Το ζήτημα της πρόσληψης 165 καθαριστριών μερικής απασχόλης με δίμηνη σύμβαση, αλλά και το ζήτημα της μετάταξης 15 περίπου συναδελφισσών τους σε υπηρεσίες του Υπουργείου Δικαιοσύνης κατέλαβε δυσανάλογο χώρο στα μίντια και συγκεκριμένα στις ιστοσελίδες στις οποίες κατάφερα να ανατρέξω.
Δεδομένου ότι αυτό που εμφανίζεται ως είδηση είναι αναμφίβολα μια πολιτική και ιδεολογική επιλογή θα προσπαθήσω να δείξω πως όλα αυτά τα φαινομενικά επεισοδιακά άρθρα που φαντάζουν να αρκούνται μόνο στο συγκεκριμένο γεγονός, στην ουσία γίνονται θεματικά και εγγράφονται στην ευρύτερη συζήτηση για τη περιλάλητη ορθολογική και συνετή διοίκηση. Αποτελούν κομμάτια ανταγωνιζόμενων λόγων για τον ρόλο του κράτους και το μοντέλο οικονομικής και πολιτικής διακυβέρνησης. Στη συγκεκριμένη συγκυρία, όμως, οι λόγοι των περισσότερων άρθρων φαίνεται να πάγωσαν στην ανάδειξη των γεγονότων αυτών ως μικρών συμβόλων του αναποτελεσματικού, σπάταλου και παράλογου κράτους. Οι λεπτομέρειες των γεγονότων παραλείφθηκαν πολλές φορές, ενώ ο λόγος έγινε από ουδέτερος έως εξαιρετικά εχθρικός, ανάγοντας έτσι τα δύο αυτά συμβάντα σε ενδείξεις του αμετανόητου -κατ᾽αυτούς- κράτους. Από έμφυλη σκοπιά, οι καθαρίστριες (γυναίκες) χρεώθηκαν ως προστατευόμενες του υπουργού (άντρα), αν θελήσουμε να εξαντλήσουμε την αυστηρότητά μας στον τίτλο του medium.gr, «οι καθαρίστριες του κυρίου Τσακαλώτου».
Εκκινώντας, λοιπόν, από την ασυμφωνία μεταξύ των άρθρων, διαπιστώνουμε πως ο αριθμός των καθαριστριών που μετατάχθηκαν είτε αποσιωπάται, είτε ποικίλλει ανάλογα με το site. Το Έθνος μιλά για 17, άρθρο γνώμης από τον Γιάννη Μαρίνο στο Βήμα μιλάει αόριστα για κάποιες: «Ετσι, καθώς περίσσευαν, έστειλαν μερικές και στο υπουργείο Δικαιοσύνης αναβαθμισμένες ως γραμματείς πια του ανεκτικού σε όλα υπουργού και καθηγητή κ. Παρασκευόπουλου», η Kαθημερινή για 18. Στον ακριβή αριθμό μπορεί να διαφωνούμε, στην καταστροφική διάσταση του γεγονότος όμως δεν μπορούμε να μη συμφωνούμε.
Έτσι, το γεγονός σε συνδυασμό με την πρόσληψη άλλων 165 για ένα δίμηνο παρουσιάζεται ως «αλαλούμ» από το megatv και το Πρώτο Θέμα, το οποίο σπεύδει να αποδώσει εύσημα στον βουλευτή του Ποταμιού Θεοχάρη για το καινοφανές και ρηξικέλευθο της ερώτησης, μιας και ο τίτλος μνημονεύει και τον βουλευτή.
Οι καθαρίστριες αναπαρίστανται ως οι καταχράστριες του δημοσίου χρήματος, ως μια μεγάλη σπατάλη που αντιδιαστέλλεται με τον Έλληνα φορολογούμενο (και που να το πληροφορηθεί και ο Σλοβάκος ομόλογός του). Άρα, ο αρθρογράφος του newsit βλέπει στο πρόσωπο των καθαριστριών την αιτία της οικονομικής οπισθοδρόμησης ή τουλάχιστον την αιτία της αδυναμίας υπερπήδησης της κατάστασης. «Στη χώρα όπου η φοροδιαφυγή τα … σπάει, στη χώρα όπου η είσπραξη των φόρων έχει γίνει το πιο σύντομο ανέκδοτο και στη χώρα με την τεράστια έλλειψη προσωπικού στις οικονομικές υπηρεσίες το υπουργείο Οικονομικών φαίνεται ότι βλέπει κενό στην καθαριότητα». «Κακονομία» διαπιστώνει και η Καρολίνα Παπακώστα από Τα Νέα που επαινεί το «οξύ πολιτικό σχόλιο» του Θεοχάρη.
To ζήτημα των καθαριστριών δίνει αφορμή στον Πάσχο Μανδραβέλη να μιλήσει για την ανάγκη εξειδικευμένων εταιριών στον χώρο της καθαριότητας των υπουργείων. Ακόμα γίνεται μια άριστη αφορμή (και τι δε μπορεί να γίνει αφορμή άλλωστε;) για να καταγγείλει την επιβολή ΦΠΑ «στα παιδιά μας» από το «ασυνάρτητο κράτος». To δίπολο είναι παρόν. Ο λελογισμένος φορολογούμενος απειλείται από το κράτος που αυτή τη φορά ενσαρκώνεται από τις καθαρίστριες.
Δεν αναφέρω μικρότερα site που έγιναν πιο χυδαία ειρωνευόμενα τα πτυχία τους και αναρωτώμενα για το αν αποκτήθηκαν στο Harvard.
Social Links: