Κείμενο: Δημήτρης Κότσης
Η μουσική των made by grey, όπως προσφάτως μας δόθηκε μέσω του αριστουργηματικού #grief (δεύτερου σε σειρά full length album των Αθηναίων) υπερβαίνει τα όρια του παραδοσιακού post rock ήχου. Πολλά ορχηστρικά σχήματα φέρουν την ειδική ικανότητα / δεξιότητα να μπορούν να δημιουργούν soundscapes, αλλά οι made by grey πάνε λίγο παραπέρα από αυτό, με τον ήχο τους να ρέπει αρκετά προς κινηματογραφικό soundtrack. Σίγουρα πολλοί rock, εναλλακτικοί και post-rock δίσκοι αποτέλεσαν επιρροή για τη διαμόρφωση της καλλιτεχνικής και συνθετικής ιδιοσυγκρασίας του σχήματος στην πορεία των ετών, τελειώνει όμως εκεί αυτή η συζήτηση; Ήρθαμε σε επαφή με τον mainman του σχήματος, κιθαρίστα, Αντώνη Χατζημιχάλη και του ζητήσαμε να μας απαριθμήσει όχι ένα, αλλά πέντε αγαπημένα του soundtracks. Οι απαντήσεις του σε στιγμές αναμενόμενες και σε στιγμές αιφνιδιαστικές:
Pink Floyd – “The Wall”
Αν και δεν πρόκειται για soundtrack, νιώθω πως θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται ως τέτοιο, μιας που ο τρόπος που η εικόνα, το animation art και η μουσική συνυπάρχουν στην ομώνυμη ταινία είναι –κατά την αντίληψή μου– μαγικός. It never gets old!
Air – “The Virgin Suicides”
Θεωρώ εξαιρετικό το official soundtrack του ρομαντικού δράματος της Sofia Coppola για τους εξής λόγους:
Α) Είναι stand-alone. Δεν έχεις κανένα λόγο να δεις την ταινία για να το βιώσεις. Απλά πατάς play.
Β) Είναι ανάλαφρο και φεύγει «νερό». Ιδανικό μουσικό χαλί για πολλές δραστηριότητες. Το γαλλικό duo των Air έχει κάνει πραγματικά εξαιρετική δουλειά εδώ.
Various Artists – “Trainspotting”
Τι να πει κανείς για αυτή την ταινία (Danny Boyle at his very best) και τι να πει για αυτό το ost. Ουσιαστικά, ένα υπέροχο compilation που πλέον βρίσκεται στα όρια του κλασικού. Άσε που χάρη στο συγκεκριμένο ανακάλυψα τους τεράστιους Βρετανούς Underworld, που συμμετέχουν σε αυτό με το αγαπημένο μου “Born Slippy .NUXX”.
Various Artists – “Lost Highway”
Το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό όταν αναφέρομαι στο ost του αριστουργήματος του David Lynch Lost Highway είναι οι τίτλοι αρχής. Δεν είχα ιδέα τι έβλεπα όταν το έβαλα να παίζει, αλλά μόλις άκουσα το “I’m Deranged” του David Bowie, σε συνδυασμό με αυτόν τον χαρακτηριστικό σκοτεινό αυτοκινητόδρομο, η ταινία με ρούφηξε μέσα της. Καταπληκτικές συμμετοχές (Nine Inch Nails, Angelo Badalamenti, The Smashing Pumpkins, Lou Reed, Marilyn Manson, Rammstein κ.α.), μια όμορφη ροή και πολλές πολλές ακροάσεις.
Clint Mansell – “The Fountain”
Το official soundtrack του The Fountain αποτελεί μια επική σύμπραξη ανάμεσα στον τακτικό συνεργάτη του σκηνοθέτη Darren Aronofsky, τον αειθαλή Clint Mansell (τον οποίον γενικά παραδέχομαι, αλλά εδώ ξεπέρασε τον εαυτό του), το κουαρτέτο εγχόρδων Kronos Quartet και των θρύλων Mogwai. Γενικά παραδέχομαι τις δουλειές του Clint Mansell. Επιβλητικό, μελωδικό, προσεγμένο, έδωσε πολλά στην ατμόσφαιρα της ταινίας και πολλές ώρες αναπαραγωγής στο στερεοφωνικό μου.
Social Links: