Τέλειωσε χθες η πρώτη φάση του Euro 2016. Η επιλογή αφενός των 24 ομάδων και αφετέρου της πρόκρισης των 16 από αυτές είναι λίγο τολμηρή, αλλά βοηθάει στο σημαντικότερο συστατικό στοιχείο της απόλαυσης του ποδοσφαίρου: στο στοιχείο της γραφικότητας. Μέχρι τώρα βλέπουμε ένα σχετικά μέτριο τουρνουά αλλά δεν μας χάλασε κιόλας, καθώς είναι γεμάτο εκπλήξεις.
OMIΛΟΣ Α
«Δεν θα γίνεις Αλβανός ποτεεέ, Ελληνααά…Ελληνααά»
Δεν ξέρω αν ακούστηκε κάπου στα Τίρανα αυτή η παραλλαγή του ελληνικού πρωτοχρυσαυγίτικου συνθήματος. Αυτό που ξέρω είναι ότι, αν με εντυπωσίασε κάποια ομάδα από τον πιο βαρετό όμιλο, ήταν η Αλβανία, παρότι αποκλείστηκε.
Κατά τα άλλα, η Γαλλία δεν εντυπωσίασε, αλλά τη στηρίζω ως την πλέον πολυπολιτισμική εθνική ομάδα και ως τη δεύτερη αγαπημένη μου γενικά. Ούτως ή άλλως παίζει να έχει το καλύτερο υλικό όλης της διοργάνωσης. Ίσως της λείπει μια αλητεία τύπου Frank Leboeuf στην άμυνα. Λείπει γενικά ένας παίκτης που έχει όνομα και κορμοστασιά μοσχαριού.
Οι Ρουμανιοελβετίες είναι πιο βαρετές και από μεσημεριανή παρακολούθηση του ΑΝΤ1. Η πρώτη αποκλείστηκε τώρα, η δεύτερη θα αποκλειστεί μέσα στο Σ/Κ. #παραιτηθείτε.
ΟΜΙΛΟΣ Β
O δεύτερος όμιλος μου άρεσε πολύ, όπως και οτιδήποτε στο οποίο βγαίνει πρώτη η Ουαλία. Δύο νίκες με Σλοβακία και Ρωσία και μια ήττα με ανατροπή στο 90′ από τους Άγγλους. Η καλύτερη επίθεση της διοργάνωσης μαζί με την Ουγγαρία. Κάτι δεν πάει καλά με αυτό που έστησε ο Πλατινί.
Στη δεύτερη θέση, η πολυαγαπημένη μου Αγγλία. Γκέλα στην πρεμιέρα με τη Ρωσία. Νίκη με το ζόρι και με ανατροπή κόντρα στην Ουαλία. Και πάνω εκεί που λες ότι με την ανατροπή θα αλλάξει η ψυχολογία και θα γυρίσει η ρέντα 50 χρόνων, έρχεται και σου σκάει το Χ με τη Σλοβακία. Και σκέφτομαι ότι, αν κέρδιζε σε αυτό το ματς με 2-0 με ένα γκολ στην αρχή κάθε ημιχρόνου, ως όφειλε, εμείς θα ήμασταν σήμερα λίγο λιγότερο οπαδοί της.
Στην 3η θέση η Σλοβακία που ανήκει στις χώρες-δορυφόρους του Σόιμπλε και έχει 4-5 skinhead στην εντεκάδα της. Ελπίζω να αποκλειστεί όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Τελευταία η Ρωσία, για την οποία δεν θέλω να μιλήσω, γιατί λένε ο νεκρός δεδικαίωται. Ας δούμε τι λένε οι άνθρωποι που τον ήξεραν.
– Δεν φαινόταν ρε παιδί μου ο άνθρωπος ότι είχε πρόβλημα. Μια χαρά χαμογελαστός, μας χαιρέταγε πάντα. Μόνο άκουγε μια περίεργη μουσική όταν καθόταν σπίτι του. Σατανικά πράγματα. Και γύριζε πολύ τις νύχτες. Θα είχε μπλέξει με ναρκωτικά.
– Μα πέθανε από βαθιά γεράματα. Γαλήνιος στα 98 του.
– Από το χασίς ξεκινάνε όλοι και είδες που καταλήγουν.
