Τετάρτη 20/6/2018
Η εθνική ομάδα του Ιράν αντιμετώπισε την εθνική Ισπανίας στο πλαίσιο του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου που λαμβάνει χώρα στα γήπεδα της Ρωσίας αυτές τις μέρες. Το ματς, προς προβληματισμό των Ισπανών, ήταν αμφίρροπο, καθώς κάθε επιθετική προσπάθεια προσέκρουε στην ιρανική άμυνα, αφου οι τελευταίοι είχαν κατέβει με πλήρη αμυντικό προσανατολισμό και προσπαθώντας για την υπέρβαση της ισοπαλίας. Ήταν λογικό στρατηγικά, γιατί η ομάδα του Ιράν δεν θα μπορούσε να τρέφει ελπίδες περί νίκης απέναντι στην εκνευριστικά θηριώδη ποδοσφαιρική ομάδα της Ισπανίας, των εκατομμυριούχων Πικέ, Ινιέστα, Ίσκο και του σπαστικού αρχηγού της, Ράμος. Παρά της δυσπραγία των Ισπανών στην επίθεσης, κουτσά – στραβά ο Ντιέγκο Κόστα σκοράρει στο 54’ και το ματς βρίσκει μοιάζει να παίρνει τη τροπή που αναμενόταν να πάρει, λίγο πολύ, πριν γίνει η σέντρα.
Στο 62’, μετά από εκτέλεση φάουλ για το Ιράν η μπάλα, μετά από μια σύγχυση δευτερολέπτων στην άμυνα της Ισπανίας, φτάνει στα πόδια του Σαΐντ Εζατολαχί, του 21χρονου χαφ κάποιας Amkar Perm, μιας τριτοτέταρτης ομάδας του ρωσικού πρωταθλήματος βρίσκεται απέναντι στο τέρμα της Ισπανίας και κλωτσάει την μπάλα με υπερένταση κάτω από τα πόδια του “πολύ” Νταβίντ Ντε Χέα της Μάντσεστερ Γιουνάτεντ. Οι πανηγυρισμοί δεν ήταν απλώς έξαλλοι, είχαν κάτι λυτρωτικό για τον θεατή του αγώνα. Στο τηλεοπτικό πλάνο για μια στιγμή καταγράφηκε μάλιστα και ένα καπέλο να πετιέται στον αέρα, σαν να το πέταξε κομπάρσος σε αθλητική feel-good ταινίας, του Rudy ή του Field of Dreams, δίνοντας έναν επιπλέον τόνο παραμυθιού στη στιγμή.
Την ώρα που ο Εζατολαχί, πεσμένος σε στάση προσευχής ανάμεσα στους εκστασιασμένους συμπαίκτες του, ευχαριστούσε το θεό του για αυτό που μόλις του συνέβη, οι Ισπανοί είχαν στήσει ήδη τη μπάλα για να χτυπήσουν ελεύθερο: το γκολ είχε ακυρωθεί. Ο Εζατολαχί ήταν ελάχιστα, αλλά -εμφανώς στο ριπλέι- off-side. Ο διαιτητής είχε συμβουλευθεί το VAR, το οποίο υπέδειξε τον παίκτη σε αντικανονική θέση, εξαχνώνοντας έτσι τη στιγμή έκστασης των απανταχού ποδοσφαιρόφιλων Ιρανών.
Στο υπόλοιπο μισάωρο οι ομάδες μοιράζονται από μια τελική ακόμα. Το Ιράν θα παίξει άλλο ένα ματς, διαδικαστικού χαρακτήρα πλέον, με την πιο συνεκτική και επίσης ταλαντούχα Πορτογαλία του ΦερνάντουΣάντου και η Ισπανία, εύκολα ή δύσκολα θα περάσει από το επιθετικό μεν αλλά μπουλούκι του Μαρόκο, συγκεντρώνοντας τους απαιτούμενους πόντους που θα κέρδιζε ούτως ή άλλως, εύκολα ή δύσκολα, για να προκριθεί στην επόμενη φάση.
Παρασκευή, 22/6/2018
Η εθνική Βραζιλίας πασχίζει να παραβιάσει την εστία της Κόστα Ρίκα, αλλά δυσκολεύεται. Πλέον έχει γίνει μοτίβο στο φετινό Μουντιάλ: αλύπητο, αντιθεαματικό τίκι τάκα στον άξονα από τη καλύτερη ομάδα, κλειστές γραμμές, στάση αναμονής και όλοι οι παίκτες άμυνα, από την πιο αδύναμη. Οι γιόμες που κοροϊδεύουμε όλη τη σεζόν στη Σουπερλίγκα πλέον είναι ο βασικός τρόπος με τον οποίο προσπαθούν να αναπτυχθούν επιθετικά εθνικές ομάδες που έχουν στις τάξεις τους παίκτες όπως ο Γκαμπριέλ Ζεζούς, Λουίζ Σάντσεζ, ο Κιλιάν Εμπαπέ και ο Λιονέλ Μέσι.
Σε μια από αυτές τις γιομες και ενώ η Βραζιλία κυριαρχεί ποδοσφαιρικά, αλλά ο μπάκακας στη λούμπα δεν μπαίνει ούτε με σφύριγμα Κύρου Βασσάρα, ο πιο diva ποδοσφαιριστής αυτή τη στιγμή στο παγκόσμιο στερέωμα (τουλάχιστον για την αγωνιστική σεζόν που κλείνει με το Μουντιάλ), ο τριανταφυλλένιος Νεϊμάρ τζ., επιχειρεί μια ντρίπλα, αφήνει τον αντίπαλό του μισό βήμα πίσω και εκείνος, προσηλωμένος στα αμυντικά του καθήκοντα, προσπαθεί να μείνει κοντά του. Στη προσπάθεια αυτή το χέρι του Χιανκάρλο Γκονσάλες μένει στο στέρνο του Νεϊμάρ, σωματική επαφή υφίσταται μεν, αλλά φευγαλέα, ο τελευταίος ωστόσο, μαθημένος στο μενταλιτέ του ανθρώπου που παίρνει ο,τι ζητήσει, αποφασίζει αμέσως να εκβιάσει την εσχάτη των ποινών. Στη διάρκεια της σεζόν ο Νεϊμάρ έχει απαιτήσει να φύγει από την ομάδα συμπαίκτης του γιατί προηγούνταν στην σειρά των παικτών που χτυπούσαν τα πέναλτι. Κάνοντας μια θεαματική πτώση προς τα πίσω, με ανοιχτά τα χέρια και γκριμάτσα α λα Hans Gruber στη σκηνή που πέφτει από τον ουρανοξύστη, κερδίζει το πολυπόθητο σφύριγμα που θα εξασφαλίσει το μισό γκολ που χρειάζεται η ομάδα του για να πάει παρακάτω. Ο εκφωνητής της ΕΡΤ προδικάζει με έμφαση την ορθότητα του πέναλτι υπέρ της Βραζιλίας, οι Κοσταρικανοί οριακά επιτίθενται στον διαιτητή και απαιτούν μετ’ επιτάσεως να δει το βίντεο ο διαιτητής. Αυτό κάνει ο διαιτητής και ακυρώνει την υπόδειξη, δίνοντας ένα τύποις ελεύθερο να χτυπήσουν οι Κοσταρικανοί. Στον υπόλοιπο χρόνο οι Βραζιλιάνοι με το περίσσιο τους ταλέντο ξεκλείδωσαν το κατενάτσιο των Κοσταρικανών και σκόραραν 2 φορές.
Το VAR μπορεί να μας απαλλάξει την αμφιβολία τους διαρκείς τσακωμούς και την χρόνια μανούρα και αντεγκλήσεις για παράγκες και εξυγιάνσεις, δεν θα επιφέρει ποτέ όμως ηρεμία. Οι ποδοσφαιρικές εκκλησίες του δήμου, διαδικτυακά και μη, θα εξακολουθούν να εξοστρακίζουν και θα αποθεώνουν παίκτες, παράγοντες και προπονητές εις τον αιώνα τον άπαντα. Το ποδόσφαιρο είναι ένα θέαμα, μια αφήγηση διαρκής και διαρκώς ανακυκλουμενοι -πρόσωπα, ομάδες, ιστορίες, εποχές, αυτοκρατορίες ανεβαίνουν και πέφτουν, διαρκώς. Ένα ασταμάτητο γαϊτανάκι πολλαπλών προεκτάσεων, πολυεπίπεδων εξιστορήσεων, ένα συγκλονιστικό κοινωνικό φαινόμενο άνευ προηγουμένου. Δεν γλυτώνεις από αυτό. Μαζί όμως με τις περιπτώσεις απονομής ακριβοδίκαιης δικαιοσύνης σε 4Κ, θα δούμε και στιγμές που θα μας χαλάσουν το ποδοσφαιρικό παραμύθι εντός μας.Γιατί το Ιράν άξιζε ένα γκολ, γιατί η Ισπανία δεν άξιζε τη νίκη. Ο Εζατολαχί, ο Μασούντ και ο Ανσαριφάντ και οι ομοενθείς θαυμαστές τους θα έχουν για όλη τους τη ζωή να λένε πως ήταν εκεί, παρόντες, όταν για μια στιγμή φουσκώσανε το στέρνο και κοίταξαν την Ισπανία στα μάτια. Και ας τις φάγανε. Και ας μην κάνανε ξανά τίποτα σαν εθνική ομάδα. Ό,τι και αν συνέβαινε μετά, για πάντα θα είχαν αυτή τη μέθεξη. Όλη τους η προσπάθεια σε αυτό το μουντιάλ θα καθρεφτίζονταν σε εκείνο το άτσαλο γκελαριστό σουτ που κατέληξε με τα χίλια ζόρια στην ισπανική εστία, από έναν ασήμαντο παίχτη, για τον οποίο μέχρι τώρα το μόνο που ξέραμε ήταν ότι ενδιαφέρθηκε πέρσι το καλοκαίρι φευγαλέα γιαυτόν ο Παναθηναϊκός της σκληρής εποχής Αλαφούζου. Οι ισπανοί πήγαν για αποθεραπεία χαμογελόντας με αυτοπεποίθηση, σκεπτόμενοι όμως εντελώς άσχετα πράγματα την ώρα της αποθεραπείας, χαζολογώντας στο instagram και μιλώντας με τους ατζέντηδες για την επόμενη μεταγραφή πολυεκατομμυρίων που θα πάρουν και θα συνταράξει το ευρωπαϊκό, μοντέρνο ποδόσφαιρο. Αντίστοιχα, ο Κέιλορ Νάβας της Κόστα Ρίκα θα δεχόταν ένα ταπεινωτικό γκολ με πέναλτι, το σκορ μπορεί να ανέβαινε απότομα και η Βραζιλία να κέρδιζε αντί των 2 γκολ που έβαλε, με 4, σκορ που θα ήταν το αγαπημένο μου ποδοσφαρικό κλισέ όλων των εποχών: Μαγικός Καθρέφτης. Οι Βραζιλιάνοι θα πήγαιναν με αυτοπεποίθηση στον επόμενο αγώνα κρυφοκοιτάζοντας μόνον τι θα έκανε η, έτερη ανταγωνίστρια του ομίλου, Ελβετία στον επόμενο αγώνα.
Και έτσι θα συνεχιστεί το ποδόσφαιρο, οι μικροί με τους μικρούς και οι μεγάλοι με τους μεγάλους. (Οι Ισλανδοί θα συνεχίζουν να κάνουν ό,τι έκαναν οι επί χιλιετίες πρόγονοί τους, να τσεκουρώνουν βίαια Νότιους, μέχρι να σταματήσει και αυτό το ποδοσφαιρικό υποκεφάλαιο.)
Social Links: