Η βιομηχανία των anime παρά το γεγονός πως παράγει έναν τεράστιο όγκο έργων, άλλοτε ποιοτικών και άλλοτε όχι, ακόμα δεν έχει αναγνωριστεί τόσο όσο της αξίζει σε σχέση με το δυτικό αδερφάκι της (τη βιομηχανία των animated films και τηλεοπτικών σειρών).
Πέρα από κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις όπως το studio Ghibli που ανάγκασε ακόμα και τους αμερικανοθρεμμένους να παραδεχθούν την ιαπωνική αισθητική, θα λέγαμε πως ακόμα κινούμαστε στα πλαίσια ενός ψιλό underground fanbase (που βέβαια αριθμεί δεκάδες εκατομμύρια θαυμαστών/τριων).
Οπότε, επειδή μας αρέσουν αρκετά τα anime, ακολουθεί μια λίστα με τα 10 καλύτερα της δεκαετίας. Προφανώς δεν συμπεριλαμβάνονται ταινίες αλλά ούτε και anime που ξεκίνησαν πριν το 2010 και απλώς συνέχισαν με καινούργιες σεζόν μέσα στη δεκαετία.
- Durarara!!! (2010-2016)
Darasu darasu biru yo
Αυτή η συμπαθέστατη σειρά που έσκασε ακριβώς στις αρχές του 2010 είναι ίσως μια από τις πιο ασυνήθιστες του είδους κατευθείαν από το μυαλό του Ryohgo Narita που μερικά χρόνια πριν μας έδωσε το Baccano!.
Πέρα από την ανεξήγητη αγάπη του για τα θαυμαστικά και τα σημεία στίξης γενικότερα, μέσα από το Durarara!!! μας έδωσε μια πολύ δυνατή ιστορία που έχει μεν τα κλασσικά κλισέ, μια παρέα εφήβων που ανακαλύπτει τον κόσμο, ένα ρομάντσο, ένας κακός που γίνεται σύμμαχος κλπ κλπ. αλλά κατάφερε επίσης να κάνει και μια έξοχη χρήση των plot twists σε σημείο που στη μέση κάθε σεζόν γινόταν το καμός.
Η ιστορία ξεκινάει σχετικά νορμάλ, με μια παρέα τριών εφήβων που πρόσφατα μετακόμισε σε μια από τις φανταχτερές συνοικίες του Τόκιο να προσπαθεί να ανακαλύψει τα μυστικά της και παράλληλα να μπλέκει σε wacky περιπέτειες. Κάπου ( δεν θα spoilarw) μπαίνει και το μεταφυσικό, σχεδόν με τα μπούνια, στη φάση και φυσικά chaos ensues. Καταλήγουμε να έχουμε πολεμικές τέχνες, συμμορίες με εφήβους, αρχαίες κατάρες και αρκετές κωμικές στιγμές.
Ένα από τα πράγματα που έκανε καλά και μέχρι τότε δεν ήταν πολύ της μόδας (ούτε τώρα είναι) ήταν η εναλλαγή κάθε επεισοδίου στην οπτική ενός διαφορετικού χαρακτήρα. Η σειρά περιστρέφεται, κυρίως, γύρω από 11 χαρακτήρες (τύπου Rashomon) και κάθε επεισόδιο ακολουθεί την οπτική γωνία κάποιου άλλου εξηγώντας στη πορεία πως μπλέκεται ο ένας με τον άλλον, καταλήγοντας στο τέλος να μπλέκονται όλοι μαζί.
Με 2 σεζόν και συνολικά 62 επεισόδια αξίζει μια ευκαιρία, αφού φυσικά είναι στα 10 καλύτερα anime της δεκαετίας.
- One Punch Man (2015-??)
Having an overwhelming power is boring as hell
Οκ, ποιος δεν ξέρει ήδη τον Saitama? Ε, κανείς ή βασικά όλοι, δεν ξέρω ποιο είναι πιο σωστό. Νομίζω 2 αρνήσεις κάνουν μια κατάφαση ή κάτι τέτοιο.
Τέλος πάντων, το 2015, είχαμε μια ακόμη προσθήκη στο πάνθεον των πιο δυνατών χαρακτήρων anime δίπλα στον Goku, τον Naruto και τον Ichigo με τη διαφορά πως όντως αυτός ο χαρακτήρας ήταν overpowered as fuck. Όπως μαρτυρά και ο τίτλος το One Punch Man είναι η ιστορία ενός μεσήλικα «ήρωα» που μπορεί να εξοντώσει τους εχθρούς του μόνο με μια μπουνιά. Δεν έχει σημασία αν οι εχθροί είναι άνθρωποι, ζόμπι, εξωγήινοι, ρομπότ ή ό,τι άλλο, μόλις φάνε το μπουκέτο διαλύονται. Πόσο ενδιαφέρουσα όμως μπορεί να είναι μια σειρά όπου ο πρωταγωνιστής είναι ήδη σε god mode και ξέρεις εκ των προτέρων ότι ένας από τους βασικούς μηχανισμούς πλοκής σε όλα τα shounen anime, δηλαδή η σταδιακή πρόοδος του χαρακτήρα, έχει πάει περίπατο?
Λοιπόν μπορεί να είναι αρκετά ενδιαφέρουσα. Όχι τόσο γιατί παρακολουθείς την εξέλιξη του ήρωα αλλά κυρίως γιατί κάνει πολύ καλή χρήση των side characters και ταυτόχρονα προσπαθεί και καταφέρνει να αποδομήσει όλα τα βαρετά κλισέ, πάντα με έναν κωμικό τρόπο, που έχουμε συνηθίσει. Δεν είναι κάτι που βλέπεις με αγωνία αλλά κάτι που βλέπεις για να ξαλαφρώσεις και σου προκαλεί πολλές στιγμές γέλιου. Η πρόοδος του κεντρικού χαρακτήρα αντικαθίσταται από την πρόοδο των υπολοίπων χαρακτήρων οι οποίοι προσπαθούν μανιωδώς να φτάσουν το επίπεδο του πρώτου, καταλήγοντας φυσικά οι ίδιοι σε υπαρξιακά αδιέξοδα αφού δεν τα καταφέρνουν ποτέ.
Περιμένουμε την 3η σεζόν η οποία μάλλον θα βγει μέσα στην άνοιξη του 2020.
- Mob Psycho 100 (2016-2019)
You wouldn’t like me when I’m angry
Στο ίδιο σχεδόν πλαίσιο με το One Punch Man μας ήρθε ένα χρόνο μετά το Mob Psycho. Η ιστορία ενός συνεσταλμένου πιτσιρικά με ψυχικές δυνάμεις over 9000. Πάλι στα πλαίσια της παρωδίας και της αποδόμησης των κλασικών κλισέ, το Mob είναι ουσιαστικά η ιστορία ενός υπερβολικά δυνατού esper (όσοι έχουν ψυχικές, τηλεκινητικές, τηλεπαθητικές κλπ κλπ δυνάμεις) που απλώς θέλει να είναι ένα κανονικό παιδί και να ζήσει ως φυσιολογικός μαθητής γυμνασίου. Στην πορεία μπλέκει με έναν κομπογιαννίτη εξορκιστή και κατά λάθος βρίσκεται σε διάφορες περιπέτειες. Πάλι, η πλοκή δεν είναι αυτή που ακριβώς σε κρατάει όπως και στην περίπτωση του κυρίου πιο πάνω. Αντ’ αυτού εκείνα που κερδίζουν στην προκειμένη, είναι οι «δεύτεροι» χαρακτήρες, πάλι παρωδίες γνωστών κλισέ στα anime του είδους και φυσικά η αξιαγάπητη προσωπικότητα του πρωταγωνιστή που φαίνεται να είναι συνεχώς σε mood “ δεν θέλω να βρίσκομαι εδώ, πώς έμπλεξα πάλι έτσι” θυμίζοντας μας πως ακόμα και αν έχει υπερδυνάμεις ένας introvert είναι πάντα ένας introvert.
Με 25 επεισοδιάκια ό,τι πρέπει για binge watching.
- Fate/ Zero (2011-2012)
We get the world we deserve
Πρόκειται για το prequel του Fate/Stay/Night και ίσως για την καλύτερη μεταφορά της σειράς τίτλων Fate.
Σε έναν κόσμο όπου διάφοροι μάγοι καλούν τα πνεύματα αρχαίων πολεμιστών για να συμμετάσχουν σε μια μάχη μέχρι θανάτου με τελικό έπαθλο την πραγματοποίηση οποιασδήποτε ευχής του νικητή, το Fate/Zero μας έδωσε μια από τις πιο σκοτεινές και αήθεις ιστορίες που έχουμε δει.
Πολύ δυνατές και ωμές σκηνές μάχης, ένα ρόστερ πρωταγωνιστών όπου κανείς δεν μπορεί για να κανένα λόγο να χαρακτηριστεί ως αρχετυπικά «καλός» όλοι οι χαρακτήρες κινούνται σε μια αρκετά γκρι ηθική περιοχή (έως και κατάμαυρη).
Ο πρωταγωνιστής, ο πατέρας του πρωταγωνιστή του Fate/Stay/Night είναι ένας επαγγελματίας εκτελεστής όπου θέλει μεν το τελικό έπαθλο για ανιδιοτελείς λόγους αλλά παρόλα αυτά δεν διστάζει καθόλου να σκοτώσει όλους τους αντιπάλους του. Οι αντίπαλοι λοιπόν, δηλαδή το υπόλοιπο καστ των χαρακτήρων είναι αρκετά πολυδιάστατοι, ο καθένας με τους δικούς του λόγους και στόχους, άλλοι ευγενείς και άλλοι καθόλου. Είναι όμως ακριβώς αυτοί οι πολυδιάστατοι χαρακτήρες που δίνουν βάθος και βαρύτητα στην πλοκή καθώς είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντες και όσο προχωράει η ιστορία προχωράει και η εξέλιξη των χαρακτήρων.
Πρόκειται για μια αρκετά σκοτεινή και ωμή ιστορία η οποία δεν χαρίζεται και δεν σου εγγυάται κανείς ότι ο αγαπημένος σου χαρακτήρας(όποιος και να είναι) δεν θα πεθάνει στο τέλος.
Μιλάμε για έναν διαγωνισμό που έχει νικητές παρά μόνο χαμένους.
- Attack on Titan ( 2013-??)
Om nom nom nom nom
Ίσως από τα δημοφιλή της δεκαετίας το Attack on Titan πέτυχε κάτι που είχε να γίνει από τον καιρό του Berserk.
Μας έδειξε πάλι μια πάρα πολύ ωμή και υπαρξιστική προσέγγιση για το πόσο χάλια δημιούργημα είναι ο άνθρωπος. Παράλληλα δοκίμασε ακραία τα νεύρα μας υποβάλλοντας τους χαρακτήρες του σε έναν συνεχή εξευτελισμό με μερικούς από τους βίαιους θανάτους και βασανισμούς που έχουμε δει, πάλι από την εποχή του Berserk. Δεν ξέρω αν είναι κάποιο cultural thing αλλά αρχίζω να έχω την αίσθηση μετά από πολλά χρόνια anime και manga ότι οι Ιάπωνες φίλοι μας έχουν πολύ διαφορετική αντίληψη για την ανθρώπινη «φύση» από μας τους «δυτικούς».
Η ιστορία είναι αρκετά ενδιαφέρουσα και σχετικά πρωτότυπη. Βρισκόμαστε σε κάποιου είδους steampunk post apocalyptic μεσαιωνικό/φεουδαρχικό κόσμο όπου είναι χωρισμένος από 3 ομόκεντρα κυκλικά τείχη. Στη μέση ζουν οι βασιλιάδες, στον πρώτο εξωτερικό τοίχο, οι ευγενείς και πάει λέγοντας. Στον τελευταίο ζει η πλέμπα και φυσικά ο πρωταγωνιστής μας. Έξω από τους τοίχους ζουν ανθρωπόμορφοι γίγαντες που σκοπό έχουν να εξαφανίσουν την ανθρωπότητα, συνήθως τρώγοντας την.
Προφανώς γίνεται μια μαλακία και σπάει ο εξωτερικός τοίχος και η πλέμπα γίνεται σνακ για τους γίγαντες. Κάπως έτσι ξεκινάει το ταξίδι εκδίκησης του πρωταγωνιστή μας για να εξαφανίσει τους γίγαντες και να σώσει την ανθρωπότητα.
Το σχέδιο του Attack on Titan είναι από τα πιο ρεαλιστικά που έχουμε δει εδώ και καιρό, μέχρι και οι ανθρωπόμορφοι γίγαντες μοιάζουν αρκετά ρεαλιστικοί σε σημείο όπου θα μπορούσες να φανταστείς να υπάρχουν στην πραγματικότητα.
Το αίμα χύνεται με κουβάδες και οι χαρακτήρες ξεκληρίζονται με ρυθμό Red Wedding, αλλά εμφανίζονται συνεχώς καινούργιοι οπότε μην ανησυχείτε θα έχετε πάντα έναν αγαπημένο χαρακτήρα, γιατί η αλήθεια είναι πως ο κεντρικός χαρακτήρας είναι λίγο θύμα. Fan fact: η σειρά απαγορεύτηκε σε Κίνα και Κορέα γιατί θεωρείται πως προάγει υπόρρητα πολιτικά μηνύματα. Τσεκάρετε, αξίζει αρκετά.
- Re:Zero-Starting life in another world (2016-??)
Groundhog day
Το 2012 είχαμε την αναβίωση ενός είδους που σχεδόν είχαμε ξεχάσει, τα λεγόμενα Isekai. Συνοπτικά τα Isekai είναι το είδος όπου ο πρωταγωνιστής ξυπνάει ανεξήγητα σε έναν καινούργιο κόσμο, συνήθως κάποιο high fantasy setting και προσπαθεί να ταιριάξει.
Γενικώς από αυτό το είδος, είχαμε δει όλες τις πιθανές εκδοχές (που είναι πάρα πολλές δεν θα κάτσω να τις γράψω) και είχαμε βαρεθεί λίγο, μέχρι που έφτασε το Re:Zero που μας έδωσε ένα αρκετά πρωτότυπο format.
Ο πρωταγωνιστής βρίσκεται λοιπόν σε έναν καινούργιο κόσμο, ανεξήγητα, έναν κόσμο με μαγεία, τέρατα και τα γνωστά οκ, η μόνη διαφορά είναι πως πλέον έχει την δυνατότητα όποτε πεθαίνει να επιστρέφει σε προηγούμενο χρονικό σημείο κάποιες ώρες πριν πεθάνει. Σαν να έχει κάποιο save point το οποίο κάθε φορά προχωράει ανάλογα με την «πρόοδό» του στον κόσμο.
Μια αρκετά πρωτότυπη χρήση του θανάτου ως μηχανισμού πλοκής και φυσικά όπως καταλαβαίνετε, ο πρωταγωνιστής πεθαίνει πολύ και αρκετά επώδυνα κάθε φορά.
Εκ πρώτης όψεως το anime φαίνεται αρκετά ανάλαφρο, σε αυτό βοηθάει και το σχέδιο των χαρακτήρων που έχει αρκετά πιο ζωηρά χρώματα και αρκετοί χαρακτήρες έχουν «χαριτωμένα» χαρακτηριστικά, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα αρκετά σκοτεινό anime που πάλι, ω τι έκπληξη, φαίνεται να δοκιμάζει τους χαρακτήρες του, ειδικά τον πρωταγωνιστή, σε κάθε ευκαιρία.
Περιμένουμε την καινούργια σεζόν τον Απρίλιο. Μέχρι τότε κυκλοφορεί πάλι η πρώτη σεζόν σε επεισόδια των 45 λεπτών με καινούργιο υλικό που έλειπε το 2016. Ψαχτείτε
- Bungou Stray Dogs (2016-2019)
Wealth is a nightmare, with each coveted thing we buy, we lose a thing we dream about
Σπάνια βλέπουμε κάποιο καλό noir anime και ακόμα πιο σπάνια ένα noir που μπλέκει και πολλά στοιχεία δράσης με υπερδυνάμεις κλπ κλπ. Από τα εκατοντάδες που έχουν βγει ανά καιρούς μπορώ να σκεφτώ ίσως 5 ή 6 καλά του είδους.
Ε λοιπόν το Bungou Stray Dogs είναι ένα από αυτά.
Είναι η ιστορία ενός οργανισμού κάποιων , ας πούμε, ντετέκτιβ όπου όλοι έχουν μια υπερδύναμη η οποία συνήθως βασίζεται σε γνωστούς συγγραφείς του 19ου και του 20ου αιώνα (ναι ακούγεται αρκετά περίεργο) και αναλαμβάνουν να λύσουν υποθέσεις ή να κονταροχτυπηθούν με αντίστοιχες εγκληματικές οργανώσεις.
Αρκετά κλασσικό format όμως η ποικιλία των χαρακτήρων και των δυνάμεων τους που εμφανίζονται το ανεβάζει αρκετά επίπεδα.
Ένα ακόμα δυνατό σημείο είναι η κωμική διάσταση της σειράς που παρότι φαινομενικά σοβαρή δεν διστάζει πολλές φορές να σπάσει την «ένταση» με κάποιο αστείο τρόπο, ο οποίος ακροβατεί μεταξύ black humor και slapstick comedy.
Επίσης οι κεντρικοί χαρακτήρες είναι αρκετά ενδιαφέροντες και όσον αφορά το βάθος και την εξέλιξη τους αλλά και όσον αφορά τις μεταξύ τους σχέσεις, οι οποίες με την σειρά τους είναι μια από τις κινητήριες δυνάμεις της σειράς.
- Psycho Pass (2012-2019)
Minority Report but done right
Επιτέλους φτάνουμε στην τελική 3αδα.
Λοιπόν, το Psycho Pass είναι γαμάτο. Είναι ακριβώς αυτό που θα περίμενε κανείς αν το Minority Report γινόταν σειρά.
Η ιστορία είναι σχεδόν η ίδια με μικρές διαφοροποιήσεις. Βρισκόμαστε σε ένα δυστοπικό μέλλον όπου οι άνθρωποι κατατάσσονται σε φυσιολογικοί ή εν δυνάμει εγκληματίες ανάλογα με τις βιομετρικές τους μετρήσεις.
Το όριο για είσαι φυσιολογικός είναι το 100, αν είσαι πάνω από αυτό φυλακίζεσαι. Δεν χρειάζεται να έχεις κάνει κάτι, μπορείς απλώς να έχεις άγχος ή στρες και αυτό να προκαλεί την «ένταση» στις μετρήσεις σου αλλά παρόλα αυτά τρως πακέτο.
Σε μια κοινωνία λοιπόν όπου είναι προαποφασισμένο ποιος είναι εγκληματίας και ποιος όχι, η δουλειά της Αστυνομίας είναι «προληπτική» δηλαδή συλλαμβάνει αυτούς που δεν έχουν κάνει κάτι (και μπορεί να μην κάνουν ποτέ) πριν το κάνουν.
Η πρώτη σεζόν μας δίνεται μέσα από τα μάτια μιας πρωτάρας ντετέκτιβ που αναγκάζεται κατά τη διάρκεια της θητείας να αμφισβητήσει αυτό το δυστοπικό «πανοπτικόν» πάνω στο οποίο είναι χτισμένη η κοινωνία, μαζί της και εμείς.
Συν τοις άλλοις καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν πέρα από τα υπερπροφανή πολιτικοκοινωνικά μηνύματα κάνουμε και ένα ταξίδι στα βάθη της ανθρώπινης συμπεριφοράς και βλέπουμε μερικές από τις πιο άρρωστες συμπεριφορές που έχουμε δει στην οθόνη, από την εποχή του Se7en.
Πρόκειται πραγματικά για ένα ταξίδι στην άβυσσο του ανθρώπινου μυαλού και πάλι πίσω, όπου οι κοινωνικοί κανόνες και οι ηθικές νόρμες πάνε περίπατο.
Το συνιστώ ανεπιφύλακτα γιατί πρόκειται για αριστούργημα.
- My Hero Academia (2014-??)
Go Plus Ultra
Μετά από εκατοντάδες ώρες που έχω σπαταλήσει βλέποντας shounen anime και μετά την κατρακύλα του One Piece και των υπόλοιπων τιτάνων του είδους αποφάσισα να παρατήσω το συγκεκριμένο είδος.
Μέχρι που έσκασε το My Hero Academia και αναγκάστηκα να παραβώ τον όρκο μου.
Αρκετά basic εκ πρώτης όψεως, εκτυλίσσεται σε έναν κόσμο όπου όλοι οι άνθρωποι έχουν κάποιου είδους υπερδύναμη και αρκετοί από αυτούς την χρησιμοποιούν για να γίνουν υπερήρωες. Ο πρωταγωνιστής μας έχει γεννηθεί χωρίς κάποια δύναμη, αλλά στην πορεία της σειράς αποκτά μια και ξεκινά το ταξίδι του προς την υπερηρωοσύνη. Βαρετό, ναι; Λάθος.
Το My Hero Academia παίρνει το πιο βαρετό και κουρασμένο είδος και το φέρνει τούμπα. Όλοι οι χαρακτήρες είναι συμπαθέστατοι, οι μάχες είναι τρομερές και το ταξίδι του πρωταγωνιστή προς την πλήρη κατάκτηση της δύναμης του είναι γεμάτο δυσκολίες και εντάσεις. Δεν πρόκειται για το κλασικό «όποτε στριμώχνεται ο πρωταγωνιστής ξεκλειδώνει νέα δύναμη» αλλά περισσότερο με το ότι έχει ήδη μια δύναμη την οποία προσπαθεί να διαχειριστεί. Ποιος να φανταζόταν ότι με έναν τόσο απλό μηχανισμό πλοκής θα είχαμε κάτι τόσο καλό.
Δεν είναι ιδιαίτερα ενήλικη σειρά, όμως έχει και αυτές τις στιγμές (λίγες γαρ) που δένουν πάρα πολύ άρτια με τα υπόλοιπα κομμάτια. Πέρα από όλα τα υπόλοιπα είναι ίσως και η καλύτερη προσπάθεια μέχρι στιγμής από κάποιο anime/manga να μπει στο superhero game και βασικά νομίζω τα πηγαίνει πολύ καλά. Με την 4η σεζόν να βρίσκεται σε εξέλιξη, είναι μια καλή στιγμή να το τσεκάρετε.
- Hunter X Hunter ( 2011-2014)
Are you even trying, bro?
Λοιπόν, οκ, ό,τι και να πω γι’αυτό είναι λίγο.
Νομίζω πως πέρα από το καλύτερο της δεκαετίας είναι μάλλον και το καλύτερο anime όλων των εποχών, καλύτερο από το Berserk ή το Fullmetal Alchemist.
Είναι το anime που όντως μας έδειξε τι πάει να πει σοβαρή πλοκή, πρόοδος χαρακτήρων, που μας έδειξε ότι μπορεί κάθε σεζόν να έχει τελείως διαφορετικό περιεχόμενο, το anime που μας ξεβλάχεψε θα έλεγα.
Όλοι οι χαρακτήρες ανεξαιρέτως, είναι αξιομνημόνευτοι. Είτε μιλάμε για τους «κακούς» της κάθε σεζόν είτε για τους πρωταγωνιστές δεν υπάρχει ούτε ένα ψεγάδι. Τρομερές μάχες, ξεχωριστές θεματολογίες σε κάθε σεζόν, κακοί με Κ κεφαλαίο, ανταγωνιστές που έγιναν σύμμαχοι, χαμός τελείως.
Κάθε κλισέ που εμφανίζεται γίνεται σωστά και δεν είναι ούτε μια στιγμή βαρετό σε αντίθεση με τα περισσότερα του είδους που κυκλοφορούν.
Η ιστορία ξεκινά απλά, με το ταξίδι ενός νεαρού αγοριού να βρει τον πατέρα του ο οποίος είναι Κυνηγός, δηλαδή μέλος ενός οργανισμού που «κυνηγά» διάφορα πράγματα (κακοποιούς, χαμένους θησαυρούς, θηρία κλπ). Στο ταξίδι του συναντά διάφορους χαρακτήρες με τους οποίους καταλήγει να γίνεται φίλος και πάντα να μαθαίνει κάτι από αυτούς και φυσικά πετυχαίνει και ουκ ολίγους κακούληδες οι οποίοι όμως δεν είναι οι συμβατικοί «κακοί» που έχουμε δει αλλά περισσότερο σκαλοπάτια που τον βοηθάνε στην εξέλιξη του.
Το μεγαλύτερο ίσως πρόβλημα, είναι ο δημιουργός της σειράς όπου πάσχει από πλήθος αγχωτικών διαταραχών και εμείς αναγκαζόμαστε να περιμένουμε κάθε κεφάλαιο του manga (προκειμένου να ξαναξεκινήσει η σειρά κάποτε) από 1 μήνα έως και 4 χρόνια.
Το anime ολοκληρώθηκε αλλά το manga συνεχίζει (περίπου) με συχνότητα ενός κεφαλαίου ανά 1 χρόνο περίπου. Με αυτό το ρυθμό μπορεί να ολοκληρωθεί ίσως το 2100.
Παρόλα αυτά, αν δεν το έχετε δει, παρατήστε όλα τα υπόλοιπα της λίστας και αφοσιωθείτε σε αυτό.
Social Links: