Η δίσεκτη 29η Φεβρουαρίου είναι η μέρα που κάνει έναν ολόκληρο χρόνο γρουσούζικο. Είναι ο πολύ σοβαρός λόγος να μην παντρευτείτε, και πολύ περισσότερο να μη φυτέψετε αμπέλια φέτος. Είναι,…

Ιστορίες από τον Ειρηνικό 10:  Εφτά νησιωτικές προλήψεις σε ένα δίσεκτο έτος

Η δίσεκτη 29η Φεβρουαρίου είναι η μέρα που κάνει έναν ολόκληρο χρόνο γρουσούζικο. Είναι ο πολύ σοβαρός λόγος να μην παντρευτείτε, και πολύ περισσότερο να μη φυτέψετε αμπέλια φέτος. Είναι, κατά πάσα πιθανότητα, η αιτία για την πανδημία του κορονοϊού. Οι προκαταλήψεις, λέει ορθά ο Έντμουντ Μπερκ, είναι η συμπυκνωμένη σοφία των αιώνων. Κι επειδή τι προλήψεις, τι προκαταλήψεις, όσες περισσότερες απ’ αυτές ξέρετε και τηρείτε απαρέγκλιτα, τόσο πιο θωρακισμένοι θα είστε έναντι της όποιας βάσκανης κακοτοπιάς. Για τη δική σας λοιπόν ενημέρωση και προστασία, να κάποιες από τις καλύτερες προλήψεις από την άλλη άκρη του κόσμου, τα νησιά του Ειρηνικού.

 

  1. Σαμόα: Προσοχή στους καθρέφτες!

Μια οικογένεια νησιών χωρισμένη στα δύο, στη Σαμόα και τον αντικατοπτρισμό της, την Αμερικανική Σαμόα, ήταν μάλλον αναμενόμενο να φοβάται τους καθρέφτες. Στη Σαμόα λοιπόν φροντίζουν με το που δύσει ο ήλιος να καλύπτουν τους καθρέφτες. Κι αυτό γιατί αν κατά λάθος κοιτάξετε καθρέφτη βράδυ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟΝ ΕΞΑΠΟΔΩ! Και όχι μόνο θα τον δείτε, αλλά κι εκείνος με τη σειρά του θα κοιτάξει βαθιά μέσα στην ψυχή σας και θ’ αρχίσει να την τραβάει με δύναμη μέχρι να την ξεριζώσει από το κορμί σας. Κάτι που μάλλον δεν θέλετε να σας συμβεί. Διορθώστε λοιπόν το χτένισμά και το μέικ-απ σας όσο ακόμη έξω έχει φως – ή βάλτε κάποιον άλλον να το κάνει για σας.

 

  1. Βανουάτου: Με τις υγείες σας!

Οι αρχαίοι Έλληνες φοβούνταν λέει το φτάρνισμα που ερχόταν από τα αριστερά, πράγμα που δεν έχω καταλάβει πλήρως τι ακριβώς σημαίνει. Στο Βανουάτου δεν έχουν τέτοιες ιδεολογικές προκαταλήψεις: φοβούνται το φτάρνισμα γενικώς. Όπως και εν Ελλάδι έτσι και εν Βανουάτου, όταν φταρνίζεσαι σημαίνει πως κάποιος κάπου σε μελετάει. Και το τι λέει για σένα εξαρτάται από την ένταση του φταρνίσματος. Καλού-κακού, σε περίπτωση φταρνιστικού παροξυσμού, δεν βλάπτει να φωνάξεις κάτι που μοιάζει με το παρακάτω ξόρκι: «Πάρε τη γρουσουζιά από πάνω μου. Κάντον να σωπάσει. Τα λόγια και το μάτι του να πάνε στράφι». Αν πάλι φταρνιστεί κάποιο παιδί, τότε η μητέρα του πρέπει να φωνάξει: «Άστο να γυρίσει στον κόσμο μας και να μείνει εδώ» καθώς το φτάρνισμα σημαίνει πως κάποιο πνεύμα προσπαθεί να τραβήξει την ψυχή του – και για λίγο μάλιστα το κατάφερε, μέχρι το φτάρνισμα να επαναφέρει τα πράγματα στη σωστή τους θέση. Α, επίσης, υπάρχει ειδικό ξόρκι που πρέπει να πεις αν φταρνιστεί ο πατριός σου. Αν θέλετε να το μάθετε, στείλτε μήνυμα στη συντακτική μας ομάδα, τιμές λογικές.

 

 

  1. Τόνγκα: Προσοχή στους νεκρούς!

Οι καλοί τρόποι επιβάλλουν όταν επισκέπτεστε ένα μέρος για πρώτη φορά, να γνωριστείτε με τους ντόπιους. Στη νήσο Κάπα της Τόνγκα το προχώρησαν αυτό λίγο παραπέρα. Σύμφωνα με τα εκεί έθιμα, είναι εξαιρετικά σημαντικό ένας ξένος πριν πάει στο χωριό να επισκεφτεί πρώτα το νεκροταφείο συνοδεία κάποιου ντόπιου, ο οποίος θα τον συστήσει στους νεκρούς και θα τους διαβεβαιώσει για τις καλές προθέσεις του νεοαφιχθέντος. Έτσι, οι πάντα προστατευτικοί νεκροί πρόγονοι θα αυτοσυγκρατηθούν και δεν θα τον βλάψουν. Επίσης, αν στον τάφο κάποιου νεκρού σας φυτρώσει κάποιο δέντρο και οι ρίζες ενοχλήσουν τον σκελετό, τότε τον μυοσκελετικό αυτόν πόνο θα τον νιώσετε εσείς οι απόγονοι μέχρι να προβείτε στην προσήκουσα αποψίλωση. Προσοχή λοιπόν!

 

  1. Φίτζι: Το μάτι της καρύδας

Όσοι έχετε κάποτε ανοίξει μια καρύδα, θα ξέρετε ότι το μάτι της είναι το καταλληλότερο μέρος να μπήξετε το μαχαίρι, το κατσαβίδι, τον μπαλτά, ό,τι τέλος πάντως ανοιχτικό εργαλείο έχετε πρόχειρο και σας βολεύει. Και γράφω το μάτι χωρίς εισαγωγικά γιατί έτσι το εκλαμβάνουν οι κάτοικοι του Φίτζι. Οι καρύδες όχι μόνο έχουν μάτια, αλλά και βλέπουν και επιλέγουν σε ποιανού το κεφάλι θα πέσουν. Αν σας χτυπήσει λοιπόν καρύδα, μάλλον κάτι θα κάνατε για να το προκαλέσετε αυτό. Μην προσβάλλετε συνεπώς με το φέρσιμο, το ντύσιμο και την εν γένει διαγωγή σας τους κοκοφοίνικες, ιδίως αφού μάθετε ότι κάθε χρόνο γύρω στους 150 ανθρώπους πεθαίνουν από πτώση καρύδας, έναντι μόλις 5 από επίθεση καρχαρία. Ή μπορεί και όχι.

 

  1. Κιριμπάτι: Οι μοβόροι αρουραίοι

Το ότι οι αρουραίοι είναι μπαμπέσικα πλάσματα το έχουμε οι περισσότεροι εμπεδώσει – διαβάστε σχετικά τις σκληρές προσπάθειες εξόντωσής τους στον Ειρηνικό εδώ. Στο Κιρμπάτι όμως, που στην πραγματικότητα προφέρεται Κιριμπάς, τους αρουραίους τους θεωρούν ακόμη πιο παλιοχαρακτήρες απ’ ό,τι αλλού. Πιστεύουν λοιπόν ότι αν τους ενοχλείς ή – Θεός φυλάξοι! – πας να τους εξοντώσεις, τότε θα σε εκδικηθούν καταστρέφοντας ακόμη περισσότερο τις σοδιές και το νοικοκυριό σου. Αυτός είναι και ο λόγος που οι προσπάθειες εξόντωσης των αρουραίων ιδίως σε κάποια απομακρυσμένα νησιά του Κιριμπάτι (προφέρεται: Κιριμπάς) δεν βρίσκουν την υποστήριξη των ντόπιων. Ίσως μια λύση να ήταν κι εδώ τα ελικόπτερα.

 

  1. Νησιά Σολομώντα: Η ψυχή – λεπιδόπτερο

Οι της θεωρητικής κατεύθυνσης, σίγουρα θα νιώσατε ένα κάποιο ρομαντικό σκίρτημα την πρώτη φορά που ακούσατε ότι η ψυχή στα αρχαία ελληνικά σήμαινε και την πεταλούδα. Θα εκπλαγείτε λοιπόν διπλά τώρα που θα διαβάσετε ότι το ίδιο πάνω-κάτω ισχύει και στα νησιά Σολομώντα. Εκεί οι ετοιμοθάνατοι καλούν τους συγγενείς τους λίγο πριν το μοιραίο και τους ανακοινώνουν σε τι πλάσμα θα μετενσαρκωθούν – και τις περισσότερες φορές το πλάσμα αυτό είναι μια πεταλούδα. Κάθε φορά λοιπόν που την οικογένεια του τεθνεώτος την επισκέπτεται κάποια πεταλούδα, πρόκειται στην πραγματικότητα για την ψυχή (pun intended) του πολυαγαπημένου προγόνου. Τα παιδιά τότε λένε με χαρά «να ο παππούς!», της προσφέρουν δώρα και ούτω καθεξής. Αχ αυτές οι παναθρώπινες πολιτισμικές σταθερές!

 

 

  1. Χαβάη: Οι καλοί νάνοι-εργολάβοι

Σύμφωνα με τους θρύλους των Πολυνησίων κατοίκων της Χαβάης, οι πρώτοι κάτοικοι των νησιών ήταν ένας λαός νάνων με υπερφυσικές τεχνικές ικανότητες, οι Μενεχούνε. Αυτοί ζουν ακόμη και σήμερα, κρυμμένοι μέσα στα πυκνά δάση, και κάποια βράδια βγαίνουν για να κατασκευάσουν αριστοτεχνικά έργα, όπως λίμνες για την εκτροφή ψαριών και χρήσιμους φράχτες. Μόνο τα παιδιά και κάποιοι ευαίσθητοι σ’ αυτά τα φαινόμενα άνθρωποι μπορούν να δουν τους Μενεχούνε, και τα έργα τους, καθώς και οι περιοχές τους, πρέπει να προσεγγίζονται πάντα με τον ανάλογο σεβασμό, αν δεν θέλετε τα πράγματα να πάρουν δυσάρεστη τροπή. Επίσης, μια εξαιρετική ιστορία για τους Μενεχούνε (The Menehune Mystery) έχει γράψει ο Καρλ Μπαρκς τo 1954, η οποία δημοσιεύθηκε στα ελληνικά με τον τίτλο «Κρυσφύγετο στη Χαβάη» στο ΚΟΜΙΞ #26 τον Αύγουστο του 1990. Διαβάστε την!

 

 

Προσοχή λοιπόν σε φταρνίσματα, καρύδες, καθρέφτες, πεταλούδες, διπλή προσοχή στους νεκρούς προγόνους και τα δέντρα που φυτρώνουν από πάνω τους, πλένετε καλού-κακού και τα χέρια σας, και μπορεί να βγει ανώδυνα και αυτό το δίσεκτο. Ξορκισμένο με τον απήγανο!