Λίγο το καλοκαιράκι, λίγο το σύμφωνο, λίγο το πέρασμα πολλών πολιτευτών από τις εκδηλώσεις της κοινότητας, ξεχαστήκαμε. Ή μάλλον ξεχαστήκατε. Γιατί για τα πρόσωπα και τις επιθυμίες που διαφεύγουν της…

ΛΟΑΤΚΙ και δημόσιος χώρος.

Λίγο το καλοκαιράκι, λίγο το σύμφωνο, λίγο το πέρασμα πολλών πολιτευτών από τις εκδηλώσεις της κοινότητας, ξεχαστήκαμε. Ή μάλλον ξεχαστήκατε. Γιατί για τα πρόσωπα και τις επιθυμίες που διαφεύγουν της αναγνωρισμένης και υψηλά αξιοδοτημένης αρρενωπότητας(αναφέρομαι σε αυτή γιατί τα θύματα τύγχαναν άνδρες), το πέρασμα στο δημόσιο χώρο είναι ένα καλά σχεδιασμένο ταξίδι.

«Μην πας από Φιλοπάππου, μας την πέφτουν συχνά».

«Προσοχή στο Θησείο έπαιξε ξύλο πριν λίγες μέρες».

Φίλοι, άνθρωποι που γνωρίζω, μου αφηγούνται τις ιστορίες βίας στις οποίες μπλέχτηκαν. Βίας στοχευμένης, που διάβασε καλά την σεξουαλικότητα και την ταυτότητα φύλου τους. Δεν ήταν ένα απλό ψύρισμα, αλλά μια επίθεση που είχε και σαν κίνητρο την τιμωρία / ταπείνωση της «ανωμαλάρας».

Ο ημιδημόσιος χώρος των επιχειρήσεων είναι το ίδιο τρωτός σε επιθέσεις. Μέσα από το μαγαζί ή λίγα βήματα απ ‘ έξω. Χθες σε ένα από τα λίγα μαγαζιά που αναγνωρίζονται σαν στέκια στο Γκάζι, παρέα ανδρών που πήγε εκεί για να φλερτάρει κοπέλες(!) γέλαγε με τους παρευρισκόμενους γκέι άντρες. Τιναζόταν από αηδία κάθε φορά που κάποιος ήθελε να περάσει ανάμεσά τους. Η εικόνα της επιθετικότητας και της αποστροφής σε έναν τόπο διασκέδασης και χαράς παράταιρη, αλλά και ρεαλιστική. Εξεικονίζει την επιθετικότητα που βρίσκεται εκεί έξω, παρόλο που η ατμόσφαιρα του κλαμπ σε κάνει να ξεχάσεις.

Τα ραντεβού μας συχνά καταλήγουν να είναι αφηγήσεις βίας. Βγαίνεις να γνωριστείς και στο τέλος μιλάς για το ξυλοκόπημα έξω από το Sodade, για τα καγκούρια που πέρασαν με το αμάξι και σε χλεύασαν, για το περίεργο κοίταγμα.

Πρόσφατα στο Θησείο ομάδα ΛΟΑΤΚΙ νέων ανθρώπων δέχτηκε φραστική και φυσική επίθεση και απειλήθηκε προκειμένου να τους αποσπάσουν έναν καπνό. Η αδράνεια όσων παρακολουθούσαν είναι το επιστέγασμα της όλης κατάντιας. Ανασφάλεια και φόβος στην παρουσία μας εκεί έξω.

Για τον λόγο αυτό πραγματοποιήθηκε μια σχετικά ολιγάνθρωπη διαμαρτυρία χθες στον ΗΣΑΠ του Θησείου. Προκειμένου να θυμίσουμε την παρουσία μας εκεί έξω και να είμαστε ισότιμοι χρήστ@ του δημόσιου χώρου. Τη διαμαρτυρία στήριξαν ΛΟΑΤΚΙ ατομικότητες και αλληλέγγυοι από τα αντιρατσιστικά κινήματα και αριστερούς χώρους.

Απόσπασμα από την ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας για ένα αυτοοργανωμένο Pride Αθήνας:

«Το βράδυ της Τετάρτης 9/8 στο χώρο του Θησείου, ομάδα τριών ατόμων επιτέθηκαν ομοφοβικά και τρανσφοβικά σε έξι lgbtqi+ άτομα. Εκτόξευσαν απειλές, τα γελοιοποίησαν, τους επιτέθηκαν σωματικά, αποπειράθηκαν να τα ληστέψουν, ενώ οι υπόλοιποι παρευρισκόμενοι με την πρότασή τους να απομακρυνθούν τα θύματα από τον χώρο στρατεύτηκαν εμμέσως με τους θύτες(…). Το Σεπέμβρη του ’14 ζευγάρι λεσβιών ξυλοκοπήθηκε από άντρα στον σταθμό του ΗΣΑΠ. Άλλα περιστατικά στην Αθήνα που μας έρχονται στο μυαλό είναι οι επιθέσεις φασιστών τον Αύγουστο του ’14 σε γκέι ζευγάρι στην πλατεία Βαρνάβα(ένας εκ των οποίων ήταν μετανάστης), το Μάη του 15 σε τρανς γυναίκα με καραμπίνα στον σταθμό Λαρίσης, όπως επίθεση ομάδας αντρών με μαχαίρι σε non binary θηλυκότητα στα Εξάρχεια φέτος τον Γενάρη. Αυτά τα φαινόμενα είναι επαναλαμβανόμενα, όπως το πρωτοφανές πογκρόμ των μπάτσων απέναντι σε τρανς γυναίκες στη Θεσσαλονίκη τον Ιούλη του ’13, την ομοφοβική επίθεση στο πάρτι των ΕΑΑΚ στον Βόλο τον Μάρτη του 16 που καταδικάστηκε από το ίδιο το σχήμα, την επίσης ομοφοβική επίθεση με την απειλή με μαχαίρι στο Πανεπιστήμιο της Κέρκυρας την ίδια χρονιά, την επίθεση σε τρανς πρόσφυγες με ρόπαλο στη Λέρο φέτος το Μάη και την ομοφοβική επίθεση σε κομμωτή στο Ηράκλειο την ίδια περίοδο»