«…Ο ανεμιστήρας δεν είναι ένα ακόμα απλό αντικείμενο ευρείας και εξειδικευμένης χρήσης. Όχι πως υπάρχουν γενικότερα «απλά» αντικείμενα. Κανένα αντικείμενο δεν υπάρχει που να μην μπορεί να γίνει κάτι ή…
(Το Α΄ Μέρος εδώ) Κι ο καιρός συνέχιζε να περνά με επιδεικτικά αργούς ρυθμούς και μαζί οι εξαντλητικοί, δαιδαλώδεις λογισμοί που τον βάραιναν, αυξάνονταν κι άλλο και τον ακινητοποιούσαν. Είχαν…
Έφτασε κι ο καιρός που ήθελε να ξεκινήσει να γράφει εκείνο το βιβλίο που πάντα το σχεδίαζε, όμως τα λεφτά του στέρευαν και θα είχε πρόβλημα επιβίωσης πιθανότατα μέχρι πριν…
Αυτό το μάθημα πάντα το έπαιρναν πολλά άτομα γιατί ήταν φαίνεται ενδιαφέρον και πρέπει οι καθηγητές να έβαζαν και καλούς βαθμούς στο τέλος. Τους είχε εντοπίσει μέσα στο πλήθος των…
Κάθονταν εκεί έξω απ’ τη μικρή αυλή, χάμω στο μαλακό χώμα, με την πλάτη στραμμένη στο σπίτι πίσω, έτσι αφημένο να στέκει εκεί μονάχο του. Ο γέρος είχε απλώσει το…
Το γραφείο δε βρισκόταν πολύ μακριά. Εκεί θα γινόταν και η αλλαγή του χρόνου. Όπως πάντοτε, έτσι και φέτος είχε έρθει η ώρα να επιτελέσει ένα απλό, όσο και καθοριστικό…
Μόνος, στην αίθουσα ανακρίσεων, στεκόταν όρθιος και τους περίμενε, παρότι υπήρχαν παντού άδειες καρέκλες, γύρω απ’το μεγάλο μαύρο τραπέζι. Ήταν οι ίδιοι που τον είχαν πετάξει στο κρατητήριο πιο πριν….
Τα παιδιά και σήμερα, όπως κάθε μέρα άλλωστε, θα πήγαιναν να παίξουν στο γρασίδι μπάλα. Πεντέμισι το απόγευμα είναι μια καλή ώρα για να παίξεις στον απέραντο κάμπο. Τόσο αργά…
Ο κύριος Π. ζούσε σε μια τρύπα τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Μέσα σ’ αυτό το «σπίτι» είχε φτιάξει και την οικογένειά του. Η κυρία Π. Και τα τρία…