της Μέλι Μαβί
_ σύνολο λέξεων 1.297
Σεπτέµβριος 2009
σήμερα δεν θα κάνω ανακύκλωση
δεν θα ξεχωρίσω τα χαρτιά τα τσαλακωμένα τενεκεδάκια τα άδεια πακέτα τσιγάρα
τα ασημόχαρτα απ’ τις καραμέλες
δεν µε ενδιαφέρει ο πλανήτης σήμερα κι η ανθρωπότητα σμπαράλια ας γίνει ας εξαφανιστεί σαν τους δεινόσαυρους
πέθανε ο αγαπημένος µου σήμερα
_._
Μάρτιος 2012.
Κρίνεται σήμερα η τύχη του νέου δανειακού προγράμματος για την Ελλάδα.
Συμβολή των οδών Πατησίων και Σολωμού.
Ο οργανισμός της εργατικής κατοικίας καταργείται. Το κτίριο υπό κατάληψη.
Ζευγάρι εργαζομένων απειλεί να πέσει στο κενό.
Ο Ιεροκλής και η Ελένη αγκαλιάζονται.
Στο σημείο σπεύδουν ειδικές δυνάμεις και αστυνομικοί.
Τρείς μέρες μετά.
Ειδικός διαπραγματευτής από τη Μαδρίτη πείθει τον Ιεροκλή να κατέβει.
Τρία χρόνια μετά.
Οι διαπραγματεύσεις µε την Ελένη συνεχίζονται.
_._
Είναι κάτι φορές µερικοί άνθρωποι
δάση στην Πανεπιστηµίου αµµόλοφοι στην Carnaby street κοχύλια στις όχθες του Σηκουάνα χρυσόψαρα στον Εύξεινο Πόντο
αυτοσχέδια ποιήµατα στης ιστορίας τις ρωγµές
_._
Στέκονται τιμωρία πληρώνουν δόσεις στην εφορία καπνίζουν στριφτά μετράνε το χρόνο που περνά περιμένουν
Είναι μερικές φορές κάτι άνθρωποι να τους μιλήσεις απολύτως
και να τους πεις τίποτα
_._
Κεντρική πλατεία Πάτρας. Απρίλιος 2012.
Τριανταδυάχρονη Ελληνίδα συλλαμβάνεται.
Μητέρα ενός βρέφους αγνώστου πατρός-
Έκλεψε τρεις φορεσιές από κατάστημα παιδικών ρούχων.
Μποτάκια σολιασμένα. Μπλούζα βαμβακερή κοντομάνικη.
Αέρας φυσάει απ’ το λιμάνι. Σφιχτά. Τυλίχτηκε σε μια κουβέρτα.
Διακομίστηκε στο γενικό κρατικό όπου και εξέπνευσε.
Ήταν χρήστης ναρκωτικών έγραψαν οι κυβερνητικές εφημερίδες.
Την επόµενη µέρα εργαζόµενοι στην Απεξάρτηση κατέβηκαν σε 48ωρη απεργία.
Διαµαρτυρίες για τις περικοπές στο προσωπικό, τις µειώσεις µισθών, τον προυπολογισµ̈ό.
Της Μαρίας τα µαλλιά λιτά.
Σαν της Παρθένου στον πίνακα του Μουρίλλο.
_._
Ξηµερώµατα.
Σαν νευρική προσευχή ετερόδοξου
Φιλιά διαφωνούν που θα φιλήσουν πρώτα
Ήταν µελαχροινή σαν µαυριτανή.
Έναν χρόνο µετά παντρεύτηκε µια ξανθιά.
Μεγάλωσαν τα γένια του. Έπεσαν τα µαλλιά του.
Έγινε καλός πατέρας. Απάντησε σωστά όλες τις ερωτήσεις Μπαµπά Τι είναι αυτό; Μπαµπά Τι είναι εκείνο; Αγόρασε τριάρι στην Καισαριανή.
Μόλις ξεχρέωσε το δάνειο, η γυναίκα του έφυγε µε τον δάσκαλο της γιόγκα.
Επτά χρόνια νεότερος µε µηχανή enduro.
_._
Εκείνη την ηµέρα η Ελένη δεν πήρε το ανσανσέρ.
Προτίµησε τις σκάλες.
Με δυσκολία τις ανέβηκε.
Ξάπλωσε στο κρεβάτι ανάσκελα.
Έµεινε ακίνητη κάτω απ’ το λευκό σεντόνι.
Μία ώρα και σαραντατρία λεπτά µετά.
Μια ξανθιά στρουµπουλή νοσοκόµα σκούπισε ένα δάκρυ.
Δεν είχε ειδοποιήσει φίλους και συγγενείς.
Είχε τα µαλλιά της πιασµένα µε πιαστράκι. Αστέρι ήταν. Τι κρίµα τα τελευταία της λόγια
_._
Ο Αλεξίου σήκωσε τη βαλίτσα. Αποφασισµένος Χτύπησε πίσω του την πόρτα.
Κατέβηκε απ’ τις σκάλες. Σκόνταψε σε µια µαύρη σακούλα σκουπιδιών.
Μαιος 2011.
Σκοτείνιασε στην Trafalgar Square. Στα σκαλιά της National Gallery.
Καπνίζει το ένα τσιγάρο πίσω απ’ τ’ άλλο.
Το ένα πίσω πίσω απ’ τ’ άλλο.
Kostas Alexiou, Smoke. 31 poems. Sherman Books
Σεπτέµβριος 2012.
Ο Αλεξίου επιστρέφει στην Αθήνα.
Γυναίκα και παιδιά τον υποδέχονται σαν να µην είχε συµβεί τίποτα.
Τίποτα δεν είχε συµβεί.
Πάτος, αντί για θρίαµβος, η ποιητική συλλογή.
_._
αν οι σκέψεις µου ήταν κουβάρια θα ήταν µπερδεµένα κι αν η ζωή µου ήταν κλωστή
θα ήταν τεντωµένη
_._
Ηράκλειο Κρήτης. Λαχαναγορά.
Τσουβάλια µε πατάτες. Κιβώτια µε φρούτα.
Τρεις νεκροί σε πέντε µήνες. Σεπτέµβριος 2011.
Ο πρώτος αυτοπυρπολήθηκε.
Ο δεύτερος στη θάλασσα.
Ο τρίτος κρεµάστηκε.
Θρηνώ και οδύροµαι όταν εννοήσω τον θάνατο – έψαλλε ο παππάς.
Τα αίτια δεν είναι πάντα οικονοµικά – δήλωσε ο ειδικός.
Ήταν αγνό κοπέλι – έκλαψε ένας φίλος.
Ο πατέρας του τελευταίου αυτόχειρα άδειασε τη ρακή του.
Σιωπή στα πρόθυρα της χρεωκοπίας.
Ξηµερώµατα της επόµενης µέρας στην Αττική.
Τρεις ένοπλες ληστείες και δύο πυρκαγιές.
_._
Σεπτέµβριος 2011. Άνω Τούµπα. Θεσσαλονίκη. Σαραντάχρονη καθηγήτρια καλλιτεχνικών.
Περιλούστηκε µε βενζίνη.
Επιβίωσε µε εγκαύµατα τρίτου βαθµού.
Την άλλη µέρα έπεσε από το παράθυρο του νοσοκοµείου.
Έγινε κοµµάτια.
Κερέµ Κερέµ οι τελευταίες της λέξεις.
Στην τσέπη της ζακέτας ένα στιχάκι τσαλακωµένο
Αν δεν καώ εγώ, Πώς θα γινούνε τα σκοτάδια λάµψη
Γυναίκες ευκολόπιστες, µουρµούρισε ο νεαρός µαθητής.
Απελπισµένες, είπε ο καθηγητής ιστορίας.
Εύθραυστες, έγραψε ο ποιητής.
_._
home people seek refuge in a kind of symbolic embassy sanctuary for dissenters safe place for bizarre animals bursting into life
stepping out of oblivion
stories
filled with the music of broken window’s slivers of glass all over
_._
Μένει µόνος σε ένα ισόγειο µε κήπο.
Σιγυρίζει κάθε Σάββατο πρωί.
Πίνει µπύρες µε φίλους κάθε Πέµπτη βράδυ.
Στις διακοπές Χριστουγέννων παίρνει ηρεµιστικά για να κοιµηθεί. Εργάζεται ακόµα στο Γενικό Χηµείο του Κράτους. Πειραµατίζεται µε συνταγές απ’ την εξωτική Ανατολή. Μαγειρεύει για φανταστικούς απαιτητικούς συνδαιτηµόνες.
Έχει φετίχ τα µωβ εσώρουχα.
Κάθε Κυριακή επισκέπτεται το porn dot com.
Οκτώβριος 2010. Σήµερα σηκώθηκε και πήγε.
Dasein Bar στα Εξάρχεια.
Ό,τι αξίζει στο Dasein είναι η µεταφυσική του έρωτα αντί του πνεύµατος , φιλοσόφησε η τελευταία σταγόνα στο ποτήρι.
Ήταν µελαχροινή σαν µαυριτανή.
_._
Ο Αλέξίου δεν ήταν ζωόφιλος. Τον Μήτσο αγαπούσε.
Μαζί στα διαγωνίσµατα των µαθηµατικών. Μαζί στα πρώτα καρδοκτύπια.
Ναι, ο Μήτσος. Αν και ανίδεος από έρωτα.
Μαζί του έκλαιγε για το τέλος µιας αγάπης.
Του φόρεσε καινούριο κολάρο. Την κονκάρδα του τελευταίου εµβολιασµού.
Ταµπέλα στο λαιµό Θύµατα της οικονοµικής κρίσης πέφτουν οι τετράποδοι φίλοι µας.
Σύνταγµα. Ο Αλεξίου κατηφόρισε µε τους άλλους διαδηλωτές.
Γωνία Φιλελλήνων και Ξενοφώντος. Μια µουσούδα.
Δακρυγόνα. Φωτοβολίδες κρότου-λάµψης. Σπασµένα µάρµαρα και πέτρες.
Έπεσαν. Ο ένας στην αγκαλιά του άλλου.
Το επόµενο πρωί στις ειδήσεις
Στο νοσοκοµείο αστυνοµικός από δάγκωµα αναρχικού σκύλου.
_._
Μάτια µου της έλεγε. Μάτια µου Φίλα µε στα µάτια. Μάταια.
Όλα µάταια. Στράφι πήγε µια θάλασσα φιλιά.
Αυτή ήταν υπερωκεάνιο. Αυτός µικρό νησάκι.
Ψαλίδισε το µουστάκι του. Φόρεσε το γκρί του το παλτό. Καπέλο Republica.
Σύνταγµα. Δεκέµβριος 2011.
Κανέναν δεν είχε προορισµό. Σουλατσάρισε αδιάφορα µέσα στο πλήθος.
Ξηµέρωσε. Αποκαµωµένο τον βρήκε ο ύπνος στις οκτώ.
Ένα µπερδεµένο κουβάρι υποσχέσεις κατρακύλησε έξω απ’ τα σκεπάσµατα.
Την βλέπει συχνά στον ύπνο του.
Νυχτερινή ονείρωξη. Έρχεται ρευστή. Φεύγει απροσπέλαστη.
Κάτι φορές τον κοιτά όλο νόηµα.
Όταν ζυγώνει, του γνέφει αρνητικά.
Revolution
_._
Ήρθα Αφγανιστάν Αθήνα ένα µήνα Μετά φυλακή δύο µήνες
Πήγα Πάτρα Μιλάνο Φυλακή είκοσι µέρες
Εδώ επτά µέρες Σαράντα άτοµα εδώ Πολλά προβλήµατα
Αστυνοµικοί δεν αφήνουν πάµε τουαλέττα Άσχηµα µιλάνε
Δεν είµαστε ζώα
Αυτή φυλακή πολλά προβλήµατα
Είµαι άρρωστος Θέλω να δω µάννα µου
Πότε θα δω µάννα µου
Πότε;
_._
Πρωτοχρονιά 2012.
Η Ελένη ξύπνησε κλαίγοντας.
Στο πλάι κοιµόταν ο νέος εραστής της.
Την αγαπούσε; Δεν την αγαπούσε;
Για ένα πράγµα ήταν σίγουρη. Τα δάκρυά της ήταν αλµυρά εκείνο το πρωιί. ̈ Αποφάσισε να εµπιστευτεί τη γεύση της.
Ήπιε δύο ποτήρια νερό.
Έβαλε τα πράγµατά του σε βαλίτσα.
Έφυγε πεζός.
Τέτοιος ήταν πριν η Ελένη τον αγαπήσει.
_._
Falling in Love
Σ’ αγαπώ
Σ’ αγαπώ
Σ’ αγαπώ
Σ’ αγαπώ
Σ’ αγαπώ
Σ’ αγαπώ
Σ’ αγαπώ
Σ’ αγαπώ
Σ’ αγαπώ
Σ’ αγαπώ
Σ’ αγαπώ
_._
_._
Κάθε µέρα που ξυπνώ ξυπνάω µε µια σκέψη Tι ωραία που είναι η ζωή άλλη µια µέρα θα καπνίσω
το πρώτο µου τσιγάρο
δεν βιάζοµαι τ’ αφήνω να αιωρηθεί ποτέ δεν είναι σίγουρο
θα µ’ ανάψει – δεν θα µ’ ανάψει θα µε καπνίσει – θα µε σβήσει
_._
Σπίρτα
άλλοτε αντιστέκονται µ’ ένα Κρακ σπάνε στη µέση άλλοτε λαµπαδιάζουν αποφασισµένα
ιδέα άθικτη το ξυλαράκι σώµα
στάχτες στο σεντόνι καπνός στο ταβάνι
τι τα χρειάζοµαι τα χέρια τώρα που δεν µπορώ να σ’ αγκαλιάσω
_._
Επέστρεψε.
Οκτώβρης µ’ ένα επιβλητικό κρύο
Ψαρόσουπα είχε σήµερα Ανάδευσε µε το κουτάλι κρεµµύδια σε ενδιαφέρουσα µανιτάρια οµπρέλες Mary Poppins καρότα τεράστιας διατροφικής αξίας
Από ψάρι τίποτα. Ούτε λέπι
You cannot make a fish out of a fish soup
Και ζήσανε αυτοί καλά
Κι η συναγρίδα καλύτερα
_._
Social Links: