Horrorscope: 5 προτάσεις για φθινοπωρινό τρόμο

Μόλις μπήκε ο Σεπτέμβρης, ένας στεναγμός ανακούφισης αντήχησε στο facebook. Όσοι υποφέρουν το καλοκαίρι (και είναι μια ηχηρή πλειοψηφία) υποδέχτηκαν το φθινόπωρο με ανοιχτές αγκάλες. Πάντα στο πνεύμα των καιρών, το Horrorscope επιστρέφει κοντά σας με πέντε δροσερά αναγνώσματα που θα γεμίσουν το φθινόπωρό σας με ευχάριστες ανατριχίλες. Μας λείψατε!

1. Greener Pastures

Μια συλλογή διηγημάτων που ανήκουν στο είδος του weird και περικλείουν την πραγματική ιδέα του φθινοπώρου: νοσταλγία, πεσμένα φύλλα, μελαγχολικές σκέψεις. Ο Michael Wehunt γράφει ήσυχο τρόμο που μένει μαζί σου μετά την ανάγνωση. Όσο τρόμαξα από τα διηγήματα, άλλο τόσο συγκινήθηκα. Οι χαρακτήρες του είναι μετανάστες, μεσήλικες, παιδιά και οι τοποθεσίες είναι συνήθως μικρές πόλεις ανάμεσα σε μεγάλα κομμάτια φύσης. Το διήγημα October film haunt (φθινόπωρο υποσχεθήκαμε αφού) θα συμπεριληφθεί στην ανθολογία Best Dark Fantasy and Horror της χρονιάς που συντάσσει η βραβευμένη Paula Guran, ενώ ολόκληρη η συλλογή Greener Pastures ήταν μεταξύ άλλων φιναλίστ για το βραβείο Shirley Jackson και το βραβείο Crawford. Όσο τον ξέρω από το facebook ο Wehunt είναι αξιαγάπητο άτομο που δυστυχώς, μετά την εκλογή Trump, βιώνει τον τρόμο κι έξω από τις σελίδες. Λίγο Southern Gothic Weird λοιπόν, για να μπει με ωραίο τρόπο ο Σεπτέμβριος!

2. Το ασήμι που ουρλιάζει

Τώρα που αρχίζει να πέφτει επιτέλους η θερμοκρασία, πλησιάζει εκείνη η υπέροχη ώρα που η βραδινή διασκέδαση μπορεί να μεταφραστεί σε «κουβερτάκι-θριλεράκι». Και αν υπάρχει ένα ελληνικό βιβλίο που δένει εξαιρετικά τη λογοτεχνία τρόμου με το σινεμά τρόμου αυτό είναι το Ασήμι που ουρλιάζει. Χρειάστηκε να ξεψαχνίσω καλά την πρώτη σεζόν του horrorscope για να σιγουρευτώ ότι δεν είχαμε ήδη μιλήσει για το ιδιαίτερα αξιόλογο μυθιστόρημα του Αβραάμ Κάουα. Παραθέτω εδώ από την περιγραφή του βιβλίου: «Όταν ένας διάσημος συλλέκτης βρίσκεται δολοφονημένος, η ερευνήτρια του παραφυσικού Πανδώρα Όρμοντ έρχεται αντιμέτωπη με γεγονότα που μοιάζουν να έχουν ξεπηδήσει από τις δαιμονικές οθόνες των θρίλερ». Η λέξη οθόνες δεν είναι τυχαία. Ο Κάουα κάνει  πετυχημένες αναφορές σε κλασικές ταινίες τρόμου κατά τη διάρκεια της υπόθεσης και καταφέρνει να κλείνει το μάτι στον αναγνώστη χωρίς να τον κουράζει. Κάτι που το Ασήμι που ουρλιάζει είναι τοποθετημένο στην Αγγλία, κάτι που οι χαρακτήρες τυλίγονται σε καπαρντίνες και παλτά, μας κάνει μια χαρά για φθινόπωρο.

3. The woman in black

Πάντα εκπλήσσομαι με το γεγονός ότι αυτό το καθαρόαιμο γοτθικό μυθιστόρημα γράφτηκε μόλις το 1983. Και πάντα απογοητεύομαι από το ότι δε μεταφράστηκε ποτέ στα ελληνικά. Πού είναι το κράτος επιτέλους; Τέλος πάντων. Το the woman in black τα έχει όλα: αρχοντικό, βάλτους, στοίχειωμα, παλίρροια, αδικοχαμένα παιδιά. Όταν το διαβάζεις, θα νιώσεις λες και κάθεσαι σε μια παχιά πολυθρόνα δίπλα στο τζάκι, ακόμη κι αν είσαι στο σκαμπό από το ΙΚΕΑ δίπλα στο ψυγείο. Επίσης έχει το ιδανικό μέγεθος: 200 σελίδες περίπου, ούτε φλυαρίες, ούτε ατέλειωτες περιγραφές. Τέλειο για την έναρξη της αναγνωστικής σεζόν.

4. Dark harvest

Φθινόπωρο σημαίνει Halloween που έλεγαν και στο χωριό μου. Άρα δε μπορώ να σας αφήσω χωρίς ένα βιβλίο κομμένο και ραμμένο για τη γιορτή που μας επιτρέπει να φοράμε ό,τι πραγματικά θέλουμε να φοράμε όλο το χρόνο, αλλά δεν το παραδεχόμαστε. Δεν είναι μόνο το ζάχαρό που θα χτυπήσει κόκκινο, αλλά και η αγωνία, καθώς το συγκεκριμένο μυθιστόρημα προσφέρει μπόλικη. Ο έφηβος πρωταγωνιστής του the dark harvest θέλει όσο τίποτα να φύγει από τη μικρή του πόλη, όπως κάθε έφηβος τέτοιων ιστοριών που σέβεται τον εαυτό του, δηλαδή. Η μόνη του ευκαιρία είναι να σκοτώσει το October boy, ένα τέρας με κεφάλι κολοκύθας που φτύνει φωτιές, κραδαίνει μπαλτά χασάπη, κι εμφανίζεται μόνο το Halloween. Απλό, καθημερινό Americana, κοινώς. Με την ορφανή Kelly στο πλάι του, ο Pete θα πρέπει να αντιμετωπίσει τους μεγαλύτερους φόβους του καθώς και τον αυταρχικό σερίφη της πόλης. Δε σας κρύβω ότι τώρα που τα έγραφα αυτά μια σκέψη περνούσε από το μυαλό μου «μα τι λέω;». Και πράγματι η υπόθεση ακούγεται όσο πιο κουκουβάου γίνεται, όμως ο συγγραφέας κατάφερε να βάλει το βιβλίο στα 100 καλύτερα του 2006 καθώς και να αποσπάσει κοτζάμ Bram Stoker. Κάτι θα ξέρει τόσος κόσμος. Ας του δώσουμε μια ευκαιρία.

 

5. The vegetarian

Μιλώντας για κολοκύθια και κολοκυθόπιτες, ας αναφερθούμε στη χορτοφαγία γενικώς. Αν σας αρέσει ο ρεαλισμός με μια δόση τρόμου, το The Vegetarian, αυτό το λογοτεχνικό διαμάντι από Νότια Κορέα, είναι για εσάς. Η χαρακτήρας του βιβλίου, Yeong-Hye, βλέπει ένα φρικιαστικό όνειρο για το πώς σφάζονται τα ζώα για την παραγωγή κρέατος. Ο αιματοβαμμένος εφιάλτης την οδηγεί στο να αφαιρέσει τελείως τα ζωικά προϊόντα από τη διατροφή της. Αυτή η προσωπική απόφαση φέρει βαριές συνέπειες για το γάμο της, την οικογένειά της και τη σωματική της υγεία. Η ιδέα της βίας για επιβίωση, η επέμβαση πατριαρχικών ιδεών σε μια ατομική επιλογή, αλλά και η αίσθηση της ντροπής, ράβουν τρεις μικρές νουβέλες σε ένα μυθιστόρημα. Στην πρώτη παρακολουθούμε την οπτική γωνία του συζύγου της Yeong-Hye, στη δεύτερη του συζύγου της αδερφής της και στην τελευταία την αδερφή της. Ενδιαφέρον το ότι η συγγραφέας δε δίνει ποτέ πάσα στην ίδια την πρωταγωνίστρια να μας πει πώς σκέφτεται. Γιατί το θεωρώ φθινοπωρινό; Ε, πότε να το διαβάζαμε δηλαδή; Τα Χριστούγεννα με τη γαλοπούλα ή το Πάσχα με τις σούβλες;

Το φθινόπωρο μπορεί να ξεκινάει με τον ένατο μήνα του χρόνου, φέρει όμως ένα δυναμικό χαρακτήρα αφετηρίας. Ανοίγουν τα σχολεία (σνιφ, λυγμ), διακοπές καπούτ (δε κλαίω, εσύ κλαις), κατεβάζουμε τα παλτά από την ντουλάπα. Επίσης είναι η εποχή του ΦantastiCon που το είχαμε αναφέρει στο 1^ο μας άρθρο στο Horrorscope. Το φεστιβάλ φέτος θα γίνει το σαββατοκύριακο στις 7 με 8 Οκτωβρίου κι αποτελεί την ιδανική ευκαιρία να γνωρίσετε από κοντά την ελληνική πλευρά του φανταστικού καθώς και να εξοπλίσετε τη βιβλιοθήκη σας. Εκτός των βιβλίων έχει ένα σωρό workshops, cosplay διαγωνισμούς και πάγκους με διαφόρων ειδών καλούδια.

Αλλά εδώ που τα λέμε ο βασικός λόγος να πάτε στο ΦantastiCon είναι οι γνωριμίες, καθώς και οι καφέδες, οι μπύρες και οι ταβέρνες που μπορείτε να βγείτε με όσους συμπαθήσετε για τα καλά. Είναι μια γιορτή στην καρδιά του φθινοπώρου για όσους αγαπάνε τον τρόμο, το fantasy και την επιστημονική φαντασία και πραγματικά εγώ σκέφτομαι ήδη τι να φορέσω. Το έτερον ήμισυ του Horroscope, Κωνσταντίνος Κέλλης, θα είναι εκεί, στον πάγκο του Κέδρου και θα υπογράφει τη «Σκιά στο σπίτι» και ό,τι άλλο του δώσετε, όπως το «Φως μέσα μου», τη «Νεκρή Γραμμή», λευκές επιταγές κλπ. Όσο για μένα, θα περιφέρομαι χαρούμενη με κάποια διηγήματα σε ανθολογίες και ένα βλέμμα που λέει «έχω ξεχάσει ότι δουλεύω τη Δευτέρα».

Save the date λοιπόν και μέχρι να σας δούμε από κοντά, το Horrorscope επιστρέφει σε δυο βδομάδες!