Ωδή στον Ταξίαρχο Θεοχάρη

Πόσο μπροστά ήσουν τρισμέγιστε και τιτανοτεράστιε Νίκο Φώσκολε; Πόσο μπροστά;

Το 1991 μας ψάρωσες όλους με την Λάμψη και, σαν μην έφτανε αυτό, το 1993 έβαλες μέσα στα σπίτια μας τη σειρά Καλημέρα Ζωή.

Κανείς από μας δεν παραδέχτηκε ποτέ το μεγαλείο των συγκεκριμένων σειρών, αλλά ποιος μεγάλος καλλιτέχνης άραγε αναγνωρίζεται από την εποχή του; ΟΛΟΙ μας κολλήσαμε έστω και λίγο με κάποιο από τα 21352365423624 επεισόδια των σειρών σου, όταν τα έβλεπαν οι γιαγιάδες μας και ενίοτε οι μανάδες μας. Όποιος λέει, για παράδειγμα, ότι δεν έφαγε σκάλωμα με την Λάμψη την εποχή του Ευλογητού, απλά είναι ένας σιχαμερός ψεύτης.

Αρκετά όμως! Αυτό το κείμενο δεν θα ασχοληθεί ούτε με ηθοποιίες, ούτε και με το μεγαλείο της σκηνοθεσίας. Θα ασχοληθούμε με τον μεγάλο ήρωα του Καλημέρα Ζωή, με τον Κάλαχαν των Ελληνικών συνόρων, με τον άνθρωπο της διπλανής πόρτας.

Τον Ταξίαρχο τον Θεοχάρη.

Η τηλεοπτική σειρά είχε ως θέμα της αρχικά την παράλληλη ζωή δύο οικογενειών, της πλούσιας οικογένειας Άρχου και της οικογένειας Θεοχάρη. Με την πάροδο του χρόνου η οικογένεια Άρχου εξαφανίστηκε από τη σειρά για κάποιο ανεξήγητο λόγο, ενώ η οικογένεια Θεοχάρη παρέμεινε μέχρι το τέλος όρθια. Γενικά, η πλοκή της σειράς ήταν περισσότερο αστυνομική και κάθε ιστορία παρουσίαζε ξεχωριστό ενδιαφέρον. Για παράδειγμα οι δολοφόνοι Μικρός και Μεγάλος Κλόουν, η ιστορία της Θεοφίλης Κομνηνού, δολοφόνοι εμπόρων ναρκωτικών, βιαστές, βιαστές βιαστών.

Τα ερωτικά τρίγωνα και γενικά οι ερωτικές περιπέτειες λίγο μας ενδιαφέρουν σε αυτή τη σειρά. ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΦΛΩΡΟΙ.

Ο Θεοχάρης ήταν απλός, άξιος και τίμιος αστυνομικός με τσαμπουκά. Μία όμορφη μέρα διατάχθηκε από τον αρχηγό της αστυνομίας και τον προϊστάμενο του, Ταξίαρχο Λεβένταγα, να παραστήσει τον διεφθαρμένο, τον επίορκο και τον ξεπεσμένο μπάτσο που προδίδει το καθήκον του ώστε να μπορέσει να διεισδύσει στο δίκτυο ναρκωτικών του Μεγάλου Κλόουν, να αποκαλύψει και να το διαλύσει.

Κάπως έτσι λοιπόν ο Θεοχάρης προάχθηκε σε Ταξίαρχος και το μέλλον της ελληνικής αστυνομίας άλλαξε μια για πάντα. Όπως και το μέλλον του Κυριακού που ξεμωράθηκε έκτοτε. Αλλά ας επιστρέψουμε…

Ο Θεοχάρης ως Ταξίαρχος θα μπορούσε απλά να αράζει στο γραφείο του και να δίνει εντολές για τα πάντα, χωρίς καν να τσαλακώνεται. Αντί αυτού όμως εκείνος, έβαζε σε κίνδυνο τη ζωή του για να προστατέψει τον απλό πολίτη, συμμετείχε σε ανακρίσεις και πρώτα λειτουργούσε ως άνθρωπος, παρά σαν όργανο του νόμου. Και μοίραζε ξύλο. Πολύ ξύλο. Τόσο ξύλο που καμιά φορά πέφτανε οι τηλεοράσεις στα πατώματα.

Όπως και κάθε σκληροτράχηλος αστυνομικός, έχει και τους εχθρούς που θέλουν να τον βγάλουν από τη μέση. Μερικοί από αυτούς ήταν άνθρωποι με ονόματα όπως Ντένις ο Τράπουλας, Δεσπίρης, Τσέρβος, Τσαπρατσίδης, Καβαγιάς και μια παραλλαγή του Ευλογητού, Στάθης Ψάλτης – ο Σταυροφόρος. Και φυσικά εκτός από τον Μεγάλο Κλόουν υπήρχε και ο Μικρός Κλόουν, γιατί πού πας μόνο με έναν Μεγάλο Κλόουν;

Όπως ήταν φυσικό, οι εγκληματίες σπάνια τα έβαζαν πρόσωπο με πρόσωπο με τον Ταξίαρχο. Όταν ήθελαν να υποφέρει έβαζαν στόχο την γυναίκα του Μαριάννα, την αδερφή του Ηλέκτρα και τον φλώρο αδερφό του (όλη η αντρίλα των γονιδίων του πατέρα τους, μάλλον είχε εξαντληθεί στον Ταξίαρχο), τον Νάκο.

Κανείς από εμάς δεν θα ήθελε να είναι κακοποιός και να τον ανακρίνει ο Θεοχάρης. Ως κακοποιός πριν συναντήσεις τον αστυνομικό είσαι μάγκας και απειλείς τη ζωή του χωρίς να υπολογίζεις και πολλά. Όταν όμως τελικά με μαθηματική ακρίβεια ο Ταξίαρχος σε μπαγλαρώσει τότε τα πράγματα αγριεύουν σε πολύ μεγάλο βαθμό.

(Τι μουσικάρες σασπένς είναι αυτές από πίσω;;;)

Οι ατάκες που έχουν ακουστεί από το στόμα του θρυλικού αυτού ήρωα είναι απλά ιστορικές.

• Θα σε κάνω μπαούλο/ντουλάπα στο ξύλο

• Είσαι άντρας ρε; Τιμάς τα παντελόνια που φοράς;

• Ή συνεργάζεσαι μαζί μας ή αντιμετωπίζεις τους λευκούς καρχαρίες με τις μπλε στολές

• Ανάθεμα σε κέρατο

• Μην μου λες ψέματα πανάθεμα σε

• Αρχίνα να ξερνάς την αλήθεια πριν σου δέσω τη γλώσσα φιόγκο

• Δεν μπορείς να βάζεις μπροστά τα γυναικόπαιδα ρε άνανδρε

• Θα γίνω δικαστής σου και δήμιος σου

• Σε διάλογο με μαφιόζο:

Μαφιόζος: Παίζεις σκάκι;

Θεοχάρης: Όχι

Μαφιόζος: Είναι παιχνίδι για έξυπνους

Θεοχάρης: Εσύ παίζεις ρώσικη ρουλέτα;

Μαφιόζος: Όχι

Θεοχάρης: Είναι παιχνίδι για άντρες

Δεν τον ένοιαξε ποτέ μήπως πεθάνει. Δεν τον ένοιαξε ποτέ πόσες σφαίρες θα φάει. Δεν τον ένοιαξε ποτέ για τον αν θα τον ξηλώσουν ή θα του κόψουν τον μισθό. Το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να καθαρίσει την κοινωνία από τους εμπόρους ναρκωτικών, τους βιαστές και τους εγκληματίες.

Πάντοτε λειτουργούσε με κύρος και ανθρωπιά για να προστατέψει εσένα, εμένα, τον γείτονα, την γιαγιά σου, τον παππού σου, την οικογένεια σου, τον συνάνθρωπο, τον απλό πολίτη, τον φορολογούμενο, αυτόν που πλήρωνε ταυτόχρονα τη γέφυρα Ρίο-Αντίρριο.