Όταν είδα το trailer για το Irishman η καρδιά μου φτερούγισε. Αγαπώ ταινίες του Scorsese, αγαπώ τον Al Pacino, το De Niro, θεωρώ τον Joe Pesci άδικα υποτιμημένο σαν ηθοποιό σε πρωταγωνιστικούς ρόλους, και τέλος πάντων ήμουν έτοιμη να ζήσουμε δόξες παλιών καλών μαφιόζων. Δεν κατάλαβα ποτέ πώς συμφιλιώθηκε η αγάπη μου για το είδος των γκάνγκστερ με το φεμινισμό μου. Σε αυτές τις ταινίες οι γυναίκες εμφανίζονται ελάχιστα, ετοιμάζουν μακαρόνια με κόκκινη σάλτσα, συχνά τρώνε και ξύλο…

Θυμάμαι πάντα τον εαυτό μου (ψέματα, όχι πάντα – από τότε που ήμουν έφηβη, κι απέκτησα εμμονές με διάφορα πράγματα) να ενθουσιάζεται στο τέλος της χρονιάς, επειδή είναι Χριστούγεννα κι αυτό…

Στην εποχή της παντοκρατορίας του internet, το εύρος της επικαιρότητας ορίζεται με γνώμονα το εύρος του κοινωνικού διαλόγου που αναπτύσσεται στα διαδικτυακά καφενεία – τα social media δηλαδή. Οι πιο…

Όποιος μεγάλωσε στις εποχές των late ’90s/early ’00s και είχε το μικρόβιο του υπερφυσικού (ας μην ξεχνάμε πως εκείνη την εποχή μεσουρανούσαν τα X-Files), σίγουρα είχε βρει καταφύγιο στις σελίδες…

«Αλήθεια θα το κάνεις;»   Η Πηνελόπη είχε πάθει ένα τεράστιο σοκ όταν της είχα πει για την Εβελίνα.  «Ε, το σκέφτομαι» της είπα.  Δεν της άρεσε.  «Εσύ δεν τους έκραζες;»…