ΟΜΙΛΟΣ Γ
Ο τρίτος όμιλος δεν ήταν και άσχημος. Η Γερμανία πήρε –όχι και τόσο χαλαρά– την πρόκριση, βασισμένη κυρίως στη μετριότητα των υπολοίπων. Ο Λεβ, παρότι έχει πάρει ήδη ένα Μουντιάλ, δεν έχει ακόμα ιδιαίτερη αυτοπεποίθηση ως προπονητής και τσεκάρει συνεχώς αν είναι μυρωδιάς.
Δεύτερη θέση για την Πολώνια, η οποία στο ματς με τη Γερμανία αντιστάθηκε με όσα μέσα είχε. Και αυτό της το ξαναναγνωρίζουμε. Πήρε αρκετά επαγγελματικά νίκες με Ουκρανία και Β. Ιρλανδία και δεν έφαγε ούτε γκολ. Αν ήταν στην Ελλάδα, δεν θα έπαιρνε αδειοδότηση και θα έπαιζε στη θέση της ο ΠΑΣ Γιάννενα.
Στην τρίτη θέση η Βόρειος Ιρλανδία που έχει ίδιο στυλ παιχνιδιού, ίδια ονόματα, ίδιους οπαδούς με την Ιρλανδία αλλά, όπως κάθε Βόρειος, έχει έναν στυγνό δικτάτορα που δεν αφήνει τον λαό του να αναπνεύσει και πετάει στα σκυλιά όσους τον αμφισβητούν και αποτελεί γενικά απειλή για την παγκόσμια ειρήνη και σωζόμαστε που τα πυρηνικά του είναι πολύ παλιάς τεχνολογίας για να ανησυχούμε. Για την Ελισάβετ λέω.
Για τη φιλοναζιστική κυβέρνηση της Ουκρανίας δεν λέω τίποτα. Δεν σας χάλασε.
ΟΜΙΛΟΣ Δ
Κροατία πρώτη θέση με Perisic και Mondric να βγάζουν μάτια, όχι μόνο ως φυσιογνωμίες ταινίας του Κοστουρίτσα. Παίξτε τη να φτάσει τελικό και θα με θυμηθείτε.
Η Ισπανία τόσο καιρό μας κούραζε, τώρα αρχίζει να κουράζεται και η ίδια. Βγήκε δεύτερη, έπεσε σε δύσκολο ταμπλό. Έχει και αυτονομιστή Πικέ που κάνει κωλοδάχτυλο την ώρα της ανάκρουσης του εθνικού ύμνου της ομάδας του, κάτι που με έκανε να κοιτάξω από την αρχή τα χέρια του Τσίπρα σε κάθε φωτογραφία που βγαίνει χαμογελαστός με τον Γιουνκέρ.
Τρίτη θέση και αποκλεισμός για την Τουρκία που όμως έχει την παλιά καλή εικόνα του προπονητή που είναι στα όρια εμφράγματος καθόλη τη διάρκεια του παιχνιδιού και κατεβάζει ό,τι βρισιές έχει στο κεφάλι του.
Τέταρτη η Τσεχία, ακόμα μια απογοήτευση από την πάλαι ποτέ Τσεχουγγαρία του Φέρετς Πούσκας και του Πάβελ Νέντβεντ.
ΟΜΙΛΟΣ Ε
Εδώ είχαμε παλιά καλή ιταλική σχολή που παίρνει αποτελέσματα από ημίχρονο και μετά τρώει χρόνο μέχρι να τελειώσει το ματς. Ό,τι είναι για τους Βραζιλιάνους ένα ανάποδο ψαλιδάκι του Ρομάριο ή ένα τακουνάκι του Ροναλντίνιο, είναι για τους Ιταλούς ο ψευτοτραυματισμένος Κιελίνι που ουρλιάζει μετά από χαλαρό τάκλιν του αντιπάλου ή ο Ιμόμπιλε που πάει να καλύψει την μπάλα στο κόρνερ και κερδίζει 8 λεπτά και 14 συνεχόμενα πλάγια. Έκατσε με Ισπανούς στους 16 και εμείς τη στηρίζουμε χωρίς δεύτερη σκέψη, για να ξεπλυθεί η ντροπή του τελικού του προηγούμενου Euro. Παίζει να είναι το φαβορί της διοργάνωσης.
Δεύτερο το Βέλγιο που είναι η κλασική ομάδα που, αν της δώσεις χώρο, θα κάνει παπάδες. Αλλά δεν θα της δώσεις χώρο και άρα δεν θα κάνει παπάδες. Ωστόσο με Ντε Μπρούιν, Λουκάκου και Αζάρ μπροστά δεν είναι να τους ξεγράψεις κιόλας.
Τρίτη θέση για τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας που εκμεταλλεύτηκε ότι χαλάρωσε λίγο η Ιταλία, όταν άκουσε το σκορ στο άλλο ματς. Διάφοροι τσεκουράδες με ονόματα super καθαριστικών μπάνιου ή μαγαζιών που πουλάνε λάστιχα αυτοκινήτου σε κάποια επαρχία του Ντιτρόιτ. Πολύ συμπαθητική ομάδα, αλλά όσο και αν λατρεύει κανείς τον Τζόις και την Guinness, δεν θα πόνταρε κιόλας πάνω της.
Η Σουηδία δεν ήταν κακή ομάδα. Ίσως να ήταν η καλύτερη τέταρτη, πράγμα που πρέπει να βάλει σε σκέψεις την UEFA, μήπως αποφασίσει στο επόμενο Euro να περνάνε πρώτοι, δεύτεροι, τρίτοι και οι 2 δύο καλύτεροι τέταρτοι.
ΟΜΙΛΟΣ ΣΤ
Ο πιο σεφερλίδικος όμιλος της διοργάνωσης. Η φάση ήταν και λίγο μεσημεριανή χαλαρή ταινιούλα που παίζει το Σάββατο το μεσημέρι στο MEGA. Τα κωλόπαιδα του σχολείου που ήταν απόλυτα φαβορί την έφαγαν στο τέλος από τους νέρντουλες Ισλανδούς. Σίγουρα στο τέλος θα τσαντίστηκε πολύ ο πατέρας του αρχηγού των κωλόπαιδων, που είναι στρατιωτικός και πήρε από το αυτί τον γιο του, Κριστιάνο Ρονάλτνο.
Η Ουγγαρία θυμήθηκε τις παλιές δόξες της πάλαι ποτέ Αυστροσλοβακίας και πέρασε πρώτη. Τίμιος ο Ντζόυτζακ, κλασική επιλογή στα Manager του 2010 και κλασική μύτη από Commedia dell’arte και έργο του Goldoni. Επιβεβαίωσε αυτό που λένε για όσους έχουν μεγάλες μύτες. Ότι δεν κάνουν για πρωθυπουργοί σε κυβερνήσεις συνεργασίας.
Δεύτερη θέση για την πιο τίμια ομάδα της διοργάνωσης και №1 προορισμός, αν κάποιος μου χάριζε τώρα ένα ταξίδι σε όποιο μέρος του πλανήτη επέλεγα. Αήττητη, με ισοπαλίες κόντρα σε Πορτογαλία και Ουγγαρία και νίκη κόντρα στην Αυστρία. Ένας ακόμα λόγος για να κλαίμε όσοι χάσαμε τη συναυλία των Sigur Rós. Κάποιοι εντυπωσιάζονται με τη μετακίνηση του 5% του πληθυσμού της χώρας στη Γαλλία. Εμείς ξέρουμε όμως τι γίνεται στο Ίλιον και στο πάρκο Τρίτση σε κάθε Φεστιβάλ της ΚΝΕ.
Η Πορτογαλία είναι η Βραζιλία, αν η Βραζιλία δεν είχε 5 Παγκόσμια Κύπελλα. Μια ζωή στη μιζέρια του μισοφαβορί-μισοαουτσάιντερ που δεν τα καταφέρνει ποτέ. Πέρασε ως τρίτη με 3 ισοπαλίες σε όμιλο με Ουγγαρία, Ισλανδία και Αυστρία και το χάρηκε κιόλας. Μετά το τελευταίο της ματς δε, σίγουρα οι παίχτες της έφυγαν τρικάβαλο με παπάκια για να πάνε να φάνε σάντουιτς από το Αυθεντικόν.
Τέταρτη η Αυστρία που θα έπρεπε να ντρέπεται που δεν σεβάστηκε τις παρακαταθήκες της πάλαι ποτέ Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας με τους δύο τελικούς σε Παγκόσμια Ευρωπαϊκά Κύπελλα και τα δύο Παγκόσμια Νόμπελ Ευρεσιτεχνίας. Θα έπρεπε να ντρέπεται ο κύριος Αρναούτοβιτς.
Social Links: