Into the Rabbit's Hole - Vol. 2

Όταν κάνεις κάτι για πρώτη φορά μετά από καιρό, υπάρχει ένας ενθουσιασμός, μια χαρά ότι η ζωή θα έχει νόημα ξανά και όλα θα είναι καλύτερα. Έτσι λοιπόν ήμουν κι εγώ ενθουσιασμένος όταν αποφάσισα να αρχίσω να ξαναζωντανέψω τη συγκεκριμένη στήλη και τώρα, 2 εβδομάδες μετά το πρώτο Into the Rabbit’s Hole, αντιλαμβάνομαι τι μπελά έβαλα στο κεφάλι μου. Πρέπει να κάνω δουλειά για να βγαίνει αυτή η στήλη ανά 2 εβδομάδες. Να ψάξω πράγματα στο ίντερνετ, να διαβάσω, να σκεφτώ, να γράψω, μιλάμε για πολλή πνευματική εργασία την οποία δεν είχα προβλέψει. Το μόνο που ήθελα ήταν να χαρώ ο καημένος ότι έβγαλα κάτι στο ίντερνετς, δεν κατάλαβα ότι θα πρέπει να δουλέψω κιόλας. Αυτά παθαίνεις βέβαια όταν ξεκινάς πράγματα χωρίς να το σκεφτείς καλά (κάτι που κάνω συνέχεια!).

Μάθε λοιπόν, αγαπητέ αναγνώστη, από τα παθήματά μου και μην ξεκινάς πράγματα χωρίς να το σκεφτείς καλά. Από την άλλη, μην το σκέφτεσαι και πολύ πριν ξεκινήσεις κάτι γιατί δεν θα ξεκινήσεις ποτέ.

Ξέρω, βοήθησα πάρα πολύ, σαν τη στήλη μου που έχει μόνο χρήσιμα πράγματα.

Τεστ βαρέθηκα να φτιάξω για να σας εξετάσω τι μάθατε την προηγούμενη βδομάδα, φτιάξτε ένα εσείς και στείλτε το μου.

Πράγματα να διαβάσεις

Είμαι μεγάλος φαν των κόμικ. Έμαθα να διαβάζω γιατί ήθελα να διαβάσω κόμικ· το πρώτο πράγμα που διάβασα μόνος μου από την αρχή μέχρι το τέλος ήταν το Αστερίξ: η κατοικία των θεών.

Από τότε έχω διαβάσει πάρα μα πάρα πολλά κόμικ, πραγματικά δεν έχω ιδέα πόσα. Τα τελευταία χρόνια υπάρχουν πολλοί ανεξάρτητοι δημιουργοί κόμικ οι οποίοι ανεβάζουν μέρος της δουλειάς τους στο ίντερνετ δωρεάν: για παράδειγμα ο Oatmeal, ο οποίος έχει φτιάξει και το τέλειο παιχνίδι Exploding Kittens. Αν δεν έχετε διαβάσει Oatmeal, ήρθε η ώρα νομίζω – είναι must.

Ο Evan Dahm είναι ένας δημιουργός κόμικ τον οποίο δεν έχω ιδέα πώς ανακάλυψα, έχει χαθεί η πληροφορία κάπου στα αζήτητα της μνήμης μου. Από το 2003 περίπου ανεβάζει τα κόμικ του στο ίντερνετ και μπορείτε να τα διαβάσετε εντελώς δωρεάν. Θα συμβούλευα να ξεκινήσετε από το Vattu αλλά και οι 3 ιστορίες που έχει στο site του (Vattu, Rice Boy, Order of Tales) είναι πολύ καλές. Αυτό που μου τράβηξε την προσοχή στα συγκεκριμένα κόμικ είναι η αύρα παραμυθιού που έχουν. Τεχνικά θα μπορούσε κάποιος να τα περιγράψει σαν sci-fi, αλλά η γενικότερη αίσθηση που αποπνέουν είναι πολύ διαφορετική από κλασικά sci-fi κόμικ.

Πράγματα να ακούσεις

An Attempt to Draw Aside the Veil: Πολύ όμορφο ambient άλμπουμ από τους Jim Jarmusch και Josef Van Wissem. Για όποιον δεν ξέρει τον Jarmusch, είναι αρκετά γνωστός σκηνοθέτης και μουσικός που έχει κάνει ταινίες όπως το Only Lovers Left Alive, Broken Flowers και Coffee and Cigarettes. Ωραίο άκουσμα για το βραδάκι πριν τον ύπνο.

Πράγματα να δεις

Στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχουμε χορτάσει από οικονομικά σκάνδαλα με μίζες, λαδώματα, ψεύτικες αποδείξεις, ψεύτικες και offshore εταιρίες και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς. Γιατί μας αρέσει να ασχολούμαστε με απατεώνες; Γιατί το ίντερνετ αλλά και τα media γενικότερα ασχολούνται τόσο πολύ με περιπτώσεις όπου κάποιος εξαπάτησε τους πελάτες, επενδυτές, κράτος τους; Το παρακάτω βίντεο μας προσφέρει μια ενδιαφέρουσα θεωρία όσον αφορά μεγάλα σκάνδαλα στην Αμερική που έγιναν τα τελευταία χρόνια και έφεραν στο φως της δημοσιότητας ανθρώπους, οι οποίοι όχι μόνο έλαβαν υπερβολική προβολή αλλά έφτασαν στο σημείο να γίνουν αντικείμενο βιβλίων και ταινιών. Η απάτη και οι απατεώνες πουλάνε – αλλά το ερώτημα είναι γιατί. Δείτε το βιντεάκι για να μάθετε.

Δεύτερο επιμορφωτικό βιντεάκι αυτή τη βδομάδα (όχι ότι το special της Ali Wong την προηγούμενη βδομάδα δεν ήταν επιμορφωτικό φυσικά). Το συγκεκριμένο βιντεάκι περιγράφει πώς λειτουργεί το Sesame Credit, το οποίο είναι social credit system (δεν έχω ιδέα αν υπάρχει αυτή η ορολογία στα ελληνικά). Συστήματα που αξιολογούν τη δανειοληπτική ικανοτήτα των πολιτών υπάρχουν εδώ και πολλά χρόνια, αλλά το συγκεκριμένο σύστημα που ξεκίνησε να εφαρμόζεται στην Κίνα είναι πιο κοντά στο σύστημα αξιολόγησης το οποίο για πρώτη φορά (κάποιοι από εμάς) είδαμε στο Black Mirror. Η ιδέα είναι απλή, όταν κάποιος κάνει μια καλή πράξη, αυτή καταγράφεται και ο πολίτης παίρνεις πόντους. Όταν κάποιος παραβεί τους κανονισμούς και παρκάρει παράνομα σε διάβαση πεζών για παράδειγμα –εντελώς τυχαίο παράδειγμα, μιας και στην Ελλάδα αυτά δεν γίνονται ποτέ– του αφαιρούνται πόντοι. Αν έχεις κάτω από έναν αριθμό πόντων αρχίζουν οι ποινές, δεν μπορείς να βγάλεις αεροπορικό εισιτήριο και πρέπει να πάρεις το τρένο, δεν μπορείς να βγάλεις εισιτήριο πρώτης θέσης στο τρένο κλπ. Όποιος είναι «καλός» πολίτης μπορεί να πάρει δάνειο με χαμηλό επιτόκιο και εκπτωτικά κουπόνια αγορών για παράδειγμα. Η μεγαλύτερη διαφορά με το σύστημα στο Black Mirror είναι ότι το τι είναι «καλή» και «κακή» πράξη το κρίνει το κράτος και όχι οι πολίτες της κοινότητας του καθενός. Τα ηθικά ερωτήματα τα οποία εγείρει η εφαρμογή ενός τέτοιου συστήματος είναι πολύπλευρα και θα είναι ενδιαφέρον να δούμε στο μέλλον αν θα υπάρξουν και άλλες χώρες εκτός της Κίνας πρόθυμες να πειραματιστούν με ανάλογα συστήματα.