Σκηνοθεσία: Louis Malle Έτος : 1980 Διάρκεια : 1 ώρα και 44 λεπτά Είδος : Crime , Drama , Romance Ο Λου (Μπάρτ Λάνκαστερ) παρακολουθεί κάθε βράδυ μια ιεροτελεστία. Στο…

NightWatch 6: Atlantic City

Σκηνοθεσία: Louis Malle

Έτος : 1980

Διάρκεια : 1 ώρα και 44 λεπτά

Είδος : Crime , Drama , Romance

Ο Λου (Μπάρτ Λάνκαστερ) παρακολουθεί κάθε βράδυ μια ιεροτελεστία. Στο παράθυρο απέναντι από το σπίτι του, η Σάλλυ ( Σούζαν Σαράντον) αφαιρεί την μπλούζα της, κόβει λεμόνια και με το χυμό τους χαϊδεύει το σώμα της υπό τον ήχο κλασικής μουσικής.

Αυτή η κρυφή απόλαυση είναι η μόνη χαρά του υπερήλικα γείτονα της. Οι ζωές τους σύντομα θα διαπλεχθούν και ίσως καταφέρουν να βρουν αυτό που αναζητούν.

Η Σάλλυ συνεχώς βιώνει την υποτίμηση στην προσωπική και την επαγγελματική της ζωή, ωστόσο προσπαθεί να αλλάξει την κατάσταση, έχει φιλοδοξίες και θέλει να εξελιχθεί. Για αρχή, ο άντρας της την έχει εγκαταλείψει και έχει αφήσει έγκυο την αδερφή της. Χωρίς ενδοιασμούς επιστρέφει σπίτι και ζητά φιλοξενία. Αυτή η εξέλιξη δεν είναι καθόλου ευπρόσδεκτη για την ηρωίδα που προσπαθεί να ξεπεράσει το παρελθόν. Παρά ταύτα, φιλοξένει τον ίδιο και την αδερφή της χωρίς να γνωρίζει ότι στόχος της επίσκεψης  του είναι να πουλήσει, στην πόλη που η ίδια διαμένει, κοκαΐνη. Ο σύζυγος της γνωρίζει τον Λου ( γείτονας της Σάλλυ) υπό ορισμένες συγκυρίες και τον χρησιμοποιεί για προώθηση του εμπορεύματος , ωστόσο ο αγαπητός σύζυγος δολοφονείται. Η μαφία ψάχνει να βρει τα απολεσθέντα κέρδη και κύρια ύποπτος είναι η επίσημη γυναίκα του,  Σάλλυ, όμως το χρήμα και την προμήθεια τα έχει ο Λου.

Ο Λου είναι ένας φτωχός μικροαπατεώνας, υπηρέτης και εραστής μιας συνομήλικης του γηραιάς κυρίας και διαδίδει πως στη νιότη του ήταν ένας μεγάλος και επιτυχημένος κακοποιός. Ο ήρωάς μας θα δει αυτή την εξέλιξη ως ευκαιρία για να εκπληρώσει το όνειρο του και το ψέμα να γίνει αλήθεια. Θα γίνει ο κακοποιός που πάντα ήθελε συντροφιά με μια ποθητή σύντροφο. Επομένως, για να τα επιτύχει όλα αυτά, κρατά τα χρήματα και παρουσιάζεται στη Σάλλυ ως ένας από μηχανής πλούσιος θεός , που τη βοηθά στα έξοδα της κηδείας του άντρα της και της λύνει κάθε πρόβλημα που προκύπτει. Η Σάλλυ θα δει στο πρόσωπο του Λου έναν εκλεπτυσμένο άντρα που θέλει να την βγάλει από την εκμετάλλευση και έναν μέντορα που θα την εξελίξει.

Είναι μοναδικό το πώς ο σκηνοθέτης διαπλέκει το έγκλημα , το δράμα, τη μελαγχολία και το χιούμορ και μας ξυπνά την συμπάθεια για τους δύο ήρωες με αρκετές αδυναμίες. Μια από τις πιο χαρακτηριστικές σκηνές αποθανατίζει του Λου όταν οι κακοποιοί επιτίθενται στη Σαλλυ, εκείνος αδυνατεί μα την προστατέψει και το βλέμμα του μας καθηλώνει. Κάπως έτσι αντανακλά την παραδοχή της ήττας του. Τα γηρατειά έχουν έρθει και όσο και αν προσπαθεί να τα ξεγελάσει η πραγματικότητα τον ξεπερνά και του υπενθυμίζει. Η Σάλλυ όταν αποκαλύπτει το αίτιο της ιεροτελεστίας της με τα λεμόνια, παραδέχεται πως δεν είναι μια ανέμελη γυναίκα που προσπαθεί να καλλωπιστεί, είναι η ανάγκη της να κρύψει την οσμή από τη δουλειά της με τα ψάρια, που την οδηγεί σε αυτό. Επιπλέον, πρέπει να αναφέρουμε μια άλλη χαρακτηριστική φιγούρα της ταινίας, την  Γκρέις. Η ηλικιωμένη γειτόνισσα του Λου εξακολουθεί να ζει στον κόσμο της νιότης της, με σγουρά ξανθά μαλλιά και υπερβολικό μακιγιάζ, μέσα στις ροζ δαντέλες του μικρού της διαμερίσματος.

Δεν παραδέχεται το γήρας, όπως δεν το παραδέχεται ο Λου, όπως και η Σαλλυ δε θέλει να παραδεχτεί την άθλια μοίρα της. Όλοι οι ήρωες είναι ως ένα βαθμό ματαιόδοξοι με πολλές ατέλειες ,όμως ο καθένας κουβαλά μια πικρή ιστορία, όνειρα και απωθημένα, που αντανακλώνται εύστοχα, τόσο σκηνοθετικά όσο και υποκριτικά.

Ο Louis Malle μπορεί να άργησε να βρει το κατάλληλο σενάριο για να εκμεταλλευτεί έναν προϋπολογισμό, που του είχε δοθεί, ωστόσο όχι μόνο το βρήκε αλλά εξέτασε τη μελαγχολία, την ελπίδα και τη ματαιοδοξία του ανθρώπου σε κάθε ηλικία και τα ενέταξε στο κατάλληλο πλαίσιο, σε μια πόλη δυο ταχυτήτων. Από τη μια η χλιδή και από την άλλη η προσπάθεια φυγής από την ανέχεια και κατάκτησης του American Dream. Νέοι και γέροι προσπαθούν να ικανοποιήσουν το φαίνεσθαι, όπως η κοινωνία το επιτάσσει. Οι ήρωες μας δε θα γίνουν υποχείρια της, μάλλον θα βρουν την ευτυχία με διαφορετικό τρόπο, ίσως στο χρήμα, όχι όμως στην εκμετάλλευση.