Alexis Bathory
Τα κρύα, οι βροχές και τα χιόνια αποτελούν παρελθόν για εμάς. Εμάς που ζούμε στη χώρα του τίποτα και του ήλιου. Το σκοτάδι θα πρέπει να είναι ακόμα μεγαλύτερο στην καρδιά μας, σε λίγες μέρες δε θα νυχτώνει σχεδόν ποτέ και θα ξημερώνει σχεδόν πάντα. Εμείς δεν πρέπει να πτοηθούμε από αυτό όμως, πρέπει να πεισμώσουμε και να βάλουμε τα δυνατά μας. Όσο άσχημο κι αν μας φαίνεται, θα πρέπει να αποχωριστούμε τα παλτά μας. Απλά με τα κοντομάνικα μας με συγκροτήματα παγωμένου μπλακμέταλ, με τις βερμούδες μας και τα ανάλαφρα μας παπούτσια εκτός κι αν έχουμε χαλαρές μποτίτσες. Επίσης πανεύκολα γίνεται δεκτό και το οποιοδήποτε πουκάμισο αρκεί να είναι μονόχρωμο κι όχι ξεκούμπωτο μέχρι τον αφαλό λες και είμαστε πειρατές.
Θα πρέπει να πάρουμε απόφαση πως οι μετακινήσεις μας θα γίνουν ακόμα πιο ανυπόφορες. Εξαίρεση σε αυτό οι περήφανοι και θαρραλέοι οδηγοί μηχανών που υποφέρουν όλον το Χειμώνα μα αυτούς τους τέσσερις μήνες παίρνουν λίγο από το αίμα τους πίσω. Αυτοκίνητα χωρίς κλιματισμό και με χαλασμένα παράθυρα καλό θα είναι να μην κινούνται. Όσοι προνομιούχοι χρησιμοποιούμε τα μέσα μαζικής μεταφοράς θα πρέπει να το πάρουμε απόφαση, θα περάσουμε πολύ άσχημα. Όσο έξυπνοι κι αν νιώθουμε με το να ανεβάζουμε στάτους στο Facebook σχετικά με το διπλανό μας που βρώμαγε στο μετρό, ας σιγουρευτούμε πρώτα πως δεν είμαστε μέρος του προβλήματος πριν βγούμε από το σπίτι. Φυσικά αυτό ισχύει για όλον το χρόνο αλλά τώρα η σημασία του αυξάνεται όσο ποτέ, τριψίματα στους διπλανούς μας δε χρειάζονται, όσο κόσμο κι αν έχει ένα βαγόνι.
Το ευαίσθητο θέμα της παραλίας μας έμεινε τελευταίο. Όπως κι αν θέλετε να είστε, με μπότες, τζιν και καπέλο καουμπόικο, γυμνοί, με καλσόν διχτυωτό για να είναι πιο ωραίο το μαύρισμα, με τη σαγιονάρα και το μαγιό σας και γυμνοί από πάνω, ένα να θυμάστε κι όλα θα πάνε καλά. Μην ενοχλείτε. Ρακέτες, ποδόσφαιρο, μπάσκετ, γαμημένες ρακέτες, βόλεϋ, πρωτάθλημα δυνατότερου κοπανήματος στο τάβλι, ποδομπάσκετ, οι κωλορακέτες και λοιπά αθλήματα των παιχταράδων που περιμένουν να κάνουν αυτό που πραγματικά θέλουν αλλά όλο το χρόνο δεν προλαβαίνουν, ενοχλούν. Πολύ. Σίγουρα υπάρχει κάπου παραδίπλα χώρος που θα μπορείτε να κάνετε άσχετα πράγματα με τη θάλασσα και θα είναι με κόσμο παρομοίου επιπέδου. Φυσικά αν κάποιος έρθει με κασσετόφωνο να παίζει στο τέρμα Judas Priest δε θεωρείται σε καμία περίπτωση πως ενοχλεί, αντιθέτως, επιτελεί κοινωνικό έργο.
Για όσους δεν το γνωρίζουν, η Αθήνα τον Αύγουστο είναι πανέμορφη. Περπατάς στη μέση της Μεσογείων και είσαι μόνος σου. Η Αλεξάνδρας είναι πιο άδεια από επαρχιακούς δρόμους της Ακράτας. Το κέντρο βρωμάει ακόμα πιο έντονα αλλά εδώ ζούμε. Διακοπές στα νησιά μπορείτε να πάτε και τους άλλους μήνες ώστε όσοι δουλεύετε να μην τσακώνεστε με τους συναδέλφους για τις άδειες. Μουσικές θεωρητικά θα βγούν λιγότερες οπότε καιρός να πιάσετε όσα πέρασαν απαρατήρητα και δεν τους άξιζε το Χειμώνα.
Όπως κι αν σας φαίνονται τα παραπάνω προφανώς θα κάνετε ό,τι θέλετε. Μπορεί να είναι το τελευταίο μας καλοκαίρι, οπότε τουλάχιστον προσπαθήστε να είστε με όσους αγαπάτε κι αν τους χάσετε θα σας λείψουν. Τέλος, πίνετε νεράκια, μόνο εκεί δεν κάνει να τσιγκουνεύεστε τα χρήματά σας.
Social Links: