Επιστρέφοντας προς το σπίτι μου με το τρόλεϊ μετά από μια κουραστική μέρα, καθώς πλησίαζα προς την πλατεία της Νέας Φιλαδέλφειας, άρχισα να ακούω ένα βόμβο που όλο και δυνάμωνε. Από τον ήχο καταλάβα ότι μόνο ένα πράγμα μπορεί να συμβαίνει. Κοιτάζω αμέσως το γραφικόμετρό μου και το βλέπω να πλησιάζει τάχιστα προς το κόκκινο και να χτυπά σαν τρελό. Κοιτάζω δεξιά και αριστερά, ψάχνοντας να βρω κάποιον ημιπαλαβό να τρέχει προς το άλσος φορώντας κολάν, smartwatch και αθλητικά παπούτσια σε κίτρινη φωσφοριζέ απόχρωση, αλλά τίποτα. Έπρεπε να μάθω πάση θυσία την πηγή του κακού.
Αποφασίζω τελικά να κατέβω στην πλατεία της Νέας Φιλαδέλφειας, ενώ το γραφικόμετρό μου είχε πλέον ραγίσει από την έντονη προειδοποίηση –ίσως ήθελε να με προφυλάξει από τα χειρότερα. Ήταν πλέον αργά. Μια τρομακτική λάμψη με έκανε να γονατίσω και να προσπαθήσω μάταια να φυλάξω τα μάτια μου. Μόλις η λάμψη αυτή καταλάγιασε, κατάλαβα και δικαιολόγησα την πηγή της. Ήταν ο Αρτέμης Σώρρας. Μπροστά μου. Στη Νέα Φιλαδέλφεια.
Ένιωσα αμέσως ρίγη να διαπερνούν τα κόκαλά μου· το δέος ήταν πρωτοφανές: ήθελα να του σφίξω το χέρι, να τον φωτογραφίσω, δεν το έκανα όμως, το κλίμα ήταν αποτρεπτικό και σίγουρα μεγαλύτερο από το κεφάλι μου. Προσπαθώντας να συνέλθω από τη μία, αλλά και έχοντας και μεγάλη περιέργεια από την άλλη, αποφάσισα να κάνω βόλτες στο κέντρο της Φιλαδέλφειας μέχρι να συλλέξω περισσότερα στοιχεία για την εμφάνιση της Θεϊκής Του παρουσίας στα μέρη μου. Γρήγορα βρήκα το όχημα με το οποίο η Αυτού Μεγαλειότης είχε προσεγγίσει την περιοχή μου, ήταν σίγουρα μια άμαξα αντάξια ενός Βασιλιά όπως ο Αρτέμης Σώρρας.
Αφού συνέχισα τους άσκοπους κύκλους κόβοντας φάτσες ρωτώντας τον εαυτό μου αν είναι αρκετά περίεργοι ώστε να τηρούν τις προδιαγραφές μέλους της Συνέλευσης, φτάνω στην πλατεία. Εκεί με υποδέχτηκε ένας τρελάρας γύρω στα 60, με βερμούδα μακριές κάλτσες, φανέλα της Εθνικής Ελλάδος, κασκόλ στα χρώματα της σημαίας, αλλά και μια ελληνική σημαία ριγμένη ως μπέρτα, φώναζε με ντουντούκα κάτι ακατάληπτα για τα 600 δις, για τους προδότες τους 300 που θα κρεμαστούν σύντομα, ενώ παράλληλα διαφήμιζε και την συγκέντρωση των «Ελλήνων Συνέλευσις», όπως τους ανέφερε, σε γνωστό κωλόμπαρο της Φιλαδέλφειας, πετώντας συνέχεια τυχαίες αναφορές για την ΑΕΚ –που σημαίνει προσφυγιά ξεριζωμένη– και για τους ρουφιάνους που μας έκαναν πρόσφυγες μέσα στη χώρα μας. Μαγεμένος κάθισα σε ένα παρακείμενο παγκάκι έχοντας πια φτάσει στην τέταρτη διάσταση, νιώθοντας ότι πλησιάζω τη Θέωση, ενώ παράλληλα ακουγόταν από τα ηχεία το «Άντε να σταθώ στα πόδια μου», ο νέος Εθνικός Ύμνος.
Άραγε θα μπορούσε να γίνει καλύτερο όλο αυτό; Και όμως μπορούσε… Ο σοφός γέροντας με πλησίασε, σήκωσα το βλέμμα μου γεμάτος δίψα για γνώση. Επαληθεύτηκα. «Νεαρέ», μου αποκρίθηκε ο θεόσταλτος αγγελιοφόρος του Θεού, «αν θες να σωθείς έλα σήμερα στο ΤΣΙΛΑΟΥΤ». Ένιωσα αμέσως ένα σκίρτημα. Έπρεπε να νικήσω τους δαίμονές μου. Του χαμογέλασα αμήχανα χωρίς να απαντήσω, κρατώντας βαθιά μέσα μου το «πες τα, Γρηγόρη μου, με τους προδότες που ‘χουμε μπλέξει σ’ αυτή τη χώρα», που ετοιμαζόμουν να ξεστομίσω. Έπρεπε να υπερνικήσω τις σειρήνες και τα γλυκά τους κελεύσματα και να συνεχίσω το ταξίδι μου. Είχα πολλά να δω ακόμα. Αφού χαιρέτησα τον ευγενικό γέροντα και του υποσχέθηκα ότι θα έρθω να δώσουμε τη μάχη για την απελευθέρωση στο ΤΣΙΛΑΟΥΤ, αποφάσισα να προχωρήσω.
Σύντομα μια ηλικιωμένη μάγισσα με χαρακτηριστική γυναικεία καράφλα, ένα φρύδι και περισσότερα χρυσά δόντια από τα χρυσά δαχτυλίδια του Αρτέμη Σώρρα, με σταμάτησε. «Παλικάρι μου, να, πάρε εδώ να διαβάσεις, νέος είσαι, εσείς οι νέοι πρέπει να διαβάζετε, μόνο έτσι θα απελευθερώσουμε την πατρίδα μας», δίνοντας μου ένα φυλλάδιο. Ενώ ο ακριβώς προηγούμενος παραλήπτης του φυλλαδίου, γύρω στα 25, ανέφερε στο φίλο του, «ρε ψήσου να πάμε, το ‘χω δει στο ίντερνετ, πρέπει να χει ενδιαφέρον –και αν δεν έχει αράζουμε για ποτάκι».
Επιστρέφοντας προς το σπίτι μου με το τρόλεϊ μετά από μια κουραστική μέρα, καθώς πλησίαζα προς την πλατεία της Νέας Φιλαδέλφειας, άρχισα να ακούω ένα βόμβο που όλο και δυνάμωνε –τίποτε δε θα μπορούσε να προοικονομήσει ότι αυτό που θα συνέβαινε λίγη ώρα μετά επρόκειτο να μου αλλάξει τη ζωή.
Social Links: