Έτος: 1944
Σκηνοθεσία: Otto Preminger
Είδος: Film Noir
Διάρκεια: 85 λεπτά
Στην ταινία Laura παρακολουθούμε την προσπάθεια εξιχνίασης μιας δολοφονίας. Η Λώρα (Τζιν Τίρνεϊ) βρέθηκε νεκρή στο διαμέρισμά της και η αστυνομία έχει αναλάβει πλέον την υπόθεση. Ο Μακ Φέρσον (Ντέινα Άντριους), ο αστυνομικός που προσπαθεί να λύσει το μυστήριο, παρακολουθεί σταδιακά τη ζωή της ηρωίδας μέσα από τις αφηγήσεις του περιβάλλοντος της. Ο κύριος αφηγητής είναι ένας νευρωτικός συγγραφέας, μεγάλης ηλικίας, μέντορας της νεκρής, ο οποίος φαίνεται να είχε μια ιδιαίτερη εξάρτηση από αυτή. Άλλοι σημαντικοί χαρακτήρες που δίνουν πληροφορίες για το θύμα είναι ο αρραβωνιαστικός, η θεία και η υπηρέτρια του θύματος. Κάπως έτσι ο αστυνομικός ερωτεύεται μια γυναίκα που δεν υπάρχει πια. Και όμως, η νεκρή ανασταίνεται στην κυριολεξία. Ποια ήταν τότε η γυναίκα που βρέθηκε δολοφονημένη στο διαμέρισμα της; Πώς βρέθηκε εκεί; Ποιος την σκότωσε; Μήπως η Λώρα από θύμα έγινε θύτης;
Ας δούμε τα θέματα ένα προς ένα. Αρχικά η ταινία χαρακτηρίζεται από μία συνεχή διαδικασία αμφισβήτησης. Οι υποψίες περί του ποιος είναι ο δολοφόνος μεταλλάσσονται και καταρρίπτονται, αρχικά υποψήφιος είναι ο Γουόλντο, έπειτα η θεία, ο αρραβωνιαστικός και αποκορύφωμα αυτού η ίδια η νεκρή. Ο Πρέμινγκερ σχηματίζει στο θεατή ένα δρόμο προς τη λύση και συνεχώς τον σβήνει, με διαφορές ανατροπές.
Η πιο ανατρεπτική, και ίσως, επεμβατική στιγμή της ταινίας εξελίσσεται μετά από τον ύπνο του αστυνομικού στο σπίτι του θύματος. Ο αστυνομικός έχει ερωτευτεί αυτή την άπιαστη γυναίκα, οι αφηγήσεις των μαρτύρων για τη ζωή της, η επαφή του με τα αντικείμενα της καθημερινότητάς της, η αλληλογραφία της, το πορτρέτο της που κρέμεται στο κέντρο του σπιτιού χτίζουν στο μυαλό του την τέλεια γυναικεία μορφή. Όταν ξυπνά η νεαρή εμφανίζεται μπροστά του, το όνειρο γίνεται πραγματικότητα ίσως όμως σε αυτή την πραγματικότητα, η ηρωίδα να μην είναι τόσο τέλεια, ίσως, αυτή να είναι ο δολοφόνος.
Ως τώρα είδαμε μια ιδιαίτερη ερωτική σχέση, το ιδεατό του έρωτα μέσα από το ακατόρθωτο έκαναν έναν κυνικό άντρα να ερωτευτεί. Η πιο ενδιαφέρουσα όμως ερωτική αναπαράσταση παρατηρείται στη σχέση του Γουόλντο με τη Λώρα. Ο Γουολντο (Κλίφτον Γουέμπ), ως μέντορας της ηρωίδας, την βοήθησε στην επαγγελματική και κοινωνική της εξέλιξη. Η ψυχωτική του σχέση μαζί της φαίνεται από την αρχή. Ο περίεργος αυτός τύπος αδυνατεί να την προσεγγίσει ερωτικά, ωστόσο επιδιώκει να χτίσει ένα πλέγμα υποχρεώσεων στη Λώρα , ώστε η ίδια να μη μπορεί να τον αποβάλλει από τη ζωή της. Επιπλέον κανένας άντρας δεν έχει ελπίδα με τη νεαρή, ο Γουόλντο απωθεί και μειώνει , με διάφορα τεχνάσματα οποιονδήποτε προσπαθεί να την προσεγγίσει. Ίσως έτσι να εξηγείται η απόφαση της Λώρα να αρραβωνιαστεί με έναν ακατάλληλο άντρα. Αυτή η κίνηση ήταν μια δράση αντίδρασης στο Γουόλντο, μια δήλωση σε εκείνον αλλά και στην ίδια, πως δε μπορεί να ορίζει τη ζωή της.
Ο Πρέμινγερ αγαπούσε να πιάνει δύσκολα ή απαγορευμένα για την εποχή του θέματα. Στην ταινία υπάρχει το μυστήριο αλλά όχι ως μοναδικός άξονας ενδιαφέροντος. Η πολυπλοκότητα των σχέσεων απεικονίζεται άριστα μέσα από χαρακτήρες, που έχουν αναπτυχθεί και ως μοναδικές προσωπικότητες παίρνουν αποφάσεις.
To Laura είναι ένα νουάρ που ξεφεύγει από τις επιταγές του είδους και εκμεταλλεύεται ό,τι χρειάζεται από αυτό. Οι κεντρικοί ήρωες είναι ανώτερης κοινωνικής τάξης, μορφωμένοι, πνευματώδεις, χωρίς να σχετίζονται με τον υπόκοσμο. Ο φωτισμός των έντονων αντιθέσεων μεταξύ φωτός και σκοταδιού παρατηρείται σε ελάχιστα σημεία και ίσως έτσι να αποκτά ιδιαίτερη δύναμη. Η έντονη, πολυτελής διακόσμηση , επίσης, δεν είναι ένα από τα συνηθισμένα στοιχειά του είδους. Παρά ταύτα οι παραμορφωτικές γωνίες συνδυασμένες με τους κλειστούς, παραφορτωμένους χώρου και την άψογη φωτογραφία καταφέρνουν να δώσουν μια έντονη αίσθηση δυσφορίας χωρίς κανένα σημείο διαφυγής.
Σίγουρα το Laura δεν είναι ένα συνηθισμένο νουάρ όμως μέσα από τη διαφορετικότητα του μπορεί να μας ξεναγήσει σε δυο σκοτεινά μυστήρια , αυτό της ανακάλυψης του ενόχου και αυτό του έρωτα.
Social Links: