Πέρασε κιόλας ένας χρόνος λοιπόν. Η σπίθα άναψε λίγο νωρίτερα, όταν ο Νίκος ο Σταματίνης έριξε τον Σεπτέμβριο του 2013 μετά από μια εκλεκτή σουβλακοφαγία την ιδέα «να φτιάξουμε ένα μπλογκ ή ένα σάιτ». Μέσα στον Οκτώβριο συζητήθηκαν οι πρώτες σκέψεις για το περιεχόμενο και την όψη∙ σε μια λαμπρή στιγμή, κάποια αλκοολική νύχτα όπως λέει και ο Παντελής ο Παντελίδης, αποφασίσαμε και το όνομά μας, βασισμένο σε πραγματικό συμβάν –δεν θα πω περισσότερα επ’ αυτού, ας αφήσουμε κάτι και για τον ερευνητή του μέλλοντος.
Ο Νοέμβριος πέρασε κυρίως με κατασκευαστικές συζητήσεις και πρακτικά θέματα για το πώς θα στηθεί το site. Η πρότερη εμπειρία του Δημήτρη Τσαλκάνη ήταν ο βασικός οδηγός στον σκοτεινό κόσμο των hosting services και του web design. Ο ίδιος, άλλωστε, σχεδίασε και το (υπέροχο) λογότυπό μας, ενώ επιμελήθηκε και την γενική αισθητική της σελίδας στα πρώτα της βήματα. Στις 30 Νοεμβρίου έφτιαξα τη σελίδα στο Facebook και αρχίσαμε να καλούμε τους πρώτους φίλους, που ανταποκρίθηκαν άμεσα. Το πρώτο μας ποστ ήταν αυτό, ενδεικτικό του τι θα ακολουθούσε. Το πρώτο στάτους μας, δε, έχει ήδη περάσει στην Ιστορία:
Καλησπέρα σας κυρίες και κύριοι, λάιβ από το στούντιο του ΣΚΡΑ-punk. Μια συνταρακτική είδηση μας ήρθε μόλις τώρα από το κοντρόλ, καθώς φαίνεται πως ένα νέο ηλεκτρονικό περιοδικό ήρθε για να μείνει. Οι πληροφορίες είναι ακόμα συγκεχυμένες, αλλά τα πηγαδάκια στην Βουλή μιλούν για ένα εγχείρημα δίχως προηγούμενο σε ό,τι αφορά την ποιότητα των κειμένων, την απαράμιλλη αίσθηση του χιούμορ, την σπάνια διαίσθηση της πραγματικότητας και τις καλλίγραμμες γάμπες. Θα επίστρέψουμε σύντομα με περισσότερα. Και τώρα, ο καιρός με τον Γεράσιμο Γιακουμάτο.
Στις 11 Δεκεμβρίου 2013 ανέβηκε το σάιτ στον αέρα και ποστάραμε το φρέσκο –τότε– πρώτο μας editorial. Τεχνικά τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα στην αρχή, και τα νεύρα μας δοκιμάστηκαν πολλές φορές. Η υπομονή και η επιμονή ειδικά του Νίκου Θεοδωρόπουλου ήταν κρίσιμη σε εκείνη τη φάση. Στα τέλη Φεβρουαρίου διακόψαμε τη λειτουργία μας για την πρώτη μεγάλη αναβάθμιση, που κράτησε μέχρι τα τέλη Απριλίου, και που έκανε το περιοδικό κουκλί ζωγραφιστό. Την ολική ανανέωση ανέλαβε το χαρισματικό προγραμματιστικό δίδυμο που μας υποστηρίζει μέχρι σήμερα (Σάντρα Αμπελογιάννη-Μπάμπης Θωμάς). Εν τω μεταξύ, είχαν γίνει και οι σημαντικές παρασκηνιακές επαφές, με τις οποίες προστέθηκαν στην συνταντική ομάδα δύο ανοξείδωτα γρανάζια του ΣΚΡΑ-punkικού μηχανισμού: ο Θοδωρής Ταλαμάγκας και η Όλγα Βερελή.
Σ’ αυτήν την Β΄ Περίοδο της λειτουργίας μας (εμείς οι ιστορικοί έχουμε μια μανία να κόβουμε το παρελθόν σε κομματάκια) η πρόοδος ήταν τεράστια, με την προσθήκη δεκάδων αρθρογράφων και τα εγκαίνια νέων στηλών και τακτικών προπαγάνδισης των ΣΚΡΑ-punkικών ιδεών. Αυτή η περίοδος φαίνεται πως έληξε στις 19 Νοεμβρίου –με τα εγκαίνια της στήλης Mindtruck ενός ακόμη ιδρυτικού μέλους, του Γιώργου Βασιλάκου. Και φαίνεται επίσης πως η Γ΄ Περίοδος ξεκινάει σήμερα, στα πρώτα μας γενέθλια. Ας ελπίσουμε να μην καταλήξουμε σαν αγώνας μπάσκετ, λήγοντας μετά από την Δ΄ Περίοδο.
Το ερώτημα που μας βασανίζει από την πρώτη μέρα, όμως, παραμένει: τι είναι και τι θέλει το ΣΚΡΑ-punk; Ενώ αρχικά δεν ήταν και τόσο σαφές –ταυτιζόταν ουσιαστικά με έναν δικό μας «χώρο»–, στην πορεία άρχισε να αποκτά κάποιες κατευθύνσεις –ίσως όχι τόσο συγκεκριμένες όσο θα έπρεπε. Πλέον, μπορούμε να πούμε με αρκετή σαφήνεια ότι το βασικό μας αντικείμενο είναι η pop culture και η πολιτική –είτε χωριστά είτε, ακόμα καλύτερα, μαζί. Μας ενδιαφέρει, λοιπόν, μια pop culture που να μην χάνεται σε απολιτίκ μονοπάτια∙ μας ενδιαφέρει μια pop culture που θα κοιτάει εμφανώς προς τα αριστερά –διατί να το κρύψωμεν άλλωστε;
Τη στιγμή που γράφω αυτό το κείμενο η σελίδα μας στο Facebook έχει 2725 likes. Αυτό με μηδενικά σχεδόν έξοδα διαφήμισης, με το περιοδικό να βρίσκεται αθροιστικά περίπου 4 από τους 12 μήνες offline, και με βασική δέσμευση η συντριπτική πλειοψηφία του υλικού μας να είναι πρωτότυπη παραγωγή. Αυτό που μπορώ εγώ να συμπεράνω είναι, εκτός από το ότι σας αρέσουν αυτά που γράφουμε και δημοσιεύουμε, ότι υπάρχει ένα κοινό που αναζητάει μια (αριστερή) φωνή στον ηλεκτρονικό Τύπο που να του ταιριάζει –ανήκω και εγώ σε αυτό το κοινό. Ευτυχώς, έχουν γίνει αρκετά βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση τα τελευταία χρόνια. Ελπίζω ότι κι εμείς είμαστε, και θα συνεχίσουμε να είμαστε, ένα κομμάτι που συνδιαμορφώνει αυτή την κατάσταση.
Χρόνια μας και σας πολλά λοιπόν. Σας ευχαριστούμε για τη στήριξή σας. Υπάρχει καλύτερη Ελλάδα, και τη θέλουμε.
Social Links: