Greek Tv: Ελευθερία ή Ζάπινγκ (;)

Η φετινή χρονιά σηματοδοτεί την επάνοδο των ελληνικών τηλεοπτικών σειρών μετά από μια τριετία κυριαρχίας των ξένων παραγωγών, κυρίως τουρκικής και δευτερευόντως κυπριακής προέλευσης. Παρεμπιπτόντως, αν κανείς δει πέρα από τηλεοπτικούς εθνικισμούς, θα διαπιστώσει μεγάλες ομοιότητες ανάμεσα στις νέας κοψιάς σαπουνόπερες των τριών χωρών όσον αφορά την θεματολογία. Πλούσιοι που κινδυνεύουν από «ένοχα» μυστικά, ερωτικά τρίγωνα -έλα δεν το πιστεύω- που οδηγούν στα γνώριμα πλάνα με Dimple (μυρίζει αρχοντιά απ’ το ουίσκι), πανοραμικό βίλας ή παραλίας, απομόνωση σε θερινό θέρετρο. Το budget είναι η ειδοποιός διαφορά και το γεγονός πως όλοι μαζί οι ηθοποιοί όλων των σειρών, όλων των χωρών που προαναφέραμε δεν συγκεντρώνουν το 1/3 της υποκριτικής αγαρμποσύνης του ΤΙΤΑΝΑ Στράτου Τζώρτζογλου.
Για να επιστρέψουμε όμως στο θέμα μας, η θριαμβευτική επάνοδος των ελληνικών σίριαλ τι προσέφερε στον Έλληνα τηλεθεατή. Κάποιο νέο τηλεοπτικό προϊόν ίσως, αποτέλεσμα της «αγρανάπαυσης» των Ελλήνων δημιουργών; Μήπως μερικές καλές σειρές που κινήθηκαν σε γνωστά μοτίβα μεν, αλλά κατάφεραν να πετύχουν τον αρχικό τους στόχο δε; Ή τέλος ένα φεστιβάλ προχειρότητας πασπαλισμένο με σοκολάτα; Χρέος μας απέναντι σας και κυρίως απέναντι στις εμμονές που μας καταδιώκουν, να απαντήσουμε συνοψίζοντας την όλη πραγματικότητα. Έχουμε & λέμε:
α) Το καλύτερο:Μην αρχίζεις την Μουρμούρα.
Εντάξει δεν είναι φρέσκο, έχει μια ισχυρή δυναμική από την περυσινή χρονιά και εμφανίζει σημάδια κάμψης και επανάληψης, υπερβολής ακόμη-ακόμη. Πόσο να μας απασχολήσει το Οιδιπόδειο της μαμάς Λαμπρογιάννη και πόσο πειστικό μπορεί να είναι ένα επεισόδιο όπου ζεύγος 30ηδων υποβάλλει αίτηση στη NASA για ταξίδι στο διάστημα; ΑΛΛΑ οι αστείοι διάλογοι παραμένουν, το ντουέτο Αντωνίου-Κοκκίδου είναι απόλαυση και με την εξαίρεση των προηγούμενων παραφωνιών έχουμε μια καλή σειρά. Σίγουρα όχι την πιο καινοτόμο ή επιδραστική ως προς το σενάριο ή την πλοκή της, αλλά σε πλήρη επαφή με την πραγματικότητα και κυρίως απαλλαγμένη από τις χρόνιες πληγές των εγχώριων κωμικών σίριαλ. Μια δουλειά έντιμη ως προς τις προθέσεις της και για αυτό πετυχημένη.

β) Το αδιάφορο:Το Σόι σου.
Το είδα λόγω της προσωπικής μου αδυναμίας στη Μίρκα Παπακωνσταντίνου και νιώθω την ανάγκη να μου ζητήσω τον λόγο. Ένα ρεσιτάλ κοινοτυπίας άνευ προηγουμένου, συνώνυμο κάθε τηλεοπτικού κλισέ, η σειρά είναι όσο διασκεδαστική όσο η Manchester City σε ντέρμπι πρωταθλήματος. Η πεθερά που αμφισβητεί τις νύφες της (χασμουρήθημεν), μικροπαρεξηγήσεις που μεγεθύνονται δια της μεθόδου «σπασμένο τηλεφώνο» (νυστάξαμε), χαρακτήρες τόσο απίθανα υπερβολικοί ως προς τα χαρακτηριστικά τους, που αδυνατώ να πιστέψω πως υπάρχουν. Και πιστέψτε με φέρω την εμπειρία πολλών οικογενειακών τραπεζιών με αλλόκοτους συγγενείς της Λαϊκής Δεξιάς. Το Σόι σου λοιπόν είναι ένα θαυμάσιο παράδειγμα του τι ΔΕΝ πρέπει κανείς να πράττει σεναριακά πρωτίστως. Ένα τίποτα με μπόλικο καθόλου.
Υγ1: Παιδιά ο Ζαπατίνας σκηνοθετεί, όχι ο Σπίλμπεργκ. Μη μας πρήζετε με τον «μέτρ».
Υγ2: Παίχτηκε μάχη με την μούφα του ΑΝΤ1 Οι συμμαθητές στο οποίο πρωταγωνιστεί ο ΑΤΑΛΑΝΤΟΤΑΤΟΣ Κρατερός Κατσούλης. Αυτό που έδωσε την νίκη στον Alpha ήταν ότι στο δεύτερο παίζουν Πηνελόπη Αναστασοπούλου-Πηνελόπη Πλάκα. Νταξ· διαφορά στήθους κυριολεκτικά

γ)Το χειρότερο: Τρίχες.
Ε, καλά! Επιτέλους μια αυθεντικά κακή σειρά να’ούμε. Ο Αλέξανδρος Ρήγας είναι «γνωστός» μας εδώ και είκοσι περίπου χρόνια. Ξέρουμε τα θετικά του (καλή ατάκα, καλά κοντινά που αποτυπώνουν το feeling των πρωταγωνιστών, σωστή διαχείριση casting) και τα ελαττώματα του (τσιρίδα, βρισίδι για το βρισίδι, ρηχό κοινωνικοπολιτικό σχόλιο). Το αποτέλεσμα ήταν μια καλή κομεντί (Δύο Ξένοι), μια δουλειά που είχε προοπτικές αλλά έμεινε ημιτελής (Τι ψυχή θα παραδώσεις μωρή;) και καναδυό μετριότητες που χάθηκαν στην πορεία. Μέχρι και τον 1ο κύκλο του Κόκκινου Δωματίου το είχε υπό έλεγχο. Έκτοτε βλέπουμε μια απ’ τα ίδια με διαφορετικούς πρωταγωνιστές. Εν προκειμένω μια (ταλαντούχα) Ανδρίτσου να ταλαιπωρείται αδίκως τσιρίζοντας και χτυπώντας τον Μουτσινά, το μοτίβο των κυριών σε σύγκρουση να αναπαράγεται ακόμη μια φορά από τις Κατσανδρή και Θεοδωροπούλου δίχως να έχει την χάρη του αρχέτυπου Κώνστα-Διαβάτη, οι διάλογοι ξεκατίνιασμα και καλά με άποψη και μπρίο, παιδιάστικες μούτες δίχως λόγο, η στρουμπουλή Παρθένα Χοροζίδου σύμβολο του σεξ -ήμαρτον ρε σεις- και πελάτισσες ενός κομμωτηρίου να ακουμπούν 500ευρα για να τις κουρέψει ο Αντώνης Βλοντάκης. Περιμένω να βγουν οι ελέφαντες με τους κλόουν να δέσει το πράγμα.

Σας ξέρω απ’το τρέιλερ: Σειρές με πρωταγωνιστή Κατρανίδη και Μπουγιούρη δεν χρειάζονται ιδιαίτερη ανάλυση. Τα Μυστικά της Εδέμ σε νέα version, με άλλα ονόματα αλλά με τα ίδια «ανομολόγητα» πάθη που σκαλίζουν το ένοχο παρελθόν, περίσσιο στόμφο και πρωταγωνιστές ντυμένους λες και βρίσκονται σε μόνιμη κατάσταση δεξίωσης. Φόντο διαφορετικό, όχι έργο.
Συμπέρασμα: Η ελληνική τηλεόραση είχε χρόνο μετά από μια τριετία λιτότητας και εσωστρέφειας να μαζέψει νέες ιδέες, να επιχειρήσει ένα άνοιγμα σε πιο ώριμες προσπάθειες που θα υπερβαίνουν τα στερεότυπα της περασμένης δεκαετίας. Μπουχτίσαμε με τους εύκολους κωμικούς εξυπνακισμούς και τους ατσαλάκωτους μεγιστάνες με το σηκωμένο φρύδι. Δυστυχώς οι διευθύνοντες δεν πήραν το μήνυμα και αποφάσισαν να σερβίρουν ξαναζεσταμένα αποφάγια. Το χειρότερο: οι τηλεοπτικοί δημιουργοί δεν δούλεψαν, δεν έδειξαν καμία διάθεση να βελτιωθούν, να αφομοιώσουν έστω κάτι απ’ την κοσμογονία της TV σε παγκόσμιο επίπεδο. Σαν βαριεστημένοι κοτζαμπάσηδες της εγχώριας show business -τρομάρα τους- αποφάσισαν να μας πασάρουν τα ληγμένα τους σε νέα συσκευασία. Ευχαριστούμε αλλά όχι. Ζάπινγκ μήπως να πέσουμε σε κάτι ενδιαφέρον. Είναι κι αυτή μια άσκηση ελευθερίας.
Υ.Γ. κειμένου: Δεν είδα την Εκδρομή οπότε δεν έχω άποψη, αλλά με Λίνα Σακκά πρωταγωνίστρια δεν πας πουθενά. Στοιχηματίζω πως πρόκειται για σειρά του στυλ: Μυστήριο για το μυστήριο κάτω από ένα πέπλο μυστηρίου. Δραματική σειρά μυστηρίου εν Ελλάδι = πιο προβλέψιμο concept κι από τοστ ζαμπόν-τυρί. Πού η γκλαμουριά της εποχής Γκλέτσου-Μπάρμπα αλήθεια, που μας χάρισε μια Τζένη Μπότση και μια Θεοφανία Παπαθωμά;
Τέλος, προτείνω για ανακάτεμα τράπουλας: Ο Ρήγας να σταματήσει να γράφει και να συνεργαστεί με εμένα & το επιτελείο μου (αντικειμενικά μιλώ πάντα) μπας και συμμαζέψει τίποτα. Το Σόι σου να παίζεται από έξι ηθοποιούς maximum. Οι υπόλοιποι κομπάρσοι, μην τους στερήσουμε ψωμί τέτοιες εποχές. Η Μαρία Σολωμού να παρουσιάζει δελτίο ειδήσεων κι ο Γιώργος Κούρος να πάρει μεταγραφή για υιός Δάνη Κατρανίδη. Σίγουρη επαγγελματική αποκατάσταση.