Εσείς πόσα πορτοκάλια φάγατε φέτος; Εγώ όχι πολλά, όμως έφαγα κάμποσα άλλα περίεργα φρούτα. Να λοιπόν η άκρως εορταστική μου λίστα, κατά αύξουσα σειρά προτίμησης: 10)  Παπάγια (Carica papaya) Τι…

Τα 10 καλύτερα φρούτα του 2017, γιατί έχετε ήδη δει αρκετές λίστες με τις καλύτερες σειρές της χρονιάς

Εσείς πόσα πορτοκάλια φάγατε φέτος; Εγώ όχι πολλά, όμως έφαγα κάμποσα άλλα περίεργα φρούτα. Να λοιπόν η άκρως εορταστική μου λίστα, κατά αύξουσα σειρά προτίμησης:

10)  Παπάγια (Carica papaya)

Τι να πω, δεν μου αρέσει ούτε αποξηραμένη και ζαχαρωμένη, δεν μου αρέσει ούτε φρέσκια. Νταξ, αν μου την προσφέρουν δεν θα πω “πάρτε αυτή την αηδία από μπροστά μου”, αλλά δεν υπόσχομαι πως δεν θα το σκεφτώ κιόλας. Πάντως, το μάνγκο μ’ αρέσει ακόμη λιγότερο, οπότε κάτι είναι κι αυτό.

9) Πιτάγια ή dragon fruit (Hylocereus undatus)

Όπως θα δείτε να λένε σε όλες τις σχετικές κριτικές, το πόσο εντυπωσιακό φαίνεται αυτό το φρούτο δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το πόσο βαρετή είναι η σχεδόν ανύπαρκτη γεύση του. Απλώς ένα δροσερό πράμα, μια υποψία γλυκύτητας κι άλλη μια αγγουριού. Είναι ωραίο να το βλέπεις όμως!

8) Ραμπουτάν (Nephelium lappaceum)

Από δω και κάτω ό,τι διαβάσετε σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Το ραμπουτάν είναι το πρώτο από τα τρία φρούτα της ίδιας οικογένειας σ’ αυτή τη λίστα (μαζί με το λόνγκαν και το λίτσι). Φανταστείτε ότι τρώτε ένα πολύ τραγανό, γλυκό και μυρωδάτο σταφύλι, χωρίς τη φλούδα του αλλά με ένα μεγάλο κουκούτσι στη μέση. Ο λόγος που το ραμπουτάν είναι στη θέση 8 και όχι παραπάνω είναι γιατί είναι το πιο μπελαλίδικο στο ξεφλούδισμα από τα υπόλοιπα του σογιού του.

7) Αχλαδόμηλο ή νάσι (Pyrus pyrifolia)

Στην Ιαπωνία το αχλάδι λέγεται νάσι (梨) και στα χαϊκού χρησιμοποιείται ως λέξη που καταδεικνύει το τέλος του φθινοπώρου. Παρ’ όλα αυτά, δεν είναι το δικό μας, ήδη πολύ νόστιμο, αχλάδι, αλλά κάτι ακόμη καλύτερο. Όταν πρόπερσι είδα σε ελληνικό σουπερμάρκετ να πουλάνε “αχλαδόμηλα Νάνσι” (σικ) είπα από μέσα μου “βρε λες;”. Τελικά ναι, είναι αυτά που υμνούν οι Ιάπωνες, είναι υπέροχα, τα πιο ζουμερά της οικογένειάς τους που παίζει να φάτε ποτέ, τα καλλιεργούν πλέον και εδώ, δοκιμάστε τα και θα με θυμηθείτε.

6) Βανίλια κίτρινη (Prunus domestica subsp. Syriaca??)

Οι βανίλιες είναι μυστήρια φρούτα. Μπορεί να έχουν κόκκινη σάρκα, μπορεί και λευκή. Μπορεί η γεύση τους να φέρνει σε μέτριο δαμάσκηνο (με το οποίο είναι γενετικά σχεδόν το ίδιο πράμα) μπορεί και να είναι το πιο γλυκό και νόστιμο φρούτο που έχετε φάει. Είναι τόσες οι ποικιλίες και οι διασταυρώσεις που χάνεις τη μπάλα εύκολα. Αν όμως βρείτε κίτρινες βανίλιες πάρτε τες και μπορεί, αν είστε τυχεροί, να πέσετε στην ονειρική ποικιλία που έφαγα φέτος. Αν δεν είστε τυχεροί, θα φάτε παρδαλά δαμάσκηνα.

5) Λόνγκαν (Dimocarpus longan)

Βλ. λήμμα “Ραμπουτάν” παραπάνω, λίγο πιο εύκολο στο ξεφλούδισμα, λίγο πιο νόστιμο και κάπως φτηνότερο. Συνιστάται ανεπιφύλακτα.

4) Passion fruit (Passiflora edulis)

Το passion fruit το καλλιεργούμε και στην Ελλάδα, αλλά κυρίως ως διακοσμητικό θάμνο λόγω του ωραίου του λουλουδιού – είναι το γνωστό “ρολόι”. Ε, ο καρπός που βγάζει το ρολόι είναι νόστιμος και αρωματικός, κι αν βλέπετε εκπομπές μαγειρικής του στυλ great british bake off, το passion fruit το βάζουνε όπου θέλουν να δώσουν μια κάποια εξωτική εσάνς. Αν το βρείτε σε κανέναν φράχτη (παραδόξως μεγάλη η πιθανότητα αυτή) κλέφτε το! Μάλλον δεν θα λείψει από τους αδαείς καλλιεργητές του.

3) Λίτσι (Litchi chinensis)

Έχει την τελείως αναπάντεχη γεύση του λουκουμιού τριαντάφυλλο. Εμπειρία από τις λίγες, με μόνο μειονέκτημα ότι είναι τόσο δυνατή γεύση που μετά τα δυο-τρία δεν θες άλλο. Θα το βρείτε σχετικά εύκολα σε κινέζικα μαγαζιά σε κονσέρβα. Με λίγο ψάξιμο θα το βρείτε και φρέσκο.

2) Μανγκοστίν (Garcinia mangostana)

Θα έλεγα το αγαπημένο μου φρούτο, αν δεν είχα δοκιμάσει το επόμενο! Απίστευτο λεπτό άρωμα, μοναδική γεύση. Δοκιμάστε το οπωσδήποτε αν το βρείτε – πράγμα δύσκολο δεδομένης της ευαίσθητης φύσης του – ακόμη και ως γεύση αναψυκτικού περίεργης προέλευσης σε αποικιακό μαγαζί της Σοφοκλέους.

1 Τσεριμόγια (Annona cherimola)

Σαν να τρως κρέμα παγωτό! Σαν μπανάνα, ανανάς, αχλάδι όλα μαζί στην τέλεια αναλογία. Ένα ασύλληπτο επίτευγμα της Μαμάς Φύσης, το καύχημα της λατινικής Αμερικής, ο λόγος που διαθέτετε γευστικούς υποδοχείς. Αμφιβάλλω αν θα φάω κάτι νοστιμότερο στη ζωή μου που να βγαίνει από φυτό. Φάτε το και θα πείτε “καλά μας τα πες”, ή καλύτερα φάτε το και ελάτε να μου πείτε “καλά μας τα πες”. Θα σας γνέψω με νόημα.

 

Μ’ αυτά και μ’ αυτά λοιπόν, εύχομαι το 2018 να φέρει σε όλους μας περισσότερα περίεργα φρούτα και κυρίως, να καταφέρουμε επιτέλους να φάμε την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΑ! Χρόνια πολλά, καλά και εύγευστα και καλές σοδειές!