωνή του Dave γνωστή, η αγάπη μου για το νέο τους άλμπουμ δεδομένη…Προτείνω!
Ανασύρθη τον περασμένο μήνα από τα αραχνιασμένα ράφια του μυαλού μου και κυριολεκτικά το “πέρναγα” νυχθημερόν με τη παρκετέζα. Καινούριο έγινε αν και δε με είχε ανάγκη γιατί αν και έχουν περάσει 15 χρόνια από τη κυκλοφορία του παραμένει της ώρας…Σπαρταράει που λέμε.
Thievery Corporation – The Richest Man in Babylon
Ένα album πολιτικό statement , με την μαγική ιδιότητα να σε μεταφέρει νοερά σε τόπους της Ανατολής. Παράλληλα είναι και album χαμαιλέων, καθώς μπορεί να συντροφεύσει τόσο στιγμές χαλάρωσης όσο και διασκέδασης. Εθιστικότατοι ήχοι.
The Noise Figures – The Noise Figures
Το ομώνυμο album των Noise Figures , μιας ελληνικής μπάντας με διάσπαρτες garage επιρροές. Έξυπνος αγγλόφωνος στίχος , έντονη παρουσία των drums, ιδανικό για δυναμικό ξεκίνημα μέρας ή για να σου φτιάξει την διάθεση.
Tρύπες – Κεφάλι Γεμάτο Χρυσάφι
Δίσκος με έντονο το κιθαριστικό στοιχείο και ηχηρή την παρουσία του μπάσου, άναρθρες κραυγές χαοτισμού, στίχοι όπως πάντα ανασυρμένοι από το ποιητικό και συνάμα καφκικό σκοτάδι του Αγγελάκα, που είχαν ως αποτέλεσμα ένα δίσκο που μας σκοτώνει και μας κρατάει δικούς του για πάντα.
μπουγάτσαcore (μπουγάτσαcore | Κυριακή 22:00)
Early 90’s. Μanchester. 3 ακόρντα. Ξυρισμένες φάτσες. Κάκιστα κουρέματα. Ξυρισμένες φάτσες. Κάκιστα φαρδιά πουκάμισα. Ξυρισμένες φάτσες. Εναρκτήριο κομμάτι, το “Rock ‘n’ Roll Star”. Είναι να μην ταυτιζεσαι;
Οasis – (What’s the Story) Morning Glory?
Έβγαλε 6 singles ενώ θα μπορούσε να βγουν και τα 12 tracks του δίσκου. Οι καλύτεροι μαθητές των Βeatles με 12 σταδιακούς ανθεμικούς ύμνους, καπαρώνουν μια θέση στους καλύτερους ροκ δίσκους των 90’s.
Έχει το “All Around the World”, το οποίο διαρκεί 09:20 και αλλάζει 3 φορές νότα. Ο Noel το έχει αποκυρήξει, o Liam χέζει τον Noel που το έχει αποκυρήξει, μα όλοι γνωρίζουμε πως η επιτυχία του προηγούμενου δίσκου τους καβάτζαρε με unlimited access pass με τους καλύτερους drug dealers του Ηνωμένου Βασιλείου.
Οasis – Standing on the Shoulder of Giants
Μετά από 3 (εντελώς) ίδιους απο άποψη συνθετικής λογικής δίσκους και ώντας λιωμένοι στα ντρογκια, βγάζουν τον μοναδικό neo psychedelia δίσκο της καριέρας τους.
Πιο safe ήχος, μετά το σκατό που έφαγαν από κριτικούς όσο αφορά την κατεύθυση του προηγούμενου. Ο συνθετικός ηγέτης Noel χαλαρώνει τα χαλινάρια και αφήνει και καναν άλλο χριστιανό να συνεισφέρει συνθετικά. Ο δίσκος ήταν έτοιμος, σταλμένος στον Liam, ο οποίος έκανε καμία εκατοστή μήνες να ηχογραφήσει τα φωνητικά. Το παλικάρι ήταν απασχολημένο να καίει το συκωτι του.
Social Links: