Όταν κοιμάμαι πιστεύω στο Διάβολο. Στα όνειρά μου έχω κοιτάξει σε χαμηλές αίθουσες μέσα από φεγγίτες με κουλουριασμένα κάγκελα και Τον έχω δει να μου γνέφει με το όμορφο χέρι…

Η υπαρξιακή ματαιότητα που διακατέχει τα καλοκαίρια, θα έπρεπε να γίνει αντικείμενο επιστημονικής μελέτης. Ανάμεσα στην αστική ραστώνη, τον καύσωνα και τα τζιτζίκια μπορεί να διακρίνει κανείς μία εξέχουσα τάση…

Ένα ομοίωμα νεκροκεφαλής ήταν καρφωμένο πάνω σε ένα κλαδί δέντρου. Από δίπλα ρουνικά σύμβολα και σκαλιστές πέτρες με τον Ουροβόρο. Το σπίτι είχε ένα ξεθωριασμένο γαλάζιο χρώμα και η κατασκευή…

Κάποια χρόνια μετά την βρήκα τυχαία στην Αθήνα, την είδα να ανεβαίνει την Τσαμαδού. Δεν έχει πολλά εκεί, αλλά ήξερε που πήγαινε. Μου έλεγε πάντα για το κηπάκι και τώρα…

Σηκώθηκε για κατούρημα. Βγήκε από την σκηνή σιγά-σιγά, προσέχοντας μη την ξυπνήσει. Ωραία. Να κατουρήσει στη θάλασσα, δεν του καλοφάνηκε. Ξεκίνησε να πάει πάνω, στους κέδρους. Έβλεπε να περπατήσει άλλωστε…

Κάθε βράδυ βάζω να δω τα 5 τελευταία λεπτά του Dead of Night. Χωρίς ήχο. Λίγο πριν, ανάβω ένα πράσινο λαμπάκι που έχω στο φωταγωγό, και αφήνω ανοιχτή την πόρτα της τουαλέτας. Έχω…

Έτρεχε σαν τρελός. Τον κυνηγούσαν πολλή ώρα, χωρίς να φαίνονται κουρασμένοι στο ελάχιστο. Ο ώμος του είχε αρχίσει να τον πονάει από το βάρος. Λαχανιασμένος, και με κίνδυνο να χάσει…

To περπάτημα του ήταν ακόμα πιο στραβοκάνικο τις νύχτες του καλοκαιριού. Μπορεί να ήτανε η ζέστη και το κρασί. Χιλιάδες γρύλλοι τον είχαν περικυκλώσει και συνόδευαν τον ήχο των παπουτσιών του…

Ο Μ. ξύπνησε καταϊδρωμένος απο ένα βαθύ ύπνο. Οχι, μάλλον δεν ήταν ύπνος. Ηταν μια διαφορετική, περίεργη αίσθηση του χρόνου, ήταν άλματα συνείδησης σε κάποια πηχτή λίμνη. Απο το χθεσινό βράδυ,